شکوه سبز

شکوه سبز

زهرا داوری

تناور و بلند شد

سرش به ابرها رسید

به گُل نشست و بار داد

در آسمان نفس کشید

میان برگ و ریشه‌اش

بهار، آشیانه کرد

بزرگ و باشکوه شد

جوان شد و جوانه کرد

نه تن به برف و باد داد

نه تخت‌خواب و میز شد

در اوج حمله‌ی خزان

چون ایستاد، عزیز شد

گرفت زیر سایه‌اش

پرنده‌های خسته را

تناور و بلند شد

درخت انقلاب ما