سرطان پوست با اشعه خشک‌کننده لاک

اجتماعی

هیچ پزشک متعهدی کاشت ناخن را تایید نمی‌کند

سرطان پوست با اشعه خشک‌کننده لاک

دکتر الهه حمیدی

علاقه به زیبایی، غریزه‌ای است که در تمام انسان‌ها وجود دارد، اما خدای متعال این غریزه را در وجود زنان با تقویت بیشتری تعبیه فرموده. در گذشته معمولا خانم‌ها از وسایل و روش‌هایی مانند سرمه، سرخاب و حنا استفاده می‌کردند؛ ولی با پیشرفت ابزارها و مواد گوناگون، لوازم آرایشی جدیدتری وارد بازار شد و روش‌های متنوعی برای زیبا شدن در دسترس افراد قرار گرفت. این روزها، کاشت ناخن یکی از پرطرفدارترین خدمات زیبایی برای خانم‌هاست. کاشت ناخن مانند بسیاری از فرآیندهای زیبایی، معایب و عوارضی دارد که هنگام کاشت ناخن، یا ترمیم آن باید توجه کرد تا جلو این عوارض گرفته شود. با بررسی نقاط مثبت و منفی می‌توان به این نتیجه رسید که آیا کاشت ناخن ارزش مواجهه با محدودیت‌ها و خطرهای احتمالی را دارد یا نه؟

امروز، برخی آرایشگران برای رونق آرایشگاه‌ و جلب مشتری و کسب درآمد بیشتر، به تبلیغ و بازارگرمی کاشت ناخن می‌پردازند و عوارض پزشکی آن را بیان نمی‌کنند و سهل‌انگارانه از کنار آن می‌گذرند. کاشت ناخن به معنای پوشیدن و کاور کردن ناخن با مواد مصنوعی از جنس پلاستیک و فایبرگلاس است و به‌عنوان یکی از روش‎های تزیینی به کار می‌رود.

ویژگی‌های ناخن مصنوعی

- مواد به کار رفته در کاشت، حالت نباتی و قابلیت رشد و رویش ندارد.

- مواد کاشت مانند لاک، سطح ناخن را کامل فرا می‌گیرد.

- ناخن پلاستیکی با چسب به ناخن متصل شده و مانع تنفس طبیعی پوست می‌شود.

- ناخن و اطراف آن در فرآیند کاور کردن ناخن مصنوعی تا اندازه‌ای صدمه می‌بینند.

کاشت ناخن و طراحی روی آن

کاری که امروز به‌عنوان کاشت ناخن انجام می‌شود، چند روش دارد. ابتدا با سوهان برقی، ناخن طبیعی را تا جایی می‎تراشند که فقط لایه نازکی از آن باقی بماند؛ این کار برای آن است که زیر مواد مورد استفاده در کاشت ناخن که جای ناخن اصلی قرار می‌گیرد، برجسته نباشد و طبیعی به نظر برسد. سپس مواد کاشت را به شکل ناخن مصنوعی روی ناخن طبیعی قرار می‌دهند و می‎چسبانند؛ درنهایت نیز با انواع لاک، ژل یا اکلیل، روی آن را طراحی می‎کنند.

معمولا از سه روش برای ترسیم طرح‌های متفاوت روی ناخن‌ها استفاده می‌شود. این روش‌ها عبارتند از برچسب‌های ناخن، طراحی با دست (استفاده از لاک ناخن) و ایربراش که با استفاده از قلم و شابلون است. با این روش‌ها، می‌‌توان هر نوع طرحی را روی ناخن‌ها ترسیم کرد.[1]

