صادقی, سید محمدحسین. (1402). تحلیل معنایی مفعول مطلق و روش ترجمه آن در قرآن کریم. اسلام و مطالعات اجتماعی, 5(2), 125-150. doi: 10.22081/jqss.2024.65493.1237
سید محمدحسین صادقی. "تحلیل معنایی مفعول مطلق و روش ترجمه آن در قرآن کریم". اسلام و مطالعات اجتماعی, 5, 2, 1402, 125-150. doi: 10.22081/jqss.2024.65493.1237
صادقی, سید محمدحسین. (1402). 'تحلیل معنایی مفعول مطلق و روش ترجمه آن در قرآن کریم', اسلام و مطالعات اجتماعی, 5(2), pp. 125-150. doi: 10.22081/jqss.2024.65493.1237
صادقی, سید محمدحسین. تحلیل معنایی مفعول مطلق و روش ترجمه آن در قرآن کریم. اسلام و مطالعات اجتماعی, 1402; 5(2): 125-150. doi: 10.22081/jqss.2024.65493.1237
تاریخ دریافت: 21 آذر 1401،
تاریخ بازنگری: 22 دی 1401،
تاریخ پذیرش: 26 دی 1402
چکیده
یکی از نقشهای نحوی پرکاربرد در قرآن، مفعول مطلق است. پیچیدگیهای موجود در کاربرد مفعول مطلق در زبان عربی بهویژه قرآن باعث شده است که فهم دقیقی از آن، توسط مفسران و مترجمان فارسی زبان انجام نشود. برای نمونه، اینکه مفعول مطلق تأکیدی دقیقاً بر چه چیزی دلالت میکند و چگونه باید ترجمه شود، موضوعی است که همچنان آنگونه که بایسته است، به آن پرداخته نشده است؛ همچنین مصدر مطلقی که در نگاه اول تصور میشود، مفعول مطلق تأکیدی است؛ با بررسی سیاق میتوان به این نتیجه رسید که چنین تصوری اشتباه است و چنین مصادری مفعول مطلق نوعی هستند. در این تحقیق با پرداختن به گفتگوی مفهومی مفعول مطلق و نشاندادن خطاهایی که در بعضی از ترجمههای قرآن کریم در رابطه با مباحث مرتبط با مفعول مطلق رخ داده است، بر اهمیت تسلط بر مبانی تفسیر ادبی قرآن کریم به منظور ارائه ترجمه صحیح تأکید گردیده است.
A Semantic Analysis of the Cognate Object and Its Translation Method in the Holy Qur’an
نویسندگان [English]
seyed mohammad hosein sadeghi
M.A Student at Islamic Seminary of Qom, Qom, Iran
چکیده [English]
One of the most used syntactic roles in the Qur'an is the cognate object. The complexities in the use of the cognate object in the Arabic language, especially the Qur'an, have caused a precise understanding of it by Persian interpreters and translators. For example, what exactly the emphatic cognate object signifies and how it should be translated is still not as well dealt with as it should be. In addition, the cognate infinitive at first sight is imagined as the emphatic cognate object. Through examining the context, we can come to the conclusion that such an idea is wrong and that such infinitives are cognate objects. This research has emphasized the importance of mastering the principles of literary interpretation of the Holy Qur’an in order to provide a correct translation, through a descriptive-analytical method and by addressing the conceptual discussion of the cognate object and showing the errors that have occurred in some translations of the Holy Qur’an related to the topics about the cognate object.
کلیدواژهها [English]
Cognate object, translation of the Qur'an, word
مراجع
* قرآن کریم
** نهج البلاغه
آلوسی، محمود بن عبدالله. (1415ق). روح المعانی (ج3 و 15). بیروت: دارالکتب العلمیه.
ابن عاشور، محمدطاهر. (1420ق). التحریر و التنویر (ج11، 19، 25 و 30). بیروت: موسسه التاریخ العربی.
ابنانبارى، عبدالرحمن بن محمد. (1362). البیان فى غریب اعراب القرآن (ج1 و 2). قم: موسسه دارالهجره.
ابوالفتوح رازی، حسین بن علی. (1408ق). روض الجنان و روح الجنان فى تفسیرالقرآن (ج15). مشهد: آستان قدس رضوی.
ابوحیان، محمد بن یوسف. (1420ق). البحر المحیط فی تفسیر القرآن (ج4). بیروت: دارالفکر.
Tabatabaei, S. M. H. (1390 AH). Al-Mizan fi Tafsir al-Qur'an (Vol. 15). Beirut: Al-Alami Press Institute. [In Arabic]
Tusi, M. (1389 AH). Al-Tebyan fi Tafsir al-Qur'an (Vol. 3 & 10). Beirut: Dar Ihya al-Torath al-Arabi. [In Arabic]
Zamakhshari, M. (1407 AH). Al-Kashaf an Haqa’iq Qawamiz al-Tanzil va Oyoun Aqawil fi Vojouh al-Ta'awil (Vol. 4). Beirut: Dar Al-Kitab Al-Arabi. [In Arabic]