آمار
| تعداد نشریات | 54 |
| تعداد شماره‌ها | 2,526 |
| تعداد مقالات | 35,836 |
| تعداد مشاهده مقاله | 15,322,562 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,963,846 |
باورهای متناقض و پاسخ‌های الکتروفیزیولوژیک پوست: مطالعۀ موردی گور و ساکیم | ||
| نقد و نظر | ||
| دوره 30، شماره 119، مهر 1404، صفحه 70-98 اصل مقاله (1.3 M) | ||
| نوع مقاله: علمی ـ پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/jpt.2025.71323.2212 | ||
| نویسنده | ||
| جواد دانش* | ||
| استادیار، گروه اخلاق، پژوهشکده فلسفه و کلام، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، قم، ایران. | ||
| تاریخ دریافت: 17 اسفند 1403، تاریخ بازنگری: 29 فروردین 1404، تاریخ پذیرش: 04 اردیبهشت 1404 | ||
| چکیده | ||
| امکان رخداد و ماهیت خودفریبی از موضوعات مهم حوزه‌های فلسفۀ اخلاق و روان‌شناسی بوده است. به نظر می‌رسد که عمده‌ترین رهیافت‌های ناظر به فریب خود را می‌توان در دو گروه قصدگرایی و انگیزه‌گرایی تعریف کرد که مهم‌ترین وجه فارق آنها شرط باورهای متناقض عامدانه در فرایند خودفریبی است. گور و ساکیم می‌کوشند تا با طرح‌ریزی آزمایش‌هایی، شرایط چهارگانۀ خودفریبی در افراد را بررسی کنند و چگونگی جمع دو باور متناقض در ساحت‌های مختلف شناختی انسان را نشان دهند. در آزمایش اول، در حالی شرکت‌کنندگان در شناسایی‌های خودگزارشی صداها اشتباه می‌کنند که الکترودهای سنجشگر پاسخ الکتروفیزیولوژیک پوست GSR)) بیانگر شناسایی صحیح در ناخودآگاه و درنتیجه، وجود باورهای متناقض در شخص است. داده‌های این آزمایش کم‌وبیش نشان می‌داد که خطاهای رخ‌داده بسته به تجربه‌ها و خودپنداره‌های پیشینی افراد و به‌گونه‌ای کاملاً انگیزشی بروز می‌یابند. آزمایش دوم نیز نشان می‌دهد که تجربیات موفقیت یا شکست - که بر اساس آنها، سطح خودارزشمندی افراد تغییر می‌کند - به‌طور مستقیم، بر توانایی شناسایی صدای خود تأثیر می‌گذارد. در شرایطی که افراد دچار شکست شده‌اند و به تبع آن، از رویارویی با خود دچار اجتناب یا ترس می‌شوند، تشخیص صدای خود برای آنها دشوارتر می‌شود و با تأخیر و اشتباهات منفی در واکنش، همراه است. در مقابل، افرادی که تجربۀ موفقیت داشته‌اند و معمولاً از خودارزشمندی و عزت نفس بالاتری برخوردارند، حساسیت کمتری به رویارویی با خود دارند و ممکن است به‌اشتباه، صدای دیگران را به‌مثابۀ صدای خود تفسیر کنند که می‌توان آن را نشانه‌ای از خودپروژه‌سازی تلقی کرد. به نظر گور و ساکیم، این دو آزمایش از سویی، شواهد تجربی را برای فرضیۀ خودفریبی ارائه می‌دهند و از سوی دیگر، تأثیر عواطف و انگیزه‌ها - به‌ویژه وضعیت خودارزشمندی - را بر انتخاب‌های شناختی - مانند شناسایی و اشتباه در شناسایی صدای خود و دیگران - نمایان می‌سازند؛ اما آن‌چنان‌که خواهیم دید آزمایش‌های مورد نظر و نتایج ارائه‌شده از آن، با اشکالات روش‌شناختی، تفسیری و مفهومی پرشماری مواجه است و درنهایت نمی‌تواند تصویر منسجمی از شرایط خودفریبی اخلاقی ارائه کند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| خودفریبی اخلاقی؛ روبن گور؛ هارولد ساکیم؛ باورهای متناقض؛ پاسخ الکتروفیزیولوژیک پوست. | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Inconsistent Beliefs and Electrophysiological Skin Responses: A Case Study of Gur and Sackeim | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Javad Danesh | ||
| Assistant Professor, Department of Ethics, Institute for Philosophy and Theology, Islamic Sciences and Culture Academy, Qom, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| The possibility and nature of self-deception have been significant topics in the fields of moral philosophy and psychology. The main approaches to self-deception can be broadly categorized into two groups: intentionalism and motivationalism. The most important distinguishing feature between them is the condition of intentionally holding contradictory beliefs during the process of self-deception. Gur and Sackeim sought to investigate the four conditions of self-deception in individuals by designing a series of experiments and to demonstrate how two contradictory beliefs can coexist in different cognitive domains of a person. In the first experiment, participants made errors in their self-reported identification of sounds, while the electrophysiological skin response (GSR) electrodes indicated correct identification in the subconscious, thus suggesting the presence of contradictory beliefs within the individual. The data from this experiment showed that the errors were motivational, stemming from individuals' previous experiences and self-concepts. The second experiment demonstrated that experiences of success or failure—which alter an individual's level of self-worth—directly influence their ability to identify their own voice. In situations where individuals had experienced failure and consequently felt fear or avoidance of confronting themselves, it was more difficult for them to recognize their own voice. This was accompanied by delays and negative errors in their responses. In contrast, individuals who had experienced success and generally had higher self-worth and self-esteem were less sensitive to self-confrontation and might mistakenly interpret others' voices as their own, which could be seen as a form of self-projection. According to Gur and Sackeim, these two experiments provide empirical evidence for the self-deception hypothesis and illustrate the influence of emotions and motivations—especially one's state of self-worth—on cognitive choices such as identifying and making errors in identifying one's own voice and others'. However, as we will see, the experiments and their presented results face numerous methodological, interpretive, and conceptual flaws, and ultimately fail to provide a coherent picture of the conditions of ethical self-deception. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Ethical self-deception, Reuben Gur, Harold Sackeim, contradictory beliefs, electrophysiological skin response | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 123 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 38 |
||