با چهارده روایت (صفحه 18-19)

با چهارده روایت

اکرم معرفت

قرارمان این بود از فروردین 1403 دوباره صفحه شعر را راه‌اندازی کنیم. این شروع مجدد مصادف شد با ویژه‌نامه‌ی قرآنی. در صفحه‌ی «ادبیات جهان» به شاعری بین‌المللی به نام «حافظ شیرازی» پرداختیم و تأثیرات انکارناپذیر و مستقیم قرآن بر شعر او. فکر کردیم چه بهتر که صفحه‌ی شعرمان را به گوشه‌ای بسیار کوچک از اشعار حافظ بپردازیم که از مضامین آیات قرآن وام گرفته است:

• سوره نمل در غزل حافظ

ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت         بنگر که از کجا به کجا می‌فرستمت

بیت اشاره به آیه‌ی 29 سوره‌ی نمل دارد که می‌فرماید:

«إذهَب بکتابی هذا فَألفِه إلیهِم»

ببر این نامه‌ی مرا و بیندازش برای ایشان.

مربوط به داستان حضرت سلیمان است که نامه‌ای به بلقیس ملکه‌ی سبا می‌نویسد و به هدهد می‌دهد تا نامه را به مقصد برساند...

• سوره توبه در غزل حافظ

پس زانو منشین و غم بیهوده مخور       که ز غم خوردن تو رزق نگردد کم و بیش

اشاره به آیات متعددی دارد، از آن جمله آیه‌ی 51 سوره‌ی توبه که می فرماید:

«قُل لَن یُصیبَنا إلّا ما کَتَبَ اللهُ لَنا ...»

بگو هرگز نمی‌رسد ما را مگر آن‌چه نوشت خدا بر ما

و آیه‌ی 40 سوره‌ی صافات که می‌فرماید:

«أولئکَ لَهُم رِزقُ مَعلومٌ»

آن‌ها برایشان رزقی معلوم است.

• سوره انعام در غزل حافظ

دیدن روی تو را دیده‌ی جان‌بین باید      وین کجا مرتبه‌ی چشم جهان‌بین منست

اشاره به آیه‌ی 104 سوره‌ی انعام دارد که می‌فرماید:

«لا یُدرِکُهُ الأبصارُ وَ هُوَ یُدرِکُ الأبصارَ ...»

درنیابد او را دیده‌ها و او درمی‌یابد دیده‌ها را.

• سوره زمر در غزل حافظ

از نامه‌ی سیاه نترسم که روز حشر         با فیض لطف او صد ازین نامه طی کنم

اشاره به آیه‌ی 55 سوره‌ی زمر دارد که می‌فرماید:

«... لا تَقنِطُوا مِن رَحمَةِ الله إنّ الله یَغفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً إنّه هُوَ الغفورُ الرّحیمُ»

ناامید نشوید از رحمت خدا به درستی که خدا می‌آمرزد گناهان را همه. به درستی که اوست آمرزنده‌ی مهربان.

و ...

خیلی خیلی زیادند این اشارات و باید در کتابی جمع‌آوری شوند و ما فقط برای آشنایی شما چند شعری را ذکر کردیم. البته که خیلی از شما این‌ها را خوب می‌دانید و ما فقط تکرارشان کردیم برایتان.

منبع:

مجله‌ی ادبستان، شماره‌ی 51.

پایگاه نور ش 38.