آمار
| تعداد نشریات | 54 |
| تعداد شماره‌ها | 2,558 |
| تعداد مقالات | 36,255 |
| تعداد مشاهده مقاله | 16,343,224 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 7,400,891 |
وفاداری و خیانت هنرمسیحی به الهیات نزد ژیل دلوز | ||
| نقد و نظر | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 21 خرداد 1404 | ||
| نوع مقاله: علمی ـ پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/jpt.2025.71893.2238 | ||
| نویسنده | ||
| فریده آفرین* | ||
| دانشیار گروه پژوهش هنر دانشکده هنر دانشگاه سمنان | ||
| تاریخ دریافت: 25 اردیبهشت 1404، تاریخ بازنگری: 02 آذر 1404، تاریخ پذیرش: 21 خرداد 1404 | ||
| چکیده | ||
| هدف اصلی مقاله این است در جهت تبیین رابطه هنر و الهیات خدمت و خیانت هنر به الهیات را از منظر دلوز توضیح دهد. پرسش اصلی این است: به نظر دلوز هنر چگونه به الهیات خیانت می‌کند؟ با تشخیص نوع سطح ترکیب‌بندی در آثار هنری نوع الهیات و ارتباط هنرهای دینی با آن سطح روشن می‌شود. با روش توصیفی-تحلیلی آرای دلوز را وامی‌شکافیم. نتیجه مطالعه اینکه بسته به نوع سطح ترکیب‌بندی، تعالی فراحسیِ الهیات، آشکار، پنهان یا پشت سرگذاشته می‌شود. در بخشی از هنر مسیحیت در سده‌های میانه تمثال‌ها و شمایل‌ها به تعالی وابسته‌اند. فرافکنی تعالی باعث می‌شود سطح ترکیب پر شود. در گرایش کاتولیک هنر مسیحیت تعالی پشت سر گذاشته شده و از شمایل‌ها یا تمثال‌های مسیحی فاصله‌ای می‌افتد. هنرمندان تمثال‌های هنری را براساس سطح ترکیب استتیکی (زیباشناختی) می‌آفرینند. این سطح ترکیب استتیکی (زیباشناختی) از قدرت آتیئستی خط و رنگ هسته خداناباوری را و با نام خدا ترکیب استتیکی (زیباشناختی) را با احساس‌های آسمانی، زمینی و بهشتی می‌پوشاند. هنرمند با فانتری هر چه بیشتر خشونت و مجازات را تصویرنمایی کند، اخلاقاً دامنه مُجازهایش به نام خدا فزونی می‌گیرد. پایان‌دادِ این دامنه‌افزایی برخلاف موضوع مذهبی‌اش از جنبه استتیکی و اخلاقی (زیباشناختی)، خداناباوری و در نتیجه خیانت است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تعالی؛ ژیل دلوز؛ درون‌ماندگاری؛ الهیات؛ هنر مسیحی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Loyalty and Betrayal of Christian Art to Theology in Gilles Deleuze's Thought | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Farideh Afarin | ||
| Assocciate Professor, Department of Art Studies, faculty of Art, Semnan University | ||
| چکیده [English] | ||
| The main goal of this article is to explain the relationship between art and theology, shedding light on the ways art serves or betrays theology from Deleuze’s perspective. How does Deleuze believe art betrays theology? By identifying the compositional plan in artistic works, the type of theology and its connection to religious arts become clear. Using a descriptive-analytical method, Deleuze’s views are examined in depth. The study concludes that depending on the plan of composition, the transcendent nature of theology may be revealed, concealed, or abandoned. In certain Christian art from the Middle Ages, icons are tied to transcendence. The projection of transcendence fills the compositional plan. In Catholic artistic tendencies, transcendence is abandoned, and distance emerges between Christian icons. Artists create artistic images based on an aesthetic plan of composition. This aesthetic plan of composition, through the atheistic power of lines and colors, embeds a core of disbelief and, in the name of God, cover aesthetics with heavenly, earthly, and paradisiacal emotions. Through fantasy, the more intensely an artist represents violence and punishment, the greater their moral permits in the name of God. Ultimately, contrary to its religious subject matter, that means atheism—thus, betrayal. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Transcendence, Gilles Deleuze, Immanence, Theology, Christian Art | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 200 |
||