آمار
| تعداد نشریات | 54 |
| تعداد شماره‌ها | 2,499 |
| تعداد مقالات | 35,584 |
| تعداد مشاهده مقاله | 14,636,702 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,588,075 |
واکاوی روش ارسطو در طبیعیات | ||
| نقد و نظر | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 17 اردیبهشت 1404 | ||
| نوع مقاله: علمی ـ پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/jpt.2025.71409.2214 | ||
| نویسندگان | ||
| خدیجه اصلی بیگی* 1؛ مجید ملایوسفی2؛ محمدجواد شمس3؛ هادی فنائی نعمت سرا4 | ||
| 1دانشجوی دکتری- گروه فلسفه و حکمت اسلامی- دانشکده علوم و تحقیقات اسلامی-دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)- قزوین- ایران | ||
| 2دانشیار-گروه فلسفه و حکمت- دانشکده علوم و تحقیقیات اسلامی- دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)- قزوین- ایران | ||
| 3دانشیار-گروه فلسفه و حکمت- دانشکده علوم و تحقیقات اسلامی-دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)- قزوین- ایران | ||
| 4استادیار-گروه فلسفه و حکمت- دانشکده علوم و تحقیقات اسلامی-دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)- قزوین- ایران | ||
| تاریخ دریافت: 27 اسفند 1403، تاریخ بازنگری: 07 اردیبهشت 1404، تاریخ پذیرش: 08 اردیبهشت 1404 | ||
| چکیده | ||
| چکیده روش‌شناسی ارسطو در طبیعیات همواره محل مناقشه مفسران بوده است. از یک سو، مفسرانی مانند اُوِن با تأکید بر توپیکا، رویکرد او را دیالکتیکی و مبتنی بر تحلیل باورهای پذیرفته شده (اندوکسا) می دانند. در مقابل، مفسرانی مانند بولتون، با تمرکز بر همخوانی طبیعیات و تحلیل ثانی، روش او را علمی-تجربی دانسته و بر نقش مشاهده حسی و استقراء در کشف قوانین کلی تأکید دارند. این مقاله با بررسی تفاوت‌های ظاهری در تعاریف مفاهیمی مانند «کلیات» و «جزئیات» در متون ارسطو نشان می‌دهد که این تناقضات نه ناشی از ناسازگاری روش‌شناختی، بلکه برخاسته از تفاوت در سطوح شناخت است؛ در طبیعیات، «کلی» به مفاهیم مبهم و نزدیک به ادراک حسی اشاره دارد، در حالی که در تحلیل ثانی، کلیات به اصول انتزاعی مرتبط اند. با وجود چالش‌هایی مانند ابهام در نقش دیالکتیک و مقایسه‌ی نادرست با علم مدرن،روش ارسطو در نهایت ترکیبی از دیالکتیک و تجربه‌گرایی است. این رویکرد نه به یک روش واحد تقلیل می‌یابد، بلکه تعاملی میان فلسفه و مشاهده را بازتاب می‌دهد که هدف آن، درک عمیق‌تر طبیعت از طریق تحلیل مفهومی و داده‌های عینی است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| کلید واژه ها: ارسطو؛ روش شناسی ارسطو؛ طبیعیات ارسطو؛ روش آپوریایی؛ اندوکسا؛ فاینومنا | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| "An Analysis of Aristotle's Method in Physics" | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Khadijeh Aslibeigi1؛ majid mollayousefi2؛ mohamad javad shams3؛ Hadi Fanaei Nemat Sara4 | ||
| 1PhD Student, Department of Islamic Philosophy and Wisdom, Faculty of Islamic Sciences and Research,Imam Khomeini International University (IKIU), Qazvin, Iran | ||
| 2Associate Professor, Department of Islamic Philosophy and Wisdom, Faculty of Islamic Sciences and Research, Imam Khomeini International University (IKIU), Qazvin, Iran | ||
| 3Associate Professor, Department of Islamic Philosophy and Wisdom, Faculty of Islamic Sciences and Research, Imam Khomeini International University (IKIU), Qazvin, Iran | ||
| 4Assistant Professor, Department of Islamic Philosophy and Wisdom, Faculty of Islamic Sciences and Research, Imam Khomeini International University (IKIU), Qazvin, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Abstract Aristotle's methodology in Physics has always been a subject of debate among commentators. On one hand, interpreters like Owen emphasize Topica and consider his approach dialectical, based on the analysis of accepted beliefs (endoxa). On the other hand, scholars such as Bolton, focusing on the coherence between Physics and the Posterior Analytics, argue that Aristotle's method is scientific-empirical, highlighting the role of sensory observation and induction in discovering universal laws. This article, by examining apparent differences in the definitions of concepts like "universals" and "particulars" in Aristotle’s texts, demonstrates that these contradictions do not stem from methodological inconsistencies but rather from differences in levels of cognition. In Physics, "universal" refers to vague concepts closely related to sensory perception, whereas in the Posterior Analytics, universals are abstract principles. Despite challenges such as ambiguity in the role of dialectic and incorrect comparisons with modern science, Aristotle's method ultimately combines dialectic and empiricism. This approach does not reduce to a single method but reflects an interaction between philosophy and observation, aiming at a deeper understanding of nature through conceptual analysis and empirical data. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Keywords: Aristotle, Aristotle’s methodology, Aristotle’s Physics, aporetic method, endoxa, phainomena | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 68 |
||