  گزینه‌های متفاوت کاشت ناخن

برای کاشت ناخن، گزینه‌های مختلفی وجود دارد و به دو شیوه کوتاه‌مدت و بلند‌مدت استفاده می‌شود که هریک مزایا و معایبی دارند. البته، قبل از بیان تنوع این روش‌ها، باید بدانید که ناخن مصنوعی، کاشت نیست و دائمی هم نیست. اولا، کاشت نیست؛ چون اولین ویژگی کاشت، رشد ناخن است که در این‌باره صدق نمی‌کند. پس عنوان کاشت ناخن، فقط برای فریب اذهان به کار می‌رود و متاسفانه نهادینه شده، وگرنه اصطلاح «کاور ناخن» صحیح است. ثانیا این ناخن‌ها دائمی نیستند؛ یعنی خانم هر زمان اراده کند، قابل برداشت است. ناخن کاشته شده حداکثر هر سه ماه یک‌بار، باید برداشته شود. در غیر این‌صورت اکسیژن کافی به گوشت و پوست ناخن طبیعی نمی‌رسد و موجب قارچ پوستی و خرابی ناخن طبیعی می‌شود که در این وضعیت، باید زمان زیادی را برای درمان و رشد طبیعی ناخن صرف کرد. بنابراین، آنچه در آرایشگاه‌ها به‌عنوان خدمات ناخن در حال انجام است، کاشت نیست، بلکه کاور ناخن است.

روش کوتاه مدت (کاشت موقت)

در این روش، ناخن‌های مصنوعی آماده (از جنس فایبرگلاس) با چسب‌های ضعیف برای مدت کوتاهی روی ناخن چسبانده می‌شود. ناخن‌ها پس از سه چهار روز خود به خود جدا می‌شود. البته جدا کردن آن با استفاده از مواد حلّال مانند «اَسِتون» به آسانی و بدون مشقت، امکان‌پذیر است. فقط باید ناخن‌ها چهار پنج دقیقه درون ظرف حاوی استون قرار داده شود و سپس چسب باقی مانده روی ناخن نیز با شست‌و‌شوی آب گرم از بین برود.[2]

کاشت بلند مدت (کاشت دائمی)

ویژگی خاص تکنیک‎های آرایشی جدید، دوام و ماندگاری طولانی آن است. روش بلند‌مدت در کاشت ناخن، انواع مختلفی دارد که به مهم‎ترین آن‌ها اشاره می‌شود:

الف) کاشت پودری: از بهترین و اصلی‌ترین شیوه‌های کاشت ناخن و در رده نخست است. کاشت پودری، کاشت مادر است و معمولا با کاشت‌های دیگر ترکیب می‌شود و به‌دلیل دوام و استحکام زیاد، از محبوب‌ترین روش‌های کاشت ناخن است که با آب و هوای خشک، سازگاری بیشتری دارد؛ طوری‌که در ایران حدود 80درصد به همین روش انجام می‌شود. در این نوع کاشت، ناخن مصنوعی از نیمه ناخن با چسب ناخن چسبانده می‌شود و تا اندازه دلخواه کوتاه می‌شود. سپس روی ناخن، مواد ضدقارچ می‎زنند و بعد پودر کاشت را روی ناخن می‌زنند و در امتداد قالب کار می‌کنند و سپس با سوهان برقی به ناخن شکل می‎دهند.

ب) کاشت ناخن ژله‌ای: این نوع کاشت شبیه همان کاشت پودر است، ولی موادشان با هم فرق دارد. کاشت ژله‎ای نسبت به پودری، نازک‌تر، واقعی‌تر و ظریف‌تر است و با آب و هوای شرجی سازگاری بیشتری دارد. در این روش مواد ژل به‌صورت آماده می‌خرند که آن را بعد از مواد ضد‌قارچ روی ناخن می‌گذارند و در دستگاه یو وی (UV)  قرار می‌دهند تا خشک شود. این روش حدود 15درصد طرفدار دارد.

ج) کاشت قالب: در این روش، ابتدا مواد ضد‌قارچ را روی ناخن می‌زنند و بعد قالب را روی آن فشار می‎دهند تا مواد روی ناخن خشک شود و بعد از چند دقیقه ناخن مصنوعی را برمی‌دارند. در این نوع کاشت، سوهان‌کشی انجام نمی‌شود و از چسب ناخن نیز استفاده نمی‌کنند. راحت‌ترین نوع کاشت و در عین حال بی‌کیفیت‌ترین است. در این نوع کاشت، باید مراقب بود تا ناخن‌ها تماس کمی با آب داشته باشد. این روش در ایران کمتر از 5درصد متقاضی دارد.

