آمار
| تعداد نشریات | 54 |
| تعداد شمارهها | 2,567 |
| تعداد مقالات | 36,413 |
| تعداد مشاهده مقاله | 16,753,758 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 7,618,166 |
تحلیل دیدگاه علامه جعفری دربارۀ مسئلۀ شر در مقایسه با تئودیسۀ ایرنائوسی و ردیههای کلی | ||
| نقد و نظر | ||
| دوره 30، شماره 118، تیر 1404، صفحه 42-71 اصل مقاله (1.48 M) | ||
| نوع مقاله: علمی ـ پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/jpt.2025.71002.2205 | ||
| نویسندگان | ||
| حمید حسنی* 1؛ هنگامه حقی یاسکیابی2 | ||
| 1استادیار، گروه فلسفه و کلام اسلامی، دانشکده الهیات، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران (نویسنده مسئول). | ||
| 2کارشناسی ارشد کلام اسلامی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران. | ||
| تاریخ دریافت: 15 بهمن 1403، تاریخ بازنگری: 05 اسفند 1403، تاریخ پذیرش: 05 اسفند 1403 | ||
| چکیده | ||
| مسئلۀ شر یکی از چالشهای اصلی الهیات، و نیز یکی از موضوعات محوری فلسفه دین است. این مسئله به طور معمول با دو تقریر «برهان منطقی» و «برهان استقرایی» اقامه میشود و بر ناسازگاری شرور با وجود خداوند عالم، قادر و خیرخواه مطلق متمرکز است. تولی پاسخهای مسئلۀ شر را بر اساس پذیرش یا عدم پذیرش شرور ناسازگار با وجود خدا، به «ردیههای کلی»، «دفاعیهها» و «تئودیسهها» دستهبندی میکند. علامه جعفری هیچکدام از پاسخهای مطرح در سنت فلسفی و کلامی اسلام به مسئلۀ شر را کافی ندانسته و مبانی جدیدی به صورت کلی مطرح کرده است و ازآنجاکه مفاد برخی سخنان ایشان شائبۀ ناسازگاری را در ذهن خواننده ایجاد میکند، شایستۀ گردآوری، تقریر و مقایسه با پاسخهای جدید به مسئلۀ شر هستند. از نتایج پژوهش حاضر این است که دیدگاههای علامه مستلزم بیانی دو مرحلهای دربارۀ مسئلۀ شر است. ایشان در مرحلۀ نخست، ابتلائات و ناملایمات را همچون شرطی برای استکمال یا رسیدن به «من ملکوتی» میداند که نوعی تئودیسۀ ایرنائوسی است، و با تئودیسۀ پرورش روح هیک مقایسهپذیر است. ایشان در مرحلۀ دوم، معتقد است انسان با عبور از «خود طبیعی» و رسیدن به منِ ملکوتی، بهنوعی «فهم برین» دست مییابد که هیچگونه شری نمیبیند؛ ازاینرو به توجیه شرور نیازی نیست، و این را میتوان یک «ردیۀ کلی» بر وجود شرور دانست. | ||
| کلیدواژهها | ||
| مسئلۀ شر؛ علامه جعفری؛ حیاتمحوری؛ پرورش روح؛ ردیۀ کلی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| An Analysis of Allameh Jafari's View on the Problem of Evil Compared to Irenaean Theodicy and General Refutation | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Hamid Hasani1؛ Hengameh Haqqi Yaskiabi2 | ||
| 1 Assistant Professor, Department of Islamic Philosophy and Theology, Azarbaijan Shahid Madani University, Tabriz, Iran (Corresponding Author). | ||
| 2M. A. Islamic Theology, Shahid Madani University of Azerbaijan, Tabriz, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| The problem of evil is a central challenge in theology and a core topic in the philosophy of religion. It's typically presented through two formulations: the "logical argument" and the "evidential argument," both focusing on the apparent inconsistency of evil with the existence of an all-knowing, all-powerful, and all-benevolent God. John Hick categorizes responses to the problem of evil—based on their acceptance or rejection of evils incompatible with God's existence—into "general defeaters," "defenses," and "theodicies." Allameh Jafari found none of the existing responses to the problem of evil within the Islamic philosophical and theological traditions to be sufficient. He proposed new, overarching principles. Since some of his statements might suggest an inconsistency to the reader, they warrant collection, articulation, and comparison with contemporary answers to the problem of evil. A key finding of this research is that Allameh Jafari's views require a two-stage explanation regarding the problem of evil. In the first stage, he considers trials and hardships as prerequisites for perfection or for reaching the "Malakuti Self" (Self of the Divine Realm). This aligns with a type of Irenaean theodicy and is comparable to Hick's soul-making theodicy. In the second stage, Allameh Jafari believes that by transcending the "natural self" and attaining the Malakuti Self, humans achieve a "higher understanding" where they perceive no evil whatsoever. Consequently, there's no need to justify evils. This second stage can be understood as a "general refutation" for the existence of evils. | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| Problem of Evil, Allameh JafariLife, Centrism, Cultivating the Spirit, General Refutation | ||
| مراجع | ||
|
* نهج البلاغه
جعفری، محمدتقی. (1372). تحلیل شخصیت خیام. تهران: انتشارات کیهان.
