آمار
| تعداد نشریات | 54 |
| تعداد شماره‌ها | 2,462 |
| تعداد مقالات | 35,184 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,995,940 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,253,290 |
بررسی نقش حوزههای علمیه در تبلیغات دینی عصر قاجار؛ با تأکید بر تهران | ||
| دو فصلنامه پژوهشنامه تبلیغ اسلامی | ||
| دوره 4، شماره 10، مرداد 1403، صفحه 72-103 اصل مقاله (1.3 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/jip.2023.67530.1102 | ||
| نویسنده | ||
| حامد قرائتی* | ||
| دکتری شیعه‌شناسی و استادیار گروه تاریخ دانشگاه باقرالعلوم(ع) | ||
| تاریخ دریافت: 18 مهر 1402، تاریخ پذیرش: 13 مرداد 1403 | ||
| چکیده | ||
| حوزههای علمیه، از دیرباز متناسب با رسالت ذاتی خود، تنها به آموزش یا پژوهش در موضوع معارف دینی محدود نمانده و مجموعهای از اقدامات، تدابیر و ابزارها را در حوزه تبلیغ آموزهها و تعالیم دینی به کار بستهاند. این موضوع، به‌ویژه در عصر قاجار که جامعه ایران متأثر از تحولات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی، دوران پُرتنشی را در عرصه معارف دینی تجربه نموده بود، از اهمیت بسزایی برخودار است. این تحقیق، تلاش دارد با تکیه بر منابع تاریخی، از جمله زندگی‌نوشتهها، سفرنامهها و تواریخ عمومی و متنی بر روش توصیفی ـ تحلیلی، نقش حوزههای علمیه در تبلیغ معارف دینی را در محدوده جغرافیایی تهران مورد بررسی قرار دهد. تبلیغ آموزههای دینی و مذهبی در حوزههای علمیه تهران در عصر قاجار، مشتمل بر ویژگی‌هایی چون: منطبق بودن بر نیازها و چالشهای روز، استقلال و عدم وابستگی، ارتباط مستقیم و حذف واسطهها، ارائه محتواهای معتبر و نظارت بر سایر محتواهای تبلیغی، صیانت از مراتب معرفتی، پرهیز از اکتساب یا تفنن در تبلیغ دینی و استفاده از تبلیغ محیطی در فرایند تبلیغ بوده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تبلیغات اسلامی؛ حوزههای علمیه؛ تهران عصر قاجار؛ مسجد مدرسه؛ روضه‌خوانی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| An Examination of the Role of Islamic Seminaries in the Religious Propagation of the Qajar Era with an Emphasis on Tehran | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Hamed Ghara’ati | ||
| Ph.D. in Shia studies and assistant professor in the history department of Baqir al-Olum University | ||
| چکیده [English] | ||
| Islamic Seminaries, along with their inherent mission, have not been limited to education or research in the subject of religious education and have used a series of tools and measures in the field of propagating religious doctrines and teachings. This issue is of great importance, especially in the Qajar era, when Iranian society experienced a tense period in the field of religious education due to social, cultural and political developments. This study tries to examine the role of seminaries in the propagation of religious education in the geographical area of Tehran by relying on historical sources, including biographies, travelogues, and general and textual chronicles, using a descriptive-analytical method. Propagation of religious teachings in Islamic seminaries of Tehran during the Qajar era included the following features. Conforming to the needs and challenges of the day, independence and non-dependence, direct communication and elimination of intermediaries, providing authentic content and monitoring other propagation content, protecting knowledge levels, avoiding acquisition or profaneness in religious propagation and using environmental propagation in the process of propagation | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Islamic propagation, Islamic seminaries, Tehran in Qajar era, school, mosque, Rozeh Khani | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 78 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 80 |
||