مواد و ابزارهای ناخن مصنوعی مدت‌دار

تیپ ناخن

ناخن‌های مصنوعی که از جنس پلاستیک ضخیم و غیرشکننده است و با چسب قوی روی ناخن طبیعی چسبانده می‌شود. در این روش شیارهایی روی ناخن اصلی ایجاد و اطراف ناخن را کاملا باز می‌کنند تا ناخن و اطراف ناخن برای چسباندن تیپ ناخن آماده شود.

نکته: ناخن طبیعی از شکل طبیعی خود خارج می‌شود.

کاربرد: افزایش طول ناخن که تمام ناخن یا انتهای آن را می‌پوشاند.

بافر

سوهان براق‌کننده‌ای که 4 سطح زبر و نرم متفاوت دارد.

کاربرد: صیقل دادن سطح ناخن و به دست آوردن پودر ناخن طبیعی.

آماده سازی و ایجاد شیار در سطح ناخن طبیعی برای استحکام چسب ناخن.

ضد قارچ: محلولی که محیط را از میکروب و چربی پاک می‌کند. این محلول ضدقارچ، نوعی آنتی‌بیوتیک و دارای اثر پاک‌کنندگی است که برای جلوگیری از بروز عفونت و قارچ پوستی استفاده می‌شود. هرچند در برخی موارد باز هم تولید قارچ شده است!

پودر ناخن مصنوعی: پودر شفاف و صورتی رنگ.

لیکوئید: مایعی تند و فرار است. ترکیب پودر و لیکوئید و چسبی بنام پرایمر، موجب مقاوم‌سازی، هم‌سان‌سازی و فرم دادن به سطح ناخن، ترمیم ناخن پس از گذاشتن ناخن مصنوعی و بلند شدن ناخن می‌شود.

چسب ناخن: این چسب، تیپ ناخن را روی ناخن اصلی می‌چسباند.

چسب پرایمر: شبیه لاک است، اما بی‌بو و شفاف که مانند یک لایه چسبنده عمل می‌کند. این چسب سطح ناخن را برای ماندگاری آکریلیک روی ناخن پاک‌سازی می‌کند. ترکیب پودر ناخن با لیکوئید و پرایمر برای هم‌سان‌سازی اطراف ناخن با ناخن مصنوعی استفاده می‌شود.

لاک: کاربرد زینتی دارد.

اکلیل: برای زیباسازی و جلوه بخشیدن به ناخن استفاده می‌شود.  

ژل شاین: مایعی مانند لاک، اما بی‌رنگ و شفاف است. این ژل، موجب براق‌سازی سطح ناخن مصنوعی پس از اتمام کاشت می‌شود.

برداشت ناخن

برداشت ناخن مصنوعی در بسیاری از موارد، با صرف کمترین هزینه و زمان، حدود ۲۰دقیقه قابل انجام است. برداشت آن مشقتی ندارد. البته اگر خود فرد سعی کند ناخن‌هایش را جدا کند و برای جداسازی کاشت به سالن مراجعه نکند، ممکن است آسیب جدی به ناخن وارد آید و این آسیب می‌تواند باعث ضعیف شدن و شکنندگی ناخن‌ها ‌شود.

مواد و ابزارهای برداشت ناخن مصنوعی

اسیتون: این ماده، مایعی سمی، روان، بی‌رنگ با بویی متفاوت است. به‌دلیل قطبیت بالا، حلّال خوبی برای بیشتر ترکیبات آلی به شمار می‌رود. اسیتون به‌خوبی در آب اِتانول و اِتِر حل می‌شود. معمولا به‌عنوان حلّال و پاک‌کننده سریع ناخن مصنوعی استفاده می‌شود. در این روش، فویل اطراف ناخن پیچیده می‌شود تا از تبخیر اسیتون جلوگیری کند.

هر یک از ناخن‌ها به‌طور جداگانه با پنبه آغشته به اسیتون پیچیده، سپس کاغذ فویل روی آن قرار گرفته و پوشانده و با نخ بسته می‌شود تا از تبخیر اسیتون جلوگیری شود. چون ناخن از جنس پلاستیک و فایبرگلاس است. پس از چند دقیقه ناخن مصنوعی که از جنس فایبرگلاس یا پلاستیک است، به‌صورت خمیری نرم درمی‌آید و از ناخن جدا می‌شود. سپس ذرات باقی‌مانده چسب به‌وسیله سوهان برقی از سطح ناخن پاک می‌شود.

