آمار

تعداد نشریات54
تعداد شماره‌ها2,485
تعداد مقالات35,380
تعداد مشاهده مقاله14,451,677
تعداد دریافت فایل اصل مقاله6,490,116
مجتهدی, مهدی, آقامحمدی, سمیه. (1404). انتقال میراث حبشی به جزیره العرب توسط مهاجران مسلمان. اسلام و مطالعات اجتماعی, (), -. doi: 10.22081/hiq.2023.60812.2170
مهدی مجتهدی; سمیه آقامحمدی. "انتقال میراث حبشی به جزیره العرب توسط مهاجران مسلمان". اسلام و مطالعات اجتماعی, , , 1404, -. doi: 10.22081/hiq.2023.60812.2170
مجتهدی, مهدی, آقامحمدی, سمیه. (1404). 'انتقال میراث حبشی به جزیره العرب توسط مهاجران مسلمان', اسلام و مطالعات اجتماعی, (), pp. -. doi: 10.22081/hiq.2023.60812.2170
مجتهدی, مهدی, آقامحمدی, سمیه. انتقال میراث حبشی به جزیره العرب توسط مهاجران مسلمان. اسلام و مطالعات اجتماعی, 1404; (): -. doi: 10.22081/hiq.2023.60812.2170

انتقال میراث حبشی به جزیره العرب توسط مهاجران مسلمان

تاریخ اسلام
مقالات آماده انتشار، اصلاح شده برای چاپ، انتشار آنلاین از تاریخ 05 مرداد 1404
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/hiq.2023.60812.2170
نویسندگان
مهدی مجتهدی* 1؛ سمیه آقامحمدی2
1عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی
2دانشگاه فردوسی مشهد
تاریخ دریافت: 10 اردیبهشت 1400،  تاریخ بازنگری: 06 تیر 1404،  تاریخ پذیرش: 04 اردیبهشت 1402 
چکیده
مقدمه
عده‌ای از مسلمانان به امر پیامبر به حبشه مهاجرت کردند تا در سایه حمایت نجاشی قرار گیرند. حبشه سرزمین ناشناخته ای برای اعراب نبود و آنان از پیش از اسلام به انگیزه تجارت به آنجا رفت و آمد داشتند. مسلمانان مهاجر به حبشه تا سال هفتم هجری یعنی 15 سال در حبشه زیستند و به علت اقامت طولانی تحت تأثیر محیط اجتماعی آنجا قرار گرفتند. در نتیجه پس از بازگشت، بخشی از میراث فرهنگی و اجتماعی این سرزمین را وارد جزیره العرب نمودند. نگارنده کوشش کرده تا به این پرسش‌ پاسخ دهد که: اقامت پانزده سالۀ مسلمانان در حبشه منجر به انتقال چه میراثی از حبشه به جامعه اسلامی شده است؟ در موضوع مهاجرت به حبشه و انعکاس آن در منابع، پژوهش‌هایی انجام شده است اما به صورت تخصصی، موضوع انتقال میراث حبشه به جزیرة العرب را بررسی نکرده‌اند.
میراث حبشه در جامعۀ اسلامی
پس از آن که مسلمانان وارد خاک حبشه شدند زندگى آرامى را در سایه فضای امن و رفاهی که نجاشی برای آن‌ها فراهم نموده بود، آغاز کردند. همین آرامش باعث شد مسلمانان با آرامش در حبشه زندگی کرده و باگذر ایام برخی از آداب و رسوم و فرهنگ آنان را یاد گرفته و در بین مسلمانان رواج دادند.
1 . مهریه چهار هزار درهم؛ میراث اجتماعی حبشه
میزان مهریه در بین اعراب یکسان نبود. در دوره پیامبر اکرم (ص) مهریه زنان دوازده و نیم اوقیه یا همان پنچ هزار درهم یا همان پانصد دینار بود و برخی از سنت ایشان تبعیت می‌کردند. در دوره خلفای راشدین نیز عموما مسلمانان تابع سنت رسول اکرم(ص) بودند. البته کسانی هم بودند که تابع این سنت نبودند. در دوره امویان مهریه اغلب چهار هزار درهم بود و برخی خلفا نیز بر این میزان مهریه تأکید بسیار داشتند. درباره ریشه این مبلغ در منابع آمده که پیامبر اکرم (ص) با ارسال پیکی از مدینه به‌ سوی نجاشی درخواست ازدواج با ام‌حبیبه از زنان مهاجر به حبشه را نمود. نجاشی برای ام‌حبیبه چهار هزار درهم یا چهارصد دینار مهریه را تعیین نمود. این کار وی سنتی بخصوص در دوره اموی شد؛ چرا که ام حبیبه خواهر معاویه، موسس سلسله امویان، بود. به نظر می‌رسد این موضوع باعث شد تا برای بالا بردن جایگاه خاندان معاویه و خواهرش در نزد مسلمانان میزان مهریه ام حبیبه را معیار برای مهریه همه زنان مسلمان قرار دهند.
