آمار
| تعداد نشریات | 50 |
| تعداد شماره‌ها | 2,358 |
| تعداد مقالات | 33,988 |
| تعداد مشاهده مقاله | 12,616,990 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,498,025 |
واکاوی ابزار شناختی هوش مصنوعی برای انعقاد قرارداد | ||
| فلسفه حقوق | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 01 بهمن 1402 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/phlq.2024.63558.1016 | ||
| نویسنده | ||
| محمدمهدی حمیدی* | ||
| بلوار امین مابین جمهوری و گلستان مدرسه علمیه حضرت معصومه | ||
| تاریخ دریافت: 15 اردیبهشت 1401، تاریخ بازنگری: 11 دی 1402، تاریخ پذیرش: 01 بهمن 1402 | ||
| چکیده | ||
| انشای عقد یک عمل ارادی و نیازمند ادراک است و انسان تنها موجودی است که توانایی ادراک و انشای آن را دارد؛ اما اخیرا سامانه‌های هوشمند نیز همانند یک شخص انسانی می‌توانند اقدام به انعقاد عقد کنند و هر روز نیز بر این قابلیت افزوده می‌شود. حال این سوال ایجاد می‌شود که آیا ابزارهای ادراکی و سنجشی سامانه‌های هوشمند، می‌توانند کارکرد‌هایی همانند کارکردهای ابزارهای ادراکی انسان در سنجش و انشای عقد داشته باشند؟ هدف از نگارش این مقاله که به صورت توصیفی – تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانه‌ای نوشته شده است: مقایسه و تطبیق قابلیت‌های ادراکی بالقوه و بالفعل هوش مصنوعی با قوای انسانی از حیث انعقاد عقد است تا فرضیه امکان انتساب انشای عقد به خود سامانه‌های هوشمند را بررسی نماید. این پژوهش با اثبات کارکردهای سنجشی و ادراکی سامانه‌ها، مقدمات ارائه پاسخ مثبت به فرضیه انتساب انشای عقد به خود سامانه‌های هوشمند را فراهم نموده است. یافته‌های پژوهش حاضر نشان می‌دهد انعقاد عقد از طریق انسان موضوعیت ندارد و هوش مصنوعی با ارتقای توانمندی‌هایش می‌تواند همان کارکردهای قوای انسانی در انعقاد عقد را داشته باشد؛ در نتیجه می‌شود قائل بر این امر شد که با ارتقای توانمندی‌های هوش مصنوعی، سامانه‌ها دیگر ابزارهایی برای انتقال اراده اشخاص حقیقی نخواهند بود بلکه همانند یک شخص انسانی، قابلیت انتساب عقد به خود آنها نیز وجود خواهد داشت. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| انشای عقد؛ سامانه‌های هوشمند؛ قرارداد الکترونیکی؛ نمایندگی؛ هوش مصنوعی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Analyzing the cognitive tool of artificial intelligence for concluding a contract | ||
| نویسندگان [English] | ||
| محمدمهدی حمیدی | ||
| بلوار امین مابین جمهوری و گلستان مدرسه علمیه حضرت معصومه | ||
| چکیده [English] | ||
| concluding a contract is a voluntary act and requires perception, and human is the only being who has the ability to perceive and conclude it; But recently there have been advances in intelligent systems that, like a human being, can enter into a contract. Now the main question is whether the perceptual tools of intelligent agent can have functions similar to the functions of human perceptual tools in concluding a contract? The purpose of writing this article, which is written descriptively-analytically using library resources: is to compare and match the potential and actual perceptual capabilities of artificial intelligence with human capabilities in terms of concluding a contract to examine the hypothesis of attributing the contract to intelligent agent. The findings of the present study show that concluding a contract is not limited to human capabilities and artificial intelligence by improving its capabilities can have the same functions of human in concluding a contract; As a result, it can be argued that by enhancing the capabilities of artificial intelligence, artificial agent will no longer be tools to convey the will of individuals, But just like a human being, there will be the ability to attribute the contract to them. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| making a Contract, intelligent agent, electronic contract, agency, artificial intelligence | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 188 |
||