طیب حسینی, سید محمود, شم ابادی, حسین. (1403). مبانی مرجعیت علمی قرآن کریم از منظر دکتر صادقی تهرانی. اسلام و مطالعات اجتماعی, 29(111), -. doi: 10.22081/jqr.2024.69896.4092
سید محمود طیب حسینی; حسین شم ابادی. "مبانی مرجعیت علمی قرآن کریم از منظر دکتر صادقی تهرانی". اسلام و مطالعات اجتماعی, 29, 111, 1403, -. doi: 10.22081/jqr.2024.69896.4092
طیب حسینی, سید محمود, شم ابادی, حسین. (1403). 'مبانی مرجعیت علمی قرآن کریم از منظر دکتر صادقی تهرانی', اسلام و مطالعات اجتماعی, 29(111), pp. -. doi: 10.22081/jqr.2024.69896.4092
طیب حسینی, سید محمود, شم ابادی, حسین. مبانی مرجعیت علمی قرآن کریم از منظر دکتر صادقی تهرانی. اسلام و مطالعات اجتماعی, 1403; 29(111): -. doi: 10.22081/jqr.2024.69896.4092
مبانی مرجعیت علمی قرآن کریم از منظر دکتر صادقی تهرانی
2دانشجوی دکتری تفسیر و علوم قرآنی، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه
تاریخ دریافت: 25 شهریور 1403،
تاریخ پذیرش: 15 شهریور 1403
چکیده
مرجعیت قرآن بهمعنای اثرگذاری قرآن بر سایر دانشهای ساختیافته بشری است. یکی از پیشگامان معتقد به مرجعیت علمی قرآن کریم در علوم مختلف اسلامی و انسانی که بیش از دیگران به این مسأله پرداخته، دکتر صادقی تهرانی، مؤلف تفسیر «الفرقان» است. وی بر این باور است که قرآن کریم بهعنوان کتاب دین، در مرجعیت علمی بر همه چیز، حتی روایات نیز مقدم بوده و یک فقیه، بیش و پیش از هر منبع دیگری، باید به خود قرآن کریم مراجعه و نیازهای معرفتی و علمی خود را از آن برگیرد. این پژوهش در صدد است با روش توصیفی- تحلیلی، به این پرسش پاسخ دهد که دکتر صادقی، دیدگاه خود در مرجعیت علمی قرآن را بر چه مبانیای استوار ساخته است؟ نتایج تحقیق حاکی از آن است که از منظر دکتر صادقی، اساسیترین مبانی مرجعیت علمی حداکثری قرآن عبارتاند از: باور به فراعصری بودن قرآن، جامعیت موضوعی قرآن، قابلیت قرآن برای پاسخگویی به نیازهای عصری، دلالت الفاظ قرآن بر چندمعنا، توسعهپذیری معنای الفاظ قرآن و حجیت آن، و الگو دهی روایات تبیینی اهل بیت (ع) در مراجعه به قرآن.
The Foundations of the Scientific Authority of the Holy Qur'an from the Viewpoint of Dr. Sadeqi Tehrani
نویسندگان [English]
Seyyed Mahmoud Tayyeb Husayni1؛ Husayn Shamabadi2
1Professor, Hawza and University Research Institute
2Ph.D. Student of Interpretation and Qur'anic Sciences, Hawza and University Research Institute
چکیده [English]
The authority of the Qur'an means the efficacy of the Qur'an on other man-made knowledge. One of the pioneers believing in the scientific authority of the Holy Qur'an in various Islamic and human sciences, who has addressed this issue more than others, is Dr. Sadeghi Tehrani, the author of TafsārAl-Furqān. He believes that the Holy Qur'an, as a book of religion, is superior over everything in terms of scientific authority, even traditions, and a jurist should refer to the Holy Qur'an itself more than any other source and get his knowledge and scientific needs from the Qur'an. This research intends to answer the following question with a descriptive-analytical method: "On what foundations has Dr. Sadeghi based his view on the scientific authority of the Qur'an? The results of the research indicate that from Dr. Sadeghi's point of view, the most basic foundations of the maximum scientific authority of the Qur'an are: belief in the trans-epochality of the Qur'an; thematic inclusiveness of the Qur'an; the capability of the Qur'an to respond to modern-age needs; denotation of the Qur'an's multi-meaning words; the expandability of the meaning of the words of the Qur'an and its authority, and the modeling of explanatory traditions of Ahl al-Bayt in referring to the Qur'an.
کلیدواژهها [English]
foundations of the Qur'an's authority, scientific authority of the Qur'an, Sadeghi Tehrani, Tafsīr al-Furqān
مراجع
قرآن کریم
ابن فارس، احمد، (1404 ق) معجم مقاییس اللغه،تحقیق عبدالسلام محمد هارون، قم، دفتر تبلیغات اسلامی
ابن منظور، محمدبن مکرم، (1119م) لسان العرب،چاپ10، قاهره ،دارالمعارف
...................،(1400)، روایت تفسیری امام جواد درباره حد سرقت و دلالت آن بر روش تفسیر قرآن به قرآن، ش 3، ص 61-88
ایازی، سید محمد علی، (1380)، جامعیت قرآن، پژوهشی استنادی و تحلیلی از مسأله جامعیت و قلمرو آن، رشت: کتاب مبین
....................، (1395)، مجموعه مقالات سومین همایش بیداری قرآنی،گونههاى تفسیر قرآن به قرآن در مقایسه میان المیزان و تفسیر الفرقان، تهران، تهران، شکرانه
..................، (1382) تاریخمندى در نصوص دینى، مجله علوم حدیث، شماره 29
......................، (1380) جامعیت قرآن،انتشارات کتاب مبین،چ 3، بی تا.
الهى بخش، خادم حسین؛ (1409 ق ) دراسات حول الفرق القرآنیون و شبهاتهم حول السنة، طائف: مکتبة صدیق.
بابایی، رضا، (1394)، الفرقان و مولفههاى تفسیر اجتهادى، مجموعه مقالات دومین همایش بیداری قرآنی، ناشر: شکرانه
...............، (1395)، قرآن به قرائت الفرقان، مجموعه مقالات سومین همایش بیداری قرآنی، تهران، شکرانه
بابایی، علی اکبر، (1391)، بررسی مکاتب و روشهای تفسیری، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه
.......................، (1397)، قواعد تفسیر قرآن، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه
بازرگان، مهدی، (1377)، آخرت و خدا هدف رسالت انبیاء، بی جا، موسسه خدمات فرهنگی رسا، چاپ اول
جوادی آملی، عبد الله، (1392)، تفسیر موضوعی جلد1، قرآن در قرآن، چ13، قم، موسسه اسراء،
...............................، (1378)، تفسیر تسنیم، قم، مرکز نشر اسراء
حر عاملی، محمد حسن، (1414ق)، وسایل الشیعه، قم، موسسه آل البیت
حویزی، عبد علی بن جمعه، (1412ق) تفسیر نور الثقلین، قم: موسسه اسماعیلیان.
خویی ابوالقاسم، (1417ق ) محاضرات فی اصول الفقه، قم، طبع دار الهادی، چاپ چهارم
..........................، (1375ش) بیان در علوم و مسائل کلی قرآن،ترجمه: محمد صادق نجفی و هاشمزاده هریسی خوی،دانشگاه ازاد اسلامی،چاپ پنجم
راغب اصفهانی،حسین بن محمد،(1412 ق)، المفردات فی غریب القرآن، بیروت،دارالعلم