2 . تابوت سرپوشیده؛ میراث فرهنگی حبشه
تابوت در میان اعراب پیش از اسلام مرسوم بود اما شکل سرپوشیده آن سنتی برگرفته از فرهنگ حبشه بود که در همان اوایل دوره اسلامی و در جریان رحلت حضرت فاطمه (س) رواج یافت .روایت مربوط به تابوت در منابع به صورت‌های مختلف نقل شده است. هر چند که اختلافاتی در مورد راویان و حتی اینکه اولین تابوت سرپوشیده برای چه کسی ساخته شد به چشم می‌خورد، اما همه منابع متفق هستند که اسماء بنت عمیس اولین بار این تابوت را طبق آن‌چه که از مراسم تدفین حبشی‌ها آموخته، آموزش داده است. روایت شده که حضرت فاطمه (س) به اسماء دختر عُمَیس فرمود: چه ناپسند است تابوت‏هایى که براى زنان مى‏سازند، زیرا در آن پوششى روى بدن مى‏افکنند که اندام میّت براى مردم مشخص است. اسماء قطعه چوب‏هاى تازه‏اى خواست و آن‏ها را صاف کرد و محکم به یکدیگر بست و آن گاه پارچه‏اى روى آن انداخت. حضرت فاطمه‏(س) با دیدن آن تابوت فرمود: چه تابوت زیبایى که مرد بودن و یا زن بودن در آن مشخص نمى‏شود. حضرت از او خواست که برای او نیز چنین تابوتی ساخته شود و اسماء در زمان حیات حضرت آن را ساخت. از آنجایی که اکثر منابع نیز به ساخت اولین تابوت برای حضرت فاطمه(س) اشاره دارند می‌توان نتیجه گرفت اولین تابوت به سبک حبشه‌ای ها مربوط به تابوت حضرت فاطمه (س) بود.
3 . معجون گیاهی، میراث طب حبشی
در بیمارى رسول خدا (ص) و ضعف جسمانی ایشان معجونی به دهان آن حضرت مالیدند. معجونی که خود در واقع دارویی گیاهی محسوب می‌‌شد و مرکب از چند داروی گیاهی دیگر بود که با هم مخلوط شده بودند. این معجون را اسماء دختر عمیس از سرزمین حبشه آموخته بود. این‌که تا چه زمانی استفاده این معجون رواج داشت، معلوم نیست.
کلیدواژه‌ها
حبشه؛ هجرت؛ مسلمانان؛ آداب و رسوم؛ مهریه؛ تابوت؛ اسماء بنت عمیس
عنوان مقاله [English]
Transfer of Abyssinian heritage to the Arabian Peninsula (with Emphasis on the Role of Muslim Immigrants)
نویسندگان [English]
mahdi Mojtahedi1؛ somayye Aghamohammadi2
1fum uni
2fumuni
چکیده [English]
Introduction
A group of Muslims migrated to Abyssinia (Ethiopia) at the command of the Prophet to seek the protection of the Negus (Najashi). Abyssinia was not unknown to Arabs, who had traveled there for trade since pre-Islamic times. The Muslim emigrants lived in Abyssinia for 15 years, until the seventh year of the Hijra. Due to their prolonged stay, they were naturally influenced by the local social environment. Consequently, upon their return, they introduced a portion of Abyssinia's cultural and social heritage into the Arabian Peninsula. This paper seeks to answer the question: What heritage did the Muslims' fifteen-year stay in Abyssinia transfer to Islamic society? While research has been conducted on the migration to Abyssinia and its reflection in historical sources, none has specifically examined the transfer of Abyssinian heritage to the Arabian Peninsula.

