تعداد نشریات | 54 |
تعداد شمارهها | 2,387 |
تعداد مقالات | 34,316 |
تعداد مشاهده مقاله | 12,993,646 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,705,741 |
سیاست مقایسهای خاورمیانهای ترامپ و بایدن؛ از موازنه نظامی تا موازنه فراساحلی | ||
علوم سیاسی | ||
دوره 26، شماره 2 - شماره پیاپی 102، تیر 1402، صفحه 237-269 اصل مقاله (828.73 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/psq.2023.65073.2705 | ||
نویسندگان | ||
امین رضا جوادی1؛ ابراهیم متقی* 2؛ مصطفی ابطحی3 | ||
1دانشجوی دکتری، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. | ||
2استاد، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، ایران. | ||
3استادیار، دانشکدۀ حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. | ||
تاریخ دریافت: 25 مهر 1401، تاریخ بازنگری: 16 بهمن 1401، تاریخ پذیرش: 25 آبان 1402 | ||
چکیده | ||
سیاست مقایسهای رؤسای جمهور آمریکا از این جهت اهمیت دارد که الگوی کنش رفتاری آنان در ارتباط با حوزههای منطقهای بررسی میشود. اگرچه هر یک از رؤسای جمهور آمریکا دارای انگارههای متفاوتی در ارتباط با حوزۀ سیاست خارجی هستند، آنان اهداف مشترکی را در ارتباط با امنیت منطقهای و سیاست بینالملل در دستور کار دارند. ترامپ و بایدن شکلهای مختلفی از سیاست خاورمیانه را برای مهار منطقهای پی گرفته، هرکدام از سازوکارهای متفاوتی برای تحقق اهداف بهره میگیرند. در این فرایند دونالد ترامپ از سیاست موازنۀ ترجیحی قدرت بهره گرفت؛ درحالیکه بایدن سازوکارهای موازنۀ همکاریجویانه در مقابله با تهدیدها و حداکثرسازی منافع از طریق موازنهگرایی فراساحلی را در دستور کار قرار داده است. اسناد امنیت ملی بایدن که در سالهای 2021م. و 2022م. منتشر شد، بیانگر آن است که سیاست امنیتی آمریکا با تغییراتی همراه شده است. بحران اوکراین تأثیر خود را در ارتباط با امنیت منطقهای و الگوی کنش راهبردی بایدن با ایران بر جای گذاشته است. اگرچه انگارههای تاکتیکی و راهبردی بایدن و ترامپ با یکدیگر تفاوتهایی دارند، هرکدام از رؤسای جمهور آمریکا، سیاست منطقهای خود را بر اساس ضرورتهای راهبردی سیاست بینالملل تنظیم میکنند. در این راستا، پرسش اصلی پژوهش حاضر آن است که سیاست امنیت منطقهای آمریکا در دوران ترامپ و بایدن، چه نشانههایی از کنش تاکتیکی و راهبردی دارد؟ در تبیین الگوی رفتاری رؤسای جمهور آمریکا، از نظریۀ نئونئو استفاده شده است؛ این نظریه به کنش منطقهای بر اساس رهیافت نئولیبرالی و نئورئالیستی معطوف است. فرضیه پژوهش این است که سیاست امنیت منطقهای دونالد ترامپ، بر اساس موازنۀ ترجیحی قدرت است و به کنش پیشدستانه در ایجاد موازنه انجامیده است؛ درحالیکه بایدن از سازوکارهای موازنۀ فراساحلی بهره گرفته، درصدد ایفای نقش موازنهگر منطقهای در خاورمیانه است. | ||
کلیدواژهها | ||
موازنۀ فراساحلی؛ موازنۀ منطقهای ترجیحی؛ موازنۀ نظامی؛ کنش پیشدستانه؛ کنش پیشگیرانه؛ خاورمیانه؛ ترامپ؛ بایدن | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Comparative Middle-Eastern Policies of Trump and Biden: From Military Balance to Offshore Balance | ||
نویسندگان [English] | ||
Amin Reza Javadi1؛ Ebrahim Mottaghi2؛ Mostafa Abtahi3 | ||
1PhD student, Department of International Relations, Faculty of Law, Theology, and Political Science, Sciences and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran | ||
2Professor, Faculty of Law and Political Sciences, University of Tehran, Iran | ||
3Assistant professor, Department of International Relations, Faculty of Law, Theology, and Political Science, Sciences and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran | ||
چکیده [English] | ||
The comparative policies of US presidents are significant because they can be analyzed in relation to different regional domains. While each president has their own foreign policy notions, they share common goals when it comes to regional security and international politics. Trump and Biden pursued different Middle Eastern policies to exert control over the region, utilizing distinct mechanisms to achieve their objectives. Trump employed the preferential balance of power strategy, while Biden opted for cooperative balance against threats and maximizing interests through offshore balancing. Biden's national security documents, released in 2021 and 2022, suggest that the US's security policy has undergone revisions. The crisis in Ukraine has had implications for regional security and has influenced Biden's approach to Iran. Although Biden and Trump have distinct tactical and strategic perspectives, each US president formulates their regional policies based on the strategic imperatives of international politics. The primary question at hand is to examine the tactical and strategic actions taken by the US in its regional security policy under the administrations of Trump and Biden. To analyze these patterns, we utilize the neo-neo theory, which combines neo-liberalist and neo-realist approaches to regional action. The research is based on the hypothesis that Donald Trump's regional security policy relied on a preference for the balance of power, resulting in preemptive actions to establish this balance. On the other hand, Biden employed offshore balancing mechanisms, aiming to assume the role of a regional balancer in the Middle East. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Offshore balancing, preferential regional balancing, preemptive action, preventive action, Middle East, Trump, Biden, military balance | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 252 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 281 |