آمار
| تعداد نشریات | 54 |
| تعداد شماره‌ها | 2,496 |
| تعداد مقالات | 35,536 |
| تعداد مشاهده مقاله | 14,533,367 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,538,573 |
روش‌شناسی استدلال فقهیِ شیخ انصاری از فرایند تا ساختار (مطالعه موردی حکم معاطات) | ||
| روش شناسی علوم اسلامی | ||
| مقاله 6، دوره 1، شماره 1، اسفند 1403، صفحه 147-170 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/mis.2025.68408.1042 | ||
| نویسندگان | ||
| احمد سعیدی* 1؛ محمد عشایری منفرد2 | ||
| 1پژوهشگر مؤسسه عالی فقه و اصول جواد الأئمه علیه السلام. قم- ایران. | ||
| 2دانشیار گروه مترجمی، مجتمع آموزش عالی زبان، ادبیات و فرهنگ‌شناسی،جامعة المصطفی العالمیة، قم، ایران | ||
| تاریخ دریافت: 03 بهمن 1402، تاریخ بازنگری: 15 دی 1403، تاریخ پذیرش: 28 آذر 1403 | ||
| چکیده | ||
| پیوستارشناسی رَوند فقهی از نکات مهم و مغفول فقه‌پژوهی است. نگاه جزیره‌ای به استدلال‌های فقها باعث به‌وجودآمدن ابهامات فراوانی در شیوۀ جمع‌بندی استنباطی ایشان شده است و کشف تیترها و عناوین پنهان و نوع چینش و ارتباط آن‌ها با هم در کار فقها، باعث حلّ این ابهامات و اشکالات می‌شود. در این مقاله، سعی شده تا با روش «تحلیل محتوای کیفی اسنادی و استقرایی» مراحل فقه‌پژوهیِ شیخ انصاری و پیوستار پنهان آن با مطالعۀ موردیِ حکم معاطات بیان شود. با مقایسۀ دو پروندۀ مهم در حکم معاطات، می‌توان به پیوستاری از مراحل فقه‌پژوهی شیخ انصاری رسید که عبارت است از: تحریر محل نزاع، نقل اقوال فقها، تأسیس اصل بر مبنای اصول فقاهی قبل از بیان امارات، فحص از ادلۀ موافق با اصل اولیه، فحص از ادلۀ مخالف با اصل اولیه و نسبت‌سنجی ادلۀ موافق، ادلۀ مخالف و اصل اولیه. باتوجه‌به این پیوستار می‌توان به علت رفتار ظاهراً متناقضِ شیخ انصاری با اجماعاتی که در دو پرونده به‌کار برده است، چرایی طرحِ اصلِ عملی قبل از طرحِ امارات و همچنین حکمت رفتار دوگانۀ وی در نقل‌قول کاشفُ‌الغطاء یعنی پذیرش پس از انکار پی برد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| روش‌شناسی؛ شیخ انصاری؛ معاطات؛ مراحل حلّ مسئله؛ استدلال فقهی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Shaykh Anṣārī’s Methodology of Jurisprudential Argument: From Process to Structure (Case Study: Rulings on Muʻāṭāt | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Ahmad Saeidi1؛ Mohammad Ashayeri monfared2 | ||
| 1Javad Al-Imam High Institute of Fiqh and Principles | ||
| 2Faculty of Al-Mustafa Alami University | ||
| چکیده [English] | ||
| The continuum theory of the jurisprudential process is a significant yet overlooked aspect of jurisprudential studies. A fragmented approach to the arguments of fuqahāʼ (jurists) has led to numerous ambiguities in their methods of inferential summarization. Therefore, uncovering the implicit categories, their structural arrangement, and their interrelationships in the works of jurists can help clarify these ambiguities and resolve related issues. Employing the method of qualitative documentary and inductive content analysis, this study seeks to articulate the stages of Shaykh Anṣārī’s jurisprudential reasoning and its underlying continuum through a case study of the rulings on muʻāṭāt (contractual exchange without formal declaration). By comparing two key cases concerning the ruling on muʻāṭāt, we identify a structured continuum in Shaykh Anṣārī’s jurisprudential methodology. This continuum consists of the following stages: delineating the point of contention, narrating the opinions of jurists, establishing a foundational principle based on jurisprudential maxims before introducing imārāt (indications leading to speculative reasoning), examining the evidence supporting the aṣl al-awwalīyah (primary principle), analyzing the evidence opposing the primary principle, and finally, evaluating the supporting evidence, opposing evidence, and the primary principle in relation to one another. Recognizing this continuum allows for a clearer understanding of Shaykh Anṣārī’s seemingly contradictory approach to the methodologies employed in these two cases. It also clarifies why he prioritized the practical principle before addressing imārāt and explains his dual stance regarding the narration from Kāshif al-Ghiṭāʼ—initial rejection followed by acceptance. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Methodology, Shaykh Anṣārī, Muʻāṭāt, Problem-Solving Steps, Evidence in Favour and Opposition | ||
| اصل مقاله | ||
|
به فایل PDF مراجعه فرمایید. | ||
| مراجع | ||
|
*معین، محمد. (1387). فرهنگ معین (فارسی)، تهران: زرین.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 338 |
||