علمی حسینی, سید مهدی, نقی زاده, حسن, رستمی, محمدحسن. (1403). بررسی و نقد قواعد تفسیری در روش تفسیری ابن‌عُثَیمین. اسلام و مطالعات اجتماعی, 29(113), 45-64. doi: 10.22081/jqr.2024.67757.3889
سید مهدی علمی حسینی; حسن نقی زاده; محمدحسن رستمی. "بررسی و نقد قواعد تفسیری در روش تفسیری ابن‌عُثَیمین". اسلام و مطالعات اجتماعی, 29, 113, 1403, 45-64. doi: 10.22081/jqr.2024.67757.3889
علمی حسینی, سید مهدی, نقی زاده, حسن, رستمی, محمدحسن. (1403). 'بررسی و نقد قواعد تفسیری در روش تفسیری ابن‌عُثَیمین', اسلام و مطالعات اجتماعی, 29(113), pp. 45-64. doi: 10.22081/jqr.2024.67757.3889
علمی حسینی, سید مهدی, نقی زاده, حسن, رستمی, محمدحسن. بررسی و نقد قواعد تفسیری در روش تفسیری ابن‌عُثَیمین. اسلام و مطالعات اجتماعی, 1403; 29(113): 45-64. doi: 10.22081/jqr.2024.67757.3889
1دانشجوی دکتری رشته الهیات و معارف اسلامی، گرایش علوم قرآن و حدیث، دانشکده الهیات و معارف اسلامی شهید مطهری، دانشگاه فردوسی مشهد
2استاد دانشکده الهیات و معارف اسلامی شهید مطهری، دانشگاه فردوسی مشهد
3دانشیار دانشکده الهیات و معارف اسلامی شهید مطهری، دانشگاه فردوسی مشهد
تاریخ دریافت: 18 آبان 1402،
تاریخ بازنگری: 08 مهر 1403،
تاریخ پذیرش: 08 مهر 1403
چکیده
ابن‌عثیمین، مفسّر برجسته وهابی و شاگرد بن ناصر السعدی و بن باز است که نگاشته‌های تفسیری وی، با عنوان «الکنز الثمین فی تفسیر ابن‌عثیمین» در چهارده جلد منتشر شده است. وی به‌خاطر شرح اغلب آثار ابن‌تیمیه و ابن‌قیّم، در میان مفسران وهابی معاصر از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بوده و در رأس جریان تفسیری عربستان است. تفسیر او بر اساس مبانی، اصول و قواعدی سامان یافته است. مسأله اصلی این نوشتار، نقد قواعد تفسیری ابن عثیمین است. هفت قاعده از واکاوی آثار تفسیرپژوهی و آرای تفسیری ابن‌عثیمین به‌دست آمد. برآیند نقد‌ها، از تأثیر نگرش ظاهرگرایانه، انکار مجاز در قواعد معناشناختی تفسیر، نگاه خطی به‌جای نگاه ارتباطی به قواعد تفسیری، ساده‌نگری و ساده‌سازی قواعد تفسیری و از همه مهم‌تر، محدویت قواعد تفسیری او نشان دارد.
A Critical Review of the Interpretive Rules in Ibn ‘Uthaymīn’s Interpretive Method
نویسندگان [English]
Sayyed Mahdi Elmi Husayni1؛ Hasan Naqizadeh2؛ Muhammad Hasan Rostami3
1Ph.D. Student of Theology and Islamic Studies, Sub-major in Qur'an and Hadith Sciences, Shahid Motahari Faculty of Theology and Islamic Studies, Ferdowsi University of Mashhad
2Professor, Shahid Motahari Faculty of Theology and Islamic Studies, Ferdowsi University of Mashhad
3Associate Professor, Shahid Motahari Faculty of Theology and Islamic Studies, Ferdowsi University of Mashhad
چکیده [English]
Ibn ‘Uthaymīn is a prominent Wahhabi interpreter and a student of bin Nāṣir al-Sa‘adī and bin Bāz, whose exegetical writings, entitled “Al-Kanz al-Thamīn fī Tafsīr Ibn-i ‘Uthaymīn,” have been published in fourteen volumes. He has a high standing among the contemporary Wahhabi interpreters because of his interpretation on most of the works of Ibn Taymiyyah and Ibn Qayyim and he is at the forefront of the Saudi exegetical movement. His exegesis is organized on the basis of some foundations, principles, and rules. The main purpose of this article is to criticize Ibn ‘Uthaymīn's interpretive rules. Seven rules were obtained from searching into Ibn ‘Uthaymīn's works on interpretation studies and interpretive views. The resultant of the criticisms indicates the impact of his formalistic perspective, the denial of allegory in the semantic rules of interpretation, a linear view instead of a relational view on the interpretive rules, simplistic view and simplification of the interpretive rules, and most importantly, the limitations of his interpretive rules.
کلیدواژه‌ها [English]
interpretation, Ibn ‘Uthaymīn, interpretive rules, Wahhabi interpretation, criticism of method
مراجع
قرآن کریم.
آریان، حمید (1396)، «بررسى نظریه عرفى بودن زبان قرآن»، معرفت (ویژه علوم قرآنی)، سال 26، شماره 235، ص27-40.
ابن‌تیمیه، احمدبن عبدالحلیم (1416ق)، مجموع الفتاوى، المدینة النبویة: مجمع الملک فهد لطباعة المصحف الشریف.
ابن‌تیمیه، احمدبن عبدالحلیم (بی‌تا)، مقدمة فی اصول‌التفسیر، بیروت: دارالقرآن الکریم.
ابن‌عاشور، محمد طاهر (1404ق)، تفسیر التحریر والتنویر، تونس: الدار التونسیه للنشر.
