آمار
| تعداد نشریات | 54 |
| تعداد شماره‌ها | 2,517 |
| تعداد مقالات | 35,726 |
| تعداد مشاهده مقاله | 14,996,894 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,763,536 |
کاربست داده‌های مبحث مطلق و مقید علم اصول در مقاله "بررسی دلالت آیه "اطیعوا" بر عصمت" در سنجه اعتبار | ||
| نقد و نظر | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 10 تیر 1404 | ||
| نوع مقاله: علمی ـ پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/jpt.2025.72176.2251 | ||
| نویسنده | ||
| مهدی نصرتیان اهور* | ||
| دانشیار، گروه کلام و فقه و حقوق، دانشکده علوم و معارف اسلامی، دانشگاه قرآن و حدیث قم، قم، ایران. | ||
| تاریخ دریافت: 30 خرداد 1404، تاریخ بازنگری: 09 تیر 1404، تاریخ پذیرش: 10 تیر 1404 | ||
| چکیده | ||
| پژوهش حاضر به ارزیابی عملکرد روشی و نوع کاربست مبحث مطلق و مقید از علم اصول در مقاله “بررسی دلالت آیه ‘اطیعوا’ بر عصمت” می‌پردازد. هدف این پژوهش آن است که میزان استحکام نتایج به‌دست‌آمده در مقاله بر اساس کاربست‌های مذکور نمایان شود. برای رسیدن به این هدف، از روش تحلیلی-انتقادی بهره گرفته شد. مهم‌ترین دستاوردهای پژوهش حاضر عبارت است از: غفلت مولف از این نکته که در احکام ارشادی، جای مراجعه به مقدمات حکمت و تمسک به اطلاق نیست؛ بلکه باید بررسی کرد که قبل از حکم شارع، عقل در چه محدوده‌ای اطاعت از خدا و رسول را ثابت کرده و آیا رسول را معصوم دانسته است یا خیر. حتی اگر وجوب در آیه “اطیعوا” مولوی باشد، به دلیل اطلاق لفظی، در صورت شک در مقام بیان بودن متکلم، باید اصل را بر این بگذاریم که در مقام بیان است. علاوه بر این، اطلاق مذکور در آیه را می‌توان به قاعده حذف متعلق مشعر به عموم ارجاع داد و نیازی به احراز در مقام بیان بودن متکلم نیست. همچنین، مقاله “بررسی دلالت آیه ‘اطیعوا’ بر عصمت” با ناسازگاری درونی مواجه است. قرینه عقلی یا نقلی ارائه‌شده در مقاله، ناتوان از ایفای نقش قرینه بودن برای تقیید اطلاق آیه است | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| عصمت؛ اولوا الامر؛ مطلق و مقید؛ آیه اطیعوا الله | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Application of data on the absolute and restricted topic of the science of principles in the article "Investigating the implication of the verse "Obey" on infallibility" in the credibility assessment | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mahdi Nosratin Ahoor | ||
| Associate professor, Department of Theology, Jurisprudence, and Law, Faculty of Islamic Studies, University of Quran and Hadith, Qom, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| The most significant findings of the current research include: the author’s oversight of the fact that in advisory rulings, there is no place for referring to the principles of wisdom and relying on the absolute; rather, it should be examined what extent reason has established obedience to God and the Messenger before the ruling of the legislator, and whether the Messenger is considered infallible or not. Even if the obligation in the verse “Obey” is authoritative, due to its verbal absoluteness, in the case of doubt regarding the speaker’s intent to clarify, we must assume the original stance is that of clarification. Moreover, the aforementioned absoluteness in the verse can be referred to the principle of removing the relevant object implied by generality, and there is no need to establish the speaker’s intent to clarify. Additionally, the article “Examining the Implications of the Verse ‘Obey’ on Infallibility” faces internal inconsistencies. The rational or transmitted evidence provided in the article is incapable of fulfilling the role of a criterion to restrict the absoluteness of the verse. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Infallibility, those in authority, absolute and limited, the verse: Obey Allah | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 63 |
||