آمار
| تعداد نشریات | 54 |
| تعداد شماره‌ها | 2,387 |
| تعداد مقالات | 34,316 |
| تعداد مشاهده مقاله | 12,993,536 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,705,655 |
روش‌شناسی تفسیر القرآن العظیم و تفسیر بیان السعادة و مقایسه آن دو با هم | ||
| مطالعات علوم قرآن | ||
| مقاله 5، دوره 5، شماره 1 - شماره پیاپی 15، فروردین 1402، صفحه 129-153 اصل مقاله (1.79 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/jqss.2023.63860.1185 | ||
| نویسندگان | ||
| میلاد اسدی (نویسنده مسئول)* 1؛ جمال فرزند وحی2 | ||
| 1کارشناسی ارشد علوم قرآنی، استادیار معلم وزارت آموزش و پرورش، کرمانشاه، ایران | ||
| 2استادیار، گروه الهیات دانشگاه رازی، کرمانشاه. ایران | ||
| تاریخ دریافت: 03 تیر 1401، تاریخ بازنگری: 14 آبان 1401، تاریخ پذیرش: 18 آذر 1402 | ||
| چکیده | ||
| یکی از روش‌های تفسیر قرآن، روش عرفانی است. برخی مفسران متقدم و متأخر در آثار خود نشان داده‌اند که به این روش در تفسیر قرآن اهتمام ویژه دارند. مفسران در این‌گونه روش تفسیر قرآن تلاش دارند، از آیات قرآن، نکات و لطائف عرفانی برکشند. این مقاله با روشی توصیفی-تحلیلی و مطالعات کتابخانه‌ای به بیان روش‌شناسی دو تفسیر: تفسیر القرآن العظیم» و بیان السعادة فی مقامات العبادة و مقایسه آن دو باهم می‌پردازد. امام سهل بن عبدالله تستری (۲۰۰ - ۲۸۳هـ) یکی از مفسران متقدم در تفسیر خود به نام تفسیر القرآن العظیم از روش عرفانی در تفسیر آیات بهره گرفته است. وی قرآن را آیه به آیه تفسیر نکرده است، بلکه از آیات محدودی در هر سوره سخن می‌‌گوید. اما در مقابل، سلطان علیشاه گنابادی (1251- ۱۳۲۷هـ) یکی دیگر از مفسران متأخر در تفسیر خود به نام بیان السعادة فی مقامات العبادة از روش عرفانی در تفسیر آیات الهی بهره گرفته است. در این تألیف تمام سوره‌ها و آیات قرآن کریم تفسیر شده است. علاوه‌بر این، تأویلات تطبیقی آیات قرآن بر اصطلاحات و آموزه‌های صوفیانه در این تفسیر بسیار برجسته است و در میان تفاسیر عرفانی شیعه، پدیده‌ای نوظهور می‌باشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| روش تفسیری؛ تفسیر عرفانی؛ تفسیر القرآن العظیم؛ تفسیر بیان السعادة فی مقامات العبادة | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Methodology of Tafsir al-Qur'an al-Azeem and Tafsir Bayan al-Saada and Comparing Them | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Milad Asadi1؛ jamal farzand wahy2 | ||
| 1University of Holy Quran Sciences and Education | ||
| چکیده [English] | ||
| One of the methods of interpreting the Qur'an is the mystical method. Some recent and past commentators have shown in their works that they pay special attention to this method in interpreting the Qur'an. In this method of interpreting the Qur'an, the commentators try to extract mystical hints and nuances from the verses of the Qur'an. This article uses a descriptive-analytical method and library studies to express the methodology of two interpretations "Tafseer al-Qur'an al-Azeem" and "Tafsir Bayan al-Saada fi Maqamat al-Ibadah" and compare them. Imam Sahl bin Abdullah Tustari (200-283 AH), one of the commentators in the past, has used the mystical method in the interpretation of the verses in his Tafsir called "Tafsir al-Qur'an al-Azeem". He did not interpret the Qur'an verse by verse, but spoke of limited verses in each chapter. On the other hand, Sultan Alishah Gonabadi (1251-1327 AH), another commentator in the past, used the mystical method in the interpretation of the divine verses in his interpretation called Tafsir Bayan al-Saada fi Maqamat al-Ibadah. In this book, all the chapters and verses of the Holy Qur'an are interpreted. In addition, the comparative interpretations of Qur'anic verses on Sufi terms and teachings are very prominent in this commentary, and it is an emerging phenomenon among the mystical interpretations of Shia. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Methods of Interpretation, mystical interpretation, Tafsir al-Qur'an al-Azeem, Tafsir Bayan al-Saada fi Maqamat al-Ibadah | ||
| مراجع | ||
|
* قرآن کریم.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,353 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 94 |
||