جعفری، محمدتقی. (1376). ترجمه و تفسیر نهجالبلاغه (ج1، 2، 4، 7، 9 و 27، چاپ هفتم). تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
جعفری، محمدتقی. (1375). فلسفۀ دین (چاپ اول). تهران: مؤسسۀ فرهنگی اندیشه.
جعفری، محمد تقی. (1382)، قرآن نماد حیات معقول، موسسه نشر آثار علامه، تهران: مرکز.
جعفری، محمدتقی. (۱۳۸۷). حیات معقول (ج12، چاپ اول). تهران: مؤسسۀ تدوین و نشر آثار علامه جعفری.
جعفری، محمدتقی. (1394). جبر و اختیار (چاپ هفتم). تهران: مؤسسۀ تدوین و نشر آثار علامه جعفری.
جعفری، محمدتقی. (1363). تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی جلالالدین محمد بلخی (ج3، چاپ نهم). تهران: نشر فرهنگ اسلامی.
خلیلی، اکرم. (1395). خدای عشق و مسئلۀ شر: تئودیسه ایرنائوسی پرورش روح جان هیک. قم: مؤسسۀ فرهنگی طاها.
دینپناه، حسن. (1397). توجه همهجانبه به حیات معقول. دوفصلنامۀ معرفت کلامی، 9(21)، صص 27‑44.
نصری، عبدالله. (1389). علامه جعفری ساختار شخصیت افراد را در بحث از شرور مؤثر میداند. بازیابی شده در 23 تیر 1389، از http://ehrnews.com/xcw7d.
هیک، جان. (1376). فلسفۀ دین (مترجم: بهزاد سالکی). تهران: انتشارات بینالمللی المهدی.
Chase Greene, W. (1944). Moira: Fate, Good and Evil in Greek Thought. New York: Harper Torchbooks. Fitzpatrick, F. J. (1981). The Onus of Proof in Arguments about the Problem of Evil. Religious Studies, 17, pp. 19‑38.Doi: 10.1017/S0034412500012762 Forrest, Peter. (1981). The Problem of Evil: Two Neglected Defenses. Sophia, 20, pp. 49‑54. Doi: 10.1007/BF02782747 Hick, John. (1966). Evil and the God of Love. New York: Harper & Row. Hickson, Michael W. (2014). A Brief History of Problems of Evil. In The Blackwell Companion to The Problem of Evil (Justin P. McBrayer & Daniel Howard-Snyder Eds., pp. 3‑18). Wiley. Hume, D. (1993). Dialogues concerning Natural Religion and Natural History of Religion (J.C.A. Gaskin, Ed.). Oxford: Oxford University Press. Lewis, Delmas. (1983). The Problem with the Problem of Evil. Sophia, 22, pp. 26‑35. Doi: 10.1007/BF02789819 McCloskey, H. J. (1960). God and Evil. The Philosophical Quarterly, 10(39), pp. 97‑114. Doi: 10.2307/2960059 Plato. (1997). Plato: Complete Works ( John M. Cooper, Ed.). Indianapolis, IN& Cambridge, MA: Hackett Publishing Company. Rowe, William L. (1991). Ruminations about Evil. Philosophical Perspectives, 5, pp. 69‑88. Doi: 10.2307/2214091 Schlesinger, George. (1964). The Problem of Evil and the Problem of Suffering. American Philosophical Quarterly, 1, pp. 244‑7. Schlesinger, George. (1977). Religion and Scientific Method. Boston: D. Reidel. Tooley, Michael. (1991). The argument from evil. Philosophical Perspectives, 5, pp. 89‑134. https:// B2n.ir/dw5253 Doi: 10.2307/2214092 Tooley, Michael. (2021) The Problem of Evil. In The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Edward N. Zalta, Ed.). URL = <https://plato.stanford.edu/archives/win2021/ entries/evil>. Wykstra, Stephen J. (1984). The Humean Obstacle to Evidential Arguments from Suffering: On Avoiding the Evils of ‘Appearance’. International Journal for Philosophy of Religion, 16, pp. 73‑93. Doi: 10.1007/BF00136567 | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 339 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 224 |
||