آمار
| تعداد نشریات | 54 |
| تعداد شماره‌ها | 2,495 |
| تعداد مقالات | 35,528 |
| تعداد مشاهده مقاله | 14,491,694 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,519,012 |
گذری بر ترجمة قرآن دکتر حدّاد عادل | ||
| آینه پژوهش | ||
| دوره 36، شماره 212، خرداد و تیر 1404، صفحه 495-525 اصل مقاله (720.98 K) | ||
| نوع مقاله: پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/jap.2025.78041 | ||
| نویسنده | ||
| اصغر ارشاد سرابی* | ||
| تاریخ دریافت: 14 مرداد 1404، تاریخ پذیرش: 14 مرداد 1404 | ||
| چکیده | ||
| تاریخچۀ نخستین ترجمه قرآن به پارسی به‌درستی روشن نیست. هرچند نقل است از همان سده اول هجری آیه‌هایی به پارسی ترجمه شده است، اما پیشینیه این اقدام به صورت رسمی به دوره سامانیان و سال‌های میانی سده چهارم و ترجمه تفسیر طبری باز‌می‌گردد که به فرمان امیرنوح سامانی و تأیید علمای ماوراءالنهر صورت پذیرفت. با این قدام، فارسی‌زبانان از این موهبت برخوردار شدند که سخن خداوند را به زمان مادری خود بخوانند و بشنوند. با آغاز قرن چهاردهم، فن ترجمه از نثر دوران پیشین فاصله گرفت و به عرصه جدیدی پای گذاشت و با تطور نثر فارسی رنگ‌و‌بویی تازه یافت و در شیوه تحت‌اللفظی به سوی ترجمه تطبیقی گام برداشت. پس از انقلاب اسلامی، ترجمه قرآن رونقی بسزا و منزلتی درخور یافت؛ به‌ویژه در چند دهه اخیر محققان علوم قرآنی این توفیق را یافتند که پیام خداوند را بدون افراط و تفریط از زبان مبدأ به زبان مقصد منتقل کنند. یکی از ترجمه‌های قرآن که با معیارها و شیوهای روشمند ترجمه مطابقت دارد و خود را از سلطه قاعده‌مندی‌های تحو عربی به بیرون آورده و با خلق‌و‌خوی و مزاج زبان فارسی سازگار افتاده، ترجمه دکتر حداد عادل است. در این مقاله ضمن نقل مختصر شرایط و شیوه‌های ترجمۀ قرآن، به معرفی و نقد این ترجمه و مقایسه آن با بعضی ترجمه‌های دیگر پرداخته‌ایم. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ترجمه قرآن؛ نظور؛ شرایط و بایسته‌های ترجمه؛ ترجمه دکتر حدادعادل؛ نقد و نظر (مزیت‌ها و کاستی‌ها)؛ سنجش با برخی ترجمه‌ها | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| A Glance at Dr. Haddad Adel’s Translation of the Quran | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Asghar Ershad Sarabi | ||
| چکیده [English] | ||
| The exact history of the earliest Persian translations of the Quran remains unclear. Although it is reported that some verses were translated into Persian as early as the first Islamic century, the formal precedent for such efforts dates back to the Samanid era in the mid-fourth century AH, with the translation of al-Ṭabarī’s tafsīr under the order of Amīr Nūḥ al-Sāmānī and the endorsement of the scholars of Māwarāʾ al-Nