آمار
| تعداد نشریات | 54 |
| تعداد شماره‌ها | 2,388 |
| تعداد مقالات | 34,317 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,016,200 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,718,123 |
تنظیر یا استعاره‌های نظری؛ الگوی نوآوری در علوم انسانی (با نگاهی به دیدگاههای فلسفی گادامر و علامه طباطبایی) | ||
| فصلنامه علمی پژوهشی آیین حکمت | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 29 آبان 1403 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/pwq.2024.67706.1155 | ||
| نویسنده | ||
| سید محمد علی غمامی* | ||
| گروه مطالعات فرهنگی و ارتباطات دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام | ||
| تاریخ دریافت: 14 آبان 1402، تاریخ بازنگری: 18 مهر 1403، تاریخ پذیرش: 29 آبان 1403 | ||
| چکیده | ||
| دانشگاه‌ها و حوزه‌‌های علمیه همواره از شعار نوآوری در علوم انسانی استقبال می‌کنند اما با وجود تلاشهای قابل توجه در این زمینه، در عمل موفقیت چندانی بدست نیامده است. این مقاله در تلاش است با رویکرد فلسفی و روش منطقی- تمثیلی، به این سوال پاسخ دهد که «نوآوری در علوم انسانی چیست و چگونه یک اندیشه‌ی جدید متولد می‌شود؟» به نظر می‌رسد میان شاخه‌های سه‌گانه‌ی حکمت (نظری، عملی و شعری)، این حکمت شعری (هنر) است که ادعای تولید و نوآوری دارد. از این رو اگر حکمت شعری به خدمت حکمت نظری درآید، می‌تواند قفلهای خلاقیت در علوم انسانی را باز کند. پیوند این دو ساحت از حکمت در علوم انسانی منجر به «گذر-واژه‌هایی» خواهد شد که آن را «استعاره‌های نظری» نامیده‌ایم. نمونه‌های متعددی از استعاره‌های نظری در فلسفه، عرفان و فقه تا جامعه‌شناسی و روانشناسی در این مقاله بحث شده است. در گام دوم، «استعاره نظری» را در دو مسیر متفاوت تبیین نمودیم؛ یکی در رویکرد هرمنوتیک فلسفی گادامر تحت عنوان «امتزاج افقها» و دیگری در فلسفه رئالیستی علامه طباطبایی تحت عنوان «اعتباریات». پس از بررسی دیدگاههای این دو اندیشمند، نوآوری در علم انسانی به «تنظیر» (به جای استعاره نظری، امتزاج افقها و اعتباریات) تعریف شد و سه مرحله‌ی «نظر، تنظیر و مناظره» به عنوان الگویی برای نوآوری پیشنهاد گردید. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| نوآوری؛ استعاره؛ حکمت صناعی؛ حکمت شعری؛ علوم انسانی اسلامی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Theorizing or theoretical metaphor: Model of innovation in humanities (Looking at the philosophical views of Gadamer and Allameh Tabatabai) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| seyyed mohammad ali Ghamami | ||
| cultural study and communication | ||
| چکیده [English] | ||
| Universities and seminaries welcome the slogan of innovation in humanities, but it was not successful . Turn around and basically this slogan is meaningless for a large part of the body of education. This article is trying to answer the question "What is innovation in human sciences and how is a new idea born?" with a philosophical approach and a logical-paradigmatic method. It seems that among the three branches of wisdom (theoretical, practical and poetic), it is poetic wisdom (art) that claims production and innovation. Therefore, if poetic wisdom serves theoretical wisdom, it can unlock creativity in humanities. The connection of these two fields of wisdom in human sciences will lead to "passwords" which we have called "theoretical metaphors". Numerous examples of theoretical metaphors in philosophy, mysticism and jurisprudence to sociology and psychology have been discussed in this article. In the second step, we explained "theoretical metaphor" in two different ways; One is in Gadamer's philosophical hermeneutic approach under the title of "fusion of horizons" and the other in the realist philosophy of Allameh Tabatabai under the title of "conventions". After examining the views of these two thinkers, innovation in humanities was defined as "conception" (instead of a theoretical metaphor, a fusion of horizons and conventions) and the three stages of "θεωρώ (theoró), θεωρία (theoría) & αμφίθεα (amphíthea)" were proposed as a model for innovation. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Innovation, metaphor, artificial wisdom, poetic wisdom, Islamic humanities | ||
|
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 23 |
||
