آمار
| تعداد نشریات | 54 |
| تعداد شماره‌ها | 2,446 |
| تعداد مقالات | 34,905 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,854,761 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,180,143 |
بررسی مرجعیت قرآن در اعتبارسنجی سنت برای استنباط فقهی | ||
| جستارهای فقهی و اصولی | ||
| مقاله 1، دوره 10، شماره 4 - شماره پیاپی 37، دی 1403، صفحه 1-1 | ||
| نوع مقاله: فراخوان مقالات مرجعیت قرآن در فقه و اجتهاد | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/jrj.2025.69012.2815 | ||
| نویسنده | ||
| حسنعلی علی اکبریان* | ||
| دانشیار گروه فقه پژوهشگاه علوم | ||
| تاریخ دریافت: 25 اردیبهشت 1403، تاریخ بازنگری: 11 بهمن 1403، تاریخ پذیرش: 11 بهمن 1403 | ||
| چکیده | ||
| مرجعیت یک منبع معرفتی در فقه، به معنای نوعی تأثیرگذاری اصلی آن منبع در استنباط فقهی است. استنباط حکم شرعی دارای چند منبع معرفتی، یعنی قرآن، سنت و عقل است؛ آیا قرآن علاوه بر این که مرجعیت علمی در فقه دارد بر منبع سنت نیز مرجعیت دارد؟ موضوع این نوشتار بررسی مرجعیت قرآن بر سنت در استنباط فقهی است. پیش‌فرض بحث آن است که قرآن مرجع انحصاری در استنباط نیست و سنت نیز در استنباط فقهی مرجعیت دارد. قرآن و سنت هر دو در دلالت و رساندن معنای خود استقلال دارند. در مقاله حاضر، مرجعیت قرآن بر سنت در استنباط فقهی بر اساس فرایند سه مرحله‌ای تمسک به روایات، یعنی: اعتبار، دلالت، و جهت صدور بررسی شده است. . بر اساس داده‌های این مقاله، که به روش تحلیلی انجام شده است، قرآن مرجعیت بر سنت در اعتبار سند دارد، که می‌توان نام آن را مرجعیت مطلق گذاشت؛ هر یک از قرآن و سنت نوعی مرجعیت بر دیگری در دلالت دارند، که می‌توان آن را مرجعیت نسبی خواند؛ هر یک از قرآن و سنت می‌تواند قرینه در تشخیص جهت صدور دیگری باشد اما این قرینیت تأثیرگذاری اصلی نیست و قرائن مهم‌تر دیگری در این باره وجود دارد. بنابراین، نمی‌توان نام مرجعیت بر آن گذاشت. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| مرجعیت علمی؛ قرآن؛ سنت؛ فقه | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Examining the authority of the Quran in validating the Sunnah for jurisprudential inference | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Hassanali Aliakbarian | ||
| Department of Jurisprudence, Islamic Sciences and Culture Academy | ||
| چکیده [English] | ||
| The authority of an epistemological source in jurisprudence means a kind of main influence of that source in jurisprudential inference. The derivation of the Shariah ruling has several sources of knowledge, that is, the Qur'an, the Sunnah, and the intellect; In addition to having a scientific authority in jurisprudence, does the Qur'an also have authority over the source of Sunnah? The subject of this article is to examine the authority of the Qur'an over the Sunnah in jurisprudential inference. The premise of the discussion is that the Qur'an is not the exclusive authority in inference and the Sunnah is also authoritative in jurisprudential inference. Both Quran and Sunnah are independent in conveying their meaning. The authority of the Qur'an over the Sunnah in jurisprudential inference is based on the three-stage process of adhering to the hadiths, namely: validity, implication, and direction of issuance. According to the data of this article, which was done in an analytical way, the Qur'an has authority over the Sunnah in the validity of the Sunnah, which can be called absolute authority; Each of the Qur'an and the Sunnah implies a kind of authority over the other, which can be called relative authority; Each of the Qur'an and the Sunnah can be a reference in determining the direction of issuance of the other, but the secondary nature of this reference cannot be called authority. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| scientific authority, Quran, Sunnah, jurisprudence, authority, implication, To issue | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 57 |
||