
تعداد نشریات | 54 |
تعداد شمارهها | 2,485 |
تعداد مقالات | 35,380 |
تعداد مشاهده مقاله | 14,451,677 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,490,116 |
روابط سیاسی شیوخ برزنجی کردستان عراق با دولت عثمانی (1742 ـ 1917م) | ||
تاریخ اسلام | ||
مقالات آماده انتشار، اصلاح شده برای چاپ، انتشار آنلاین از تاریخ 05 مرداد 1404 | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/hiq.2025.11759.1002 | ||
نویسنده | ||
مهدی وزین* | ||
دانشگاه اصفهان | ||
تاریخ دریافت: 23 تیر 1393، تاریخ بازنگری: 28 اردیبهشت 1394، تاریخ پذیرش: 03 خرداد 1395 | ||
چکیده | ||
در این پژوهش روابط سیاسی متنفذترین شیوخ کردستان عراق با دولت عثمانی (1280 ـ 1923م) در فاصله سال های 1742م، یعنی تایید حاکمیت عثمانی توسط شیخ حسن برزنجی(1677 ـ 1762م) در مواجهه با لشکرکشی نادرشاه( حک: 1747 ـ 1735م.) به حاکمیت عثمانی در بغداد تا 1917م، یعنی اواخر جنگ جهانی اول و خروج شیخ محمود برزنجی(1881ـ1956م) از میان نیروهای عثمانی مورد بررسی قرار گرفته است. به لحاظ عقیده ای شیوخ برزنجی وابسته به طریقت قادریه بودند. به باور اولیه برزنجی ها دولت عثمانی تا قیامت صاحب حاکمیت بود. ابتدا روابط دو طرف صرفا جنبه تاییدی داشت اما به تدریج با حذف امارت های محلی کرد مثل بابان (1850 ـ 1650م.) زمینه برای نقش فعال تر شیوخ برزنجی در مشارکت سیاسی با دولت عثمانی فراهم شد. شکل این مشارکت برای شیوخ ابتدا حضور در جنگ های مشترک و سپس ادراه منطقه بود. در حالی که در سال 1908م، روابط سیاسی دو طرف در اوج بود کودتا علیه سلطان عبدالحمید دوم ( حک: 1909 ـ 1876 م) و تغییرات سیاسی حاصل از آن روابط آنها را به سمت تیرگی برد. | ||
کلیدواژهها | ||
شیوخ برزنجی؛ کردستان عراق؛ دولت عثمانی؛ روابط سیاسی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
روابط سیاسی شیوخ برزنجی کردستان عراق با دولت عثمانی (1742 ـ 1917م) | ||
چکیده [English] | ||
در این پژوهش روابط سیاسی متنفذترین شیوخ کردستان عراق با دولت عثمانی (1280 ـ 1923م) در فاصله سال های 1742م، یعنی تایید حاکمیت عثمانی توسط شیخ حسن برزنجی(1677 ـ 1762م) در مواجهه با لشکرکشی نادرشاه( حک: 1747 ـ 1735م.) به حاکمیت عثمانی در بغداد تا 1917م، یعنی اواخر جنگ جهانی اول و خروج شیخ محمود برزنجی(1881ـ1956م) از میان نیروهای عثمانی مورد بررسی قرار گرفته است. به لحاظ عقیده ای شیوخ برزنجی وابسته به طریقت قادریه بودند. به باور اولیه برزنجی ها دولت عثمانی تا قیامت صاحب حاکمیت بود. ابتدا روابط دو طرف صرفا جنبه تاییدی داشت اما به تدریج با حذف امارت های محلی کرد مثل بابان (1850 ـ 1650م.) زمینه برای نقش فعال تر شیوخ برزنجی در مشارکت سیاسی با دولت عثمانی فراهم شد. شکل این مشارکت برای شیوخ ابتدا حضور در جنگ های مشترک و سپس ادراه منطقه بود. در حالی که در سال 1908م، روابط سیاسی دو طرف در اوج بود کودتا علیه سلطان عبدالحمید دوم ( حک: 1909 ـ 1876 م) و تغییرات سیاسی حاصل از آن روابط آنها را به سمت تیرگی برد. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
شیوخ برزنجی, کردستان عراق, دولت عثمانی, روابط سیاسی | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2 |