عوارض پزشکی کاشت ناخن

با این‌که فرآیند کاشت ناخن، موجب زیبایی آن می‌شود، اما عوارضی هم دارد که در ادامه به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم.

تاثیر اشعه UV

 شیوه‌ خشک شدن لاک ناخن‌ها یکی از نگرانی‌های اخیر محققان است. ژل سخت‌کننده‌ لاک ناخن باید در معرض نور UVقرار بگیرند تا خشک شود، این موج الکترومغناطیسی، اثر زیان‌آور شناخته‌شده‌ای دارد. استفاده مکرر از این اشعه ماورای بنفش می‌تواند عوارضی مانند چین و چروک و حتی سرطان پوست را ایجاد کند. همچنین می‌تواند به‌طور غیرمستقیم به DNA  انسان آسیب بزند. بنابراین خانم‌های باردار به‌دلیل شرایط حساسی که دارند، باید مراقبت بیشتری از خود داشته باشند و توصیه می‎‌شود هنگام بارداری به‌هیچ وجه از این دستگاه استفاده نکنند.

ایجاد قارچ‌‌های میکروسکوپی

کراتین، بخش سخت ناخن است که با کاشت مرتب ناخن‌ها و استفاده‌ مداوم از چسب، نازک و ضعیف می‌شود و به‌مرور مقاومت خود را در برابر قارچ‌های میکروسکوپی از دست می‌دهد. عفونت‌های قارچی ناخن، واگیردارند و می‌توانند موجب ایجاد عفونت در مو و سایر نقاط بدن نیز شوند. تغییر رنگ ناخن‌ها از زرد به قهوه‌ای و سبز یکی از علائم وجود قارچ در پوست ناخن است.

نازک شدن ناخن‌‌ها

هدف از کاشت ناخن، زیباتر شدن دست و ناخن‌هاست، اما به‌تدریج با انجام مداوم این فرآیند، سطح ناخن‌ها نازک می‌شود و به‌محض برداشتن ژل از روی ناخن و پاک کردن لاک، ناخن به‌قدری آسیب دیده که چند ماه تا برگشت به حالت عادی طول می‌کشد. نازک شدن ناخن می‌تواند موجب شکنندگی بیشتر و از بین رفتن زیبایی طبیعی ناخن‌ها شود.

عفونت باکتریایی

بعد از کاشتن ناخن، تمیز کردن زیر ناخن‌ها نیز سخت و احتمال ایجاد عفونت باکتریایی زیر ناخن بیشتر می‌شود. این عفونت سبز رنگ است و با نفوذ آب به داخل ناخنِ کاشته شده، احتمال ایجاد آن بیشتر می‌شود.

محدودیت در فعالیت‌های شخصی

بعد از کاشتن ناخن بسیاری از فعالیت‌های شخصی به‌دلیل مراقبت از ناخن محدود می‌شود و چند مورد را در این هنگام باید رعایت کرد:

1. نفوذ آب

اگر آب زیر ناخن‌های شما نفوذ کند، می‌تواند موجب هواگرفتگی و آسیب به ناخن شما شود. حتی ممکن است بیماری‌های عفونتی و قارچ زیر ناخن‌ها به‌وجود بیاید که عوارض جبران‌ناپذیری دارد. به همین دلیل تاکید می‌شود هنگامی که فرد کاشت ناخن دارد، برای شستن ظرف‌ها حتما از دستکش استفاده کند و حتی زیر آب دوش هم دست خود را برای مدت طولانی قرار ندهد.

2. نفوذ گرما

اگر ناخن‌های کاشته به آتش و حرارت نزدیک شود، ممکن است کاشت روی ناخن‌ آب شود و این اتفاق آسیب‌های جدی به دنبال دارد.

3. ضربه به ناخن

در صورتی که ناخن مصنوعی فرد در اثر ضربه یا فشار، کنده شود، ناخن دچار هواگرفتگی یا شکستگی می‌شود. حتی ممکن است به گوشت زیر ناخن فشار بیاید و باعث ایجاد قارچ و عفونت شود.