به لیمو ترش فکر کن! (صفحه 32 تا33)

اتاق مشاور

به لیموترش فکر کن!

مصطفی سلیمانی

بحث امروز یه‌کمی خاصّه. بیش‌تر باید دل بدی.

خب بذار موضوع رو برات با این جمله‌ی نویسنده‌ی آمریکایی «فرانک رایت» شروع کنم: «همیشه چیزی اتفاق میفته که واقعاً به اون‌چیز اعتقاد و باور داشته باشی، یعنی اعتقاد به چیزی باعث می‌شه اون چیز اتفاق بیفته.» فکر کنم متوجه شدی که موضوع  این شماره در مورد چی هست: «اعتقاد و باور داشتن.»

وقتی به یه مسأله‌ای اعتقاد و باور داشته باشی، روح و روانت رو هم درگیر می‌کنه. به همین خاطر باید حسابی حواست باشه که به چی باور پیدا می‌کنی، چون اگه اون باور منفی و ضعیف باشه، با نیازها و ارزش‌ها و خواسته‌هات هم‌خوانی نداره و مسیرِ غلط رو بهت نشون می‌ده و از نقشه‌ی درستِ انسانی خارج می‌شی. اون‌وقت دیگه از انرژی خوب خبری نیست.

این اعتقاد و باور در آیین‌های مختلف، به هر چیزی ممکنه باشه. یکی به «قانون کارما» باور و اعتقاد داره و یکی دیگه به «قانون جذب». مثلاً در «قانون جذب» می‌گن که: «اگر شخصی دائماً افکار موفقیت داشته باشه، در آینده موفقیت رو تجربه می‌کنه.» دلیلی هم که میارن، اینه که: «چیزهای مشابه، همدیگه رو جذب می‌کنه.» اگه یه نفر هم به بدبختی و فقر فکر کنه، در آینده چیزی گیرش نمیاد و بیچاره می‌شه.

حالا ممکنه بپرسی: «تأثیر این باورها در چیه؟»

در جواب باید بگم که از دیدِ بعضی از روان‌شناس‌ها، افکار ما می‌تونند به‌طور مستقیم بر سلامت روانیِ ما تأثیر بذارند و این به خاطر باور به اعتقادهایی مثلِ «قانون جذب» و «قانون کارما» هستش. روان‌شناس‌ها معتقدند که نگرانی، ترس، استرس و بقیه‌ی افکار منفی، آدم‌ها رو مریض می‌کنه. در حالی که افکار مثبت در رابطه با خوشی و عشق، آدم‌ها رو سالم نگه می‌داره و حتی بیماری‌های اون‌ها رو درمان می‌کنه.

بذار برات یه‌کم در مورد فکر مثبت و منفی توضیح بدم. ببین! وقتی خودت رو به صورت سلامت تصور کنی، در واقع مثبت فکر کردی و همین باعث می‌شه که به سمت سلامت قدم برداری و بیماری‌هات درمان بشه.

می‌خوای یه مثال راحت برات بزنم؟

دیدی وقتی به لیموترش فکر می‌کنی یا در مورد خوردنش حرف می‌زنی، بُزاقت ترشح می‌شه؟ همین‌طور اگه به سلامتی یا بیماری فکر کنی، بدن به اون واکنش نشون می‌ده.

پس تا این‌جایِ صحبتم متوجه شدی که اعتقاد به هرچیزی در روان آدم‌ها تأثیر داره. حالا می‌خوام در مورد تأثیرات مختلف با هم دیگه گفت‌وگو کنیم:

بحث رو می‌خوام یه‌کم ریزترش کنم. عقاید مذهبی و دینی هم مثل باورهای دیگه در سلامت روان و درمان بیماری‌های روانی اثرگذاره. اعتقاد به مذهب و معنویت داشتن اثر مثبت روانی می‌ذاره، یعنی بین معنویت و کیفیت زندگی رابطه‌ی مثبتی وجود داره.

اگه یه نفر روحیه‌ی درستِ مذهبی داشته باشه و از نقشه‌ی درست، دین و مذهب رو فهمیده باشه، به سلامت روان نزدیکه و با آدم‌ها ارتباط درستی می‌گیره.

خب! چی خواستم بگم؟ می‌خوام بگم که مذهب و معنویت که از کلام خدا و اهل‌بیت به دست میاد، مثلِ یه سپر در مقابل مشکلات و ناراحتی‌ها کار می‌کنه. اگه نقشه‌ی دین رو به درستی از قرآن بگیری، باورهای درستی برات شکل می‌گیره که زندگی رو برات معنادارتر و باحال‌تر می‌کنه. مثلاً اگه یه نفر اهلِ عبادت باشه و به خدا توکل داشته باشه، می‌تونه با حال خوبی که در خودش ایجاد کرده، نگرش و فکر مثبت رو به دیگران هم هدیه بده تا اون‌ها هم از فشارهای روانی دور بشن.

هر آدمی که اعتقاداتِ درست مذهبی و معنوی داره، در برابر تنش و فشار، سلامتِ بیش‌تری داره. می‌دونی دلیلش چیه؟ اونایی که احساس نزدیکی به خدا دارند، زندگی‌شون محکم‌تر و هدف‌مندتره.

معنویت به آدم‌ها کمک می‌کنه که هیجانات غلط و منفی خودشون رو کم کنند و مشکلات‌شون رو به‌درستی مدیریت کنند. آدم‌های مذهبی با باورهای درستی که پیدا می‌کنند، از بیماری‌های جسمی و مشکلات روانی دور می‌شن.

خلاصه بخوام برات بگم: «عقاید مذهبی اگه درست و حسابی و با نقشه‌ی قرآن همراه باشه، اثر مثبت روانی روی آدم‌ها می‌ذاره.»

پس حالا که متوجه شدی که باورها می‌تونند در زندگی و سلامت روانیِ آدم‌ها نقش داشته باشند، بهتره باورها و اعتقاداتت که از افکارت بیرون اومده رو دوباره بررسی کنی. یعنی باورهای منفی خودت رو دوباره بررسی کن و از خودت بپرس:

_ این باور از کجا میاد؟

_ آیا این باور منه یا از شخص دیگه‌ای گرفتمش؟
_ این باور چه‌جوری به من کمک می‌کنه؟

­_ این باور چطوری مانع من می‌شه؟

_ از کجا بفهمم این باور درسته؟

_ باور جدید و به‌روزِ من چیه؟

و جمله‌ی پایانی این‌که: «تو از سنین پایینِ کودکی، باورهای خودت رو شکل می‌دی. پس مراقب باش چی به خوردِ خودت می‌دی رفیق!»