طیب حسینی, سید محمود. (1403). نقش چندمعناییِ الفاظ و عبارات قرآن کریم در مرجعیت علمی قرآن کریم. اسلام و مطالعات اجتماعی, 6(3), 7-39. doi: 10.22081/jqss.2025.70227.1335
سید محمود طیب حسینی. "نقش چندمعناییِ الفاظ و عبارات قرآن کریم در مرجعیت علمی قرآن کریم". اسلام و مطالعات اجتماعی, 6, 3, 1403, 7-39. doi: 10.22081/jqss.2025.70227.1335
طیب حسینی, سید محمود. (1403). 'نقش چندمعناییِ الفاظ و عبارات قرآن کریم در مرجعیت علمی قرآن کریم', اسلام و مطالعات اجتماعی, 6(3), pp. 7-39. doi: 10.22081/jqss.2025.70227.1335
طیب حسینی, سید محمود. نقش چندمعناییِ الفاظ و عبارات قرآن کریم در مرجعیت علمی قرآن کریم. اسلام و مطالعات اجتماعی, 1403; 6(3): 7-39. doi: 10.22081/jqss.2025.70227.1335
تاریخ دریافت: 19 آبان 1403،
تاریخ بازنگری: 01 اسفند 1403،
تاریخ پذیرش: 21 اسفند 1403
چکیده
مقصود از چندمعنایی در این مقاله، دلالت الفاظ و عبارات قرآن کریم بر معانی متعدد و مختلف، و به عبارت دقیق‌‌‌تر برداشت معانی متعدد از یک واژه یا عبارت قرآن کریم است که در دانش اصول فقه و تفسیرپژوهی گاه از آن به «استعمال لفظ در بیش از یک معنا» و گاه به «حمل لفظ مشترک بر بیش از یک معنایش» و گاه به «اراده دو معنا از یک عبارت»، تعبیر می‌شود. پژوهش حاضر که با روش تحلیل و توصیف انجام گرفته، درصدد پاسخ‌گویی به این پرسش است که «پذیرش چندمعنایی در الفاظ و عبارات قرآن کریم چگونه بر توسعه قلمرو مرجعیت قرآن کریم برای علوم مختلف به‌سوی مرجعیت حداکثری تأثیرگذار است؟» حاصل این پژوهش اثبات این دیدگاه است که جواز چندمعنایی الفاظ و عبارات قرآن یکی از اصلی‌‌‌ترین مبانی مرجعیت قرآن کریم است که قلمرو مرجعیت آن به‌سوی مرجعیت حداکثری سوق می‌‌‌دهد، و بیشتر کسانی که به مرجعیت حداکثری قرآن کریم - با مراتب مختلفش - باور دارند باور به جواز چندمعنایی را به‌صورت خودآگاه یا ناخودآگاه مبنای دیدگاه خود قرار داده‌‌‌اند. به منظور تبیین و اثبات این دیدگاه، بعد از اشاره به ادله جواز چندمعنایی الفاظ قرآن، نمونه‌‌‌های قابل توجهی از آیات قرآن در قالب شکل‌‌‌هایی از چندمعنایی توصیف، تحلیل و بررسی شده‌‌‌اند
The Role of Polysemy in the Words and Phrases of the Holy Quran in the Scientific Authority of the Quran
نویسندگان [English]
sayyed mahmood tayyeb hoseini
عضو گروه قرآن پژوهی، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه
چکیده [English]
In this article, polysemy refers to the indication of multiple and diverse meanings by the words and phrases of the Holy Quran. More precisely, it pertains to the extraction of multiple meanings from a single word or phrase in the Quran. In Usul Fiqh (principles of jurisprudence) and Quranic exegesis, this phenomenon is sometimes referred to as the use of a word in more than one meaning, the application of a homonymous term to more than one of its meanings, or the intention of two meanings from a single expression. This study, conducted using an analytical and descriptive approach, seeks to answer the question: How does the acceptance of polysemy in the words and phrases of the Quran contribute to the expansion of the Quran’s scientific authority toward maximal authority across various fields of knowledge? The findings of this research affirm that permitting polysemy in Quranic words and phrases is one of the fundamental principles of the Quran’s authority. This principle expands the scope of the Quran’s authority toward maximal authority. Furthermore, most scholars who support the concept of the Quran’s maximal authority—at various levels—have, either consciously or unconsciously, based their views on the acceptance of polysemy. To clarify and prove this perspective, the study first presents the arguments supporting the permissibility of polysemy in the Quran and then analyzes and examines notable Quranic verses that exemplify different forms of polysemy.
کلیدواژه‌ها [English]
Polysemy, Scientific Authority of the Quran, Types of Authority