Abyssinian Heritage in Islamic Society
Upon entering Abyssinia, the Muslims began a peaceful life under the secure and prosperous environment provided by the Negus. This tranquility allowed the Muslims to live serenely in Abyssinia, and over time, they learned and popularized some of the local customs, traditions, and culture among themselves.

1. Four Thousand Dirhams Dowry: An Abyssinian Social Legacy
The amount of dowry among Arabs was not uniform. During the time of the Prophet Muhammad (PBUH), the dowry for women was 12.5 Uqiyah, equivalent to 5,000 dirhams or 500 dinars, and some followed this tradition. During the era of the Rashidun Caliphs, Muslims generally adhered to the Prophet's tradition. However, there were exceptions. During the Umayyad period, the dowry was often 4,000 dirhams, and some caliphs strongly emphasized this amount. Historical sources indicate that the origin of this amount stems from when the Prophet Muhammad (PBUH) sent an envoy from Medina to the Negus to request marriage to Umm Habiba, one of the female emigrants to Abyssinia. The Negus set a dowry of 4,000 dirhams or 400 dinars for Umm Habiba. This act became a custom, particularly during the Umayyad period, because Umm Habiba was the sister of Muawiyah, the founder of the Umayyad dynasty. It appears that this played a role in elevating the status of Muawiyah's family and his sister among Muslims, leading to Umm Habiba's dowry becoming a standard for all Muslim women.

2. Covered Coffin: An Abyssinian Cultural Legacy
While coffins were customary among Arabs before Islam, the covered coffin was a tradition adopted from Abyssinian culture. It became prevalent in the early Islamic period, specifically during the passing of Fatimah (PBUH). Accounts concerning the coffin are narrated in various forms in historical sources. Although there are discrepancies regarding the narrators and even who the first covered coffin was made for, all sources agree that Asma bint Umays first introduced this type of coffin based on what she had learned from Abyssinian burial customs. It is narrated that Fatimah (PBUH) said to Asma bint Umays: "How displeasing are the coffins made for women, for a cloth is merely placed over the body, making the deceased's form visible to people." Asma requested fresh wood, smoothed and securely fastened the pieces together, and then draped a cloth over them. Upon seeing it, Fatimah (PBUH) remarked: "What a beautiful coffin! It does not reveal whether it is a man or a woman." She requested that a similar coffin be made for her, and Asma constructed it during Fatimah's lifetime. Since most sources also refer to the first coffin being made for Fatimah (PBUH), it can be concluded that the first Abyssinian-style coffin was indeed hers.

3. Herbal Concoction: An Abyssinian Medical Legacy
During the illness and physical weakness of the Prophet Muhammad (PBUH), a concoction was applied to his mouth. This concoction was essentially a herbal medicine, a mixture of several different medicinal plants. Asma bint Umays had learned about this concoction from Abyssinia. The extent to which the use of this concoction remained prevalent is unknown.
کلیدواژه‌ها [English]
Abyssinia, migration, Muslims, customs and traditions, Dowry, Coffin, Asma bint Umays
مراجع
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 2


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب