آمار
| تعداد نشریات | 54 |
| تعداد شماره‌ها | 2,478 |
| تعداد مقالات | 35,337 |
| تعداد مشاهده مقاله | 14,342,241 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,423,997 |
بررسی نظریۀ چندمعنا بودن متن در کتاب «حقیقت و روش» گادامر | ||
| فصلنامه علمی پژوهشی آیین حکمت | ||
| دوره 16، شماره 4 - شماره پیاپی 62، دی 1403، صفحه 78-63 اصل مقاله (1.68 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/pwq.2025.42239.340 | ||
| نویسندگان | ||
| عباس شاه منصوری* 1؛ قاسم پورحسن2 | ||
| 1دانشجوی دکتری، دین‌پژوهی، دانشگاه ادیان و مذاهب، قم، ایران | ||
| 2دانشیار، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران. | ||
| تاریخ دریافت: 03 خرداد 1395، تاریخ بازنگری: 23 شهریور 1395، تاریخ پذیرش: 01 خرداد 1404 | ||
| چکیده | ||
| یکی از دیدگاه‌‌هایی که در مورد فهم متون دینی می‌‌تواند قابل تأمل فراوان باشد، نظریۀ چند معنا بودن متون است که بر آن اساس، صحّت و سقم فهم از صحنۀ فهم متون حذف شده و با پذیرش همه برداشت‌‌های متفاوت از یک متن، به سوی تکثرگرایی در فهم گام برداشته می‌‌شود. بدون تردید یکی از تاثیرگذارترین کتبی که در این زمینه نگاشته شده و تحلیل و بررسی آن به فهم این دیدگاه کمک شایانی مینماید، کتاب «حقیقت و روش»[1] اثر معروف گادامر[2] است که در بستری فلسفی و با طرح هرمنوتیک فلسفی، نظریه چند معنا بودن متن را قائل می‌‌شود. در بررسی نظریه گادامر، آنچه مشهود است، ابتناء آن بر «عدم قصدیت» و خوانش متون با بازآفرینی معناست. معرفی اجمالی هرمنوتیک فلسفی گادامر و نیز بیان لوازم آن، تلاشی برای ارائه دیدگاه گادامر در این نوشتار است. به نظر می‌‌رسد، هرمنوتیکی که گادامر ارائه مینماید، تحت تأثیر شدید آراء هایدگر و هگل و در فضای فلسفه‌‌ای اعلامی ابراز می‌‌شود. هرمنوتیک فلسفی گادامر علاوه بر ضعف در ارائه دلیل و عدم ابتناء بر شالوده‌‌های استدلالی محکم، لوازمی را موجب می‌‌شود که پذیرش آن‌‌ها نتایجی همچون تعطیل فهم و تعامل و انسداد گفتگوی عقلانی را موجب می‌‌شود؛ لوازمی همچون نقد قصد مؤلف، تولید معنا به جای بازخوانی مقصود مؤلف و نهایتاً چند معنا بودن متن. براساس این مبانی است که هرمنوتیک فلسفی هرگونه معیار را جهت درک صحّت و سقم فهم، نامطلوب دانسته و به تکثرگرایی در فهم نائل می‌آید. بروز چنین لوازمی و نیز عدم ابتناء دیدگاه گادامر بر اصولی محکم، موجب شد بسیاری از اندیشمندان به ابراز موضع و نقد آراء گادامر بپردازند. نسبیّت‌گرایی، عدم ارائۀ دلیل، عدم انسجام کافی، خودستیزی و متناقض‌نما بودن، نادیده گرفتن اصول اولیۀ و بدیهی فهم انسانی، ابهامات فراوانی دربارۀ ماهیّت فهم و زبانی بودن آن و نفی روش و مسائلی از این دست، ازجملۀ نقدهایی بوده که هرمنوتیک فلسفی گادامر را به چالش می‌‌کشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| هرمنوتیک فلسفی؛ گادامر؛ تأویل؛ چند معنایی؛ حقیقت و روش | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Examining the Theory of Polysemy in Gadamer’s Truth and Method | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Abbas Shah Mansouri1؛ Ghasem Purhasan2 | ||
| 1PhD. Student, Religious Studies, University of Religions and Denominations, Qom, Iran | ||
| 2Associate Professor, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| One perspective worthy of deep consideration regarding the interpretation of religious texts is the theory of textual polysemy (ta‘addud ma‘ānī), which eliminates the dichotomy of correct/incorrect understanding from the hermeneutic process. By accepting all divergent interpretations of a text, this theory advocates pluralism in textual comprehension. Undoubtedly, one of the most influential works in this field—whose analysis significantly clarifies this perspective—is Truth and Method, the renowned work by Hans-Georg Gadamer. Framed within a philosophical context and grounded in his philosophical hermeneutics, Gadamer posits the polysemic nature of texts. In examining Gadamer’s theory, its reliance on the “non-intentionality” (‘adam qaṣdiyyat) of texts and the re-creation of meaning (baz khalq ma‘nā) during reading becomes evident. This paper briefly introduces Gadamer’s philosophical hermeneutics and explores its implications to present his viewpoint. Gadamer’s hermeneutics appears profoundly influenced by the ideas of Heidegger and Hegel, articulated within a declarative (i‘lānī) philosophical framework. Beyond its weakness in providing substantiated arguments and its lack of firm epistemological foundations, Gadamer’s philosophical hermeneutics leads to problematic implications (lawāzim), including the suspension of rational understanding (ta‘ṭīl fahm), the obstruction of dialogue, and the rejection of authorial intent (naqd qaṣd mu’allif). It prioritizes meaning production over authorial intent retrieval, ultimately affirming textual polysemy. Based on these principles, philosophical hermeneutics dismisses all criteria for evaluating the validity of interpretations, embracing interpretive pluralism. These implications, coupled with the theory’s weak foundational premises, have prompted numerous scholars to critique Gadamer’s views. Key criticisms include relativism (nisbiyyat), lack of argumentative coherence (‘adam insijām), self-contradiction (tanāquḍ), disregard for axiomatic principles of human understanding, ambiguities regarding the nature of understanding and its linguistic dependency, and the outright rejection of methodological rigor. Such critiques challenge the viability of Gadamer’s hermeneutical project. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Philosophical hermeneutics, Gadamer, interpretation (ta’wīl), polysemy (ta‘addud ma‘ānī), Truth and Method | ||
| مراجع | ||
|
اشتراوس، لئو (1373). حقوق طبیعی و تاریخ. ترجمه باقر پرهام. تهران: انتشارات آگاه.
پالمر، ریچارد (1377). علم هرمنوتیک. مترجم: محمد سعید حنایی کاشانی. تهران: هرمس.
پورحسن، قاسم (1392). هرمنوتیک تطبیقی. تهران: بنیاد حکمت صدرا، چاپ دوم.
ریکور، پل (1373). زندگی در دنیای متن. ترجمه بابک احمدی. تهران: نشر مرکز.
سروش، عبدالکریم (1377). صراط‌های مستقیم. تهران: موسسه فرهنگی صراط.
سروش، عبدالکریم (1379). قبض و بسط تئوریک شریعت. تهران: موسسه فرهنگی صراط.
عرب صالحی، محمد (1389). فهم در دام تاریخی‌نگری. تهران: سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
کوزنزهوی، دیوید (1371). حلقه انتقادی. ترجمه مراد فرهادپور. تهران: انتشارات گیل با همکاری انتشارات روشنگران.
لاریجانی، صادق (1370). معرفت دینی. تهران: مرکز ترجمه و نشر کتاب.
مجتهد شبستری، محمد (1377). هرمنوتیک کتاب و سنّت. تهران: طرح نو، چاپ سوم.
نیوتون، ک.، ام. (1373). هرمنوتیک. ترجمه یوسف اباذری. ارغنون، 1(4).
هایدگر، مارتین (1386). هستی و زمان. ترجمه سیاوش جمادی. تهران: انتشارات ققنوس.
هولاب، رابرت (1375). یورگن هابرماس: نقد در حوزه عمومی. ترجمه حسین بشیریه. تهران: نشر نی.
واعظی، احمد (1386). درآمدی بر هرمنوتیک. تهران: سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، چاپ پنجم.
Gadamer, H.G. (1989).Truth and Method. revised translation by Weinsheimer and Donald. G. Marshal, New York: Seaburg Press.
Gadamer, H.G. )1988). Truth and Method. edited by G. Barden & J. Cumming. London.
Hirsch, E. D. (1976). Validity in Interpretation. Yale University Press, New Haven.
Page, C. (1995). Philosophical Historicism and the Betrayal of First Philosophy. Pennsylvania State University Press.
Palmer, R.E. (1969). Hermeneutics. Northwestern Press.
Ricoeur, P. (1978). The Task of Hermeneutics. In: Heidegger and Modern Philosophy, edited by M. Murray. Yale University Press.
Schleiermacher, F.D.E. (1959). Hermeneutics. H. Kimmerl (ed.). Heidelberg.
Schleiermacher, F.D.E. (1998). Hermeneutics and Criticism. Translated by A. Bowie. Cambridge University Press.
Stueber, K. (2000). Understanding Truth and Objectivity. Hermeneutics and Truth.
Warnke, G. (1994). Gadamer, Hermeneutics, Tradition and Reason. Polity Press. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 5 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2 |
||