تعداد نشریات | 50 |
تعداد شمارهها | 2,359 |
تعداد مقالات | 34,041 |
تعداد مشاهده مقاله | 12,651,953 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,516,593 |
آینههای شکسته (4): «به دامادی گلها و درختان»، نگاهی به ترجمهای کهن از آیۀ «وَ أَرْسَلْنَا الرِّیاحَ لَواقِح» (حجر: 22) | ||
آینه پژوهش | ||
دوره 35، شماره 207، مرداد و شهریور 1403، صفحه 131-146 اصل مقاله (531.05 K) | ||
نوع مقاله: پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/jap.2024.76355 | ||
نویسنده | ||
حیدر عیوضی* | ||
تاریخ دریافت: 08 مهر 1403، تاریخ پذیرش: 08 مهر 1403 | ||
چکیده | ||
مقالۀ حاضر ضمن مرور کلی بر ترجمههای معاصر از آیۀ «وَ أَرْسَلْنَا الرِّیاحَ لَواقِح» (حجر: 22)، به بررسی یک ترجمۀ ناشناخته و کهن (قرن 5ـ6) به صورت «و ما بادها را به دامادی گلها و درختان فرستادیم» متمرکز است. این ترجمه در فاصلۀ سالهای 1361 تا 1377، در میان زبانشناسان و ترجمهپژوهان محل نقد و نظر بوده است. ابتدا، مرحوم ابوالحسن نجفی در مقالهای به دفاع از آن پرداخته و با تأکید بر رعایت سبک، آن را ترجمهای امین میخواند. بعدها، لطفیپور ساعدی با استناد به افزودن الگوی استعاره در ترجمه آن را کاملا نااستوار و غیر امین شمرده، و اساسا کار مترجم را «خیانت در ترجمه» به حساب آورده و نه «امانت»؛ به باور وی، نجفی در روند دفاع نیز دچار تناقضگویی شده است. سپس، صالح حسینی با تلاش بسیار (بلکه پرتکلّف) به دفاع از ابوالحسن نجفی برخاسته است. همۀ این نزاعها فارغ از مباحث تفسیری و سیاق کل آیه بوده؛ به این جهت، بیآزار شیرازی در مقام یک مفسر سعی کرده راه حل میانهای در دفاع از ترجمه بیابد. در این مقاله، ضمن بررسی سیاق آیه، ادله موافقین و مخالفین، در تحلیل معانی مطالبی مبنی بر نااستوار بودن این ترجمه ارائه میشود. علاوه بر این، مباحث پیش رو صرفا به رویکرد ترجمهپژوهی حول موضوع متمرکز بوده، و مسائل مخلتف از جمله اعجازهای علمی قرآن (در پیوند با این آیه) در اینجا مطمح نظر نبوده است. | ||
کلیدواژهها | ||
ترجمۀ قرآن؛ ابوالحسن نجفی؛ امانت در ترجمه؛ سبک ترجمه | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Broken Mirrors (Part 4): A Look at an Ancient Translation of the Verse وَ أَرْسَلْنَا» الرِّیاحَ لَواقِح» (Al-Hijr: 22( | ||
نویسندگان [English] | ||
Heidar Eyvazi | ||
چکیده [English] | ||
This article, while providing a general review of contemporary translations of the verse "And We sent the winds as fertilizing agents" (Al-Hijr: 22), focuses on an unknown and ancient translation (from the 5th–6th centuries AH) rendered as "And We sent the winds to the marriage of flowers and trees." This translation was a subject of debate among linguists and translation scholars between 1982 and 1998. Initially, the late Abolhassan Najafi defended this translation in an article, emphasizing adherence to style and describing it as a faithful translation. Later, Lotfipour Saeedi, by highlighting the addition of metaphorical patterns in the translation, deemed it completely unstable and unfaithful, accusing the translator of "betraying the translation" rather than preserving its "fidelity." According to him, Najafi contradicted himself in the course of his defense. Subsequently, Saleh Hosseini made considerable (if somewhat strained) efforts to defend Abolhassan Najafi. All these disputes have been independent of the exegetical discussions and the context of the entire verse. As a result, Biazar Shirazi, in his role as an exegete, attempted to find a middle ground in defending the translation. In this article, the context of the verse, the arguments of both supporters and critics, and an analysis of the meanings are presented, indicating the instability of this translation. Moreover, the discussions here are solely focused on translation studies related to this issue, and other matters, including the scientific miracles of the Quran (in connection with this verse), are not considered. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Quran Translation, Abolhassan Najafi, Fidelity in Translation, Translation Style | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 12 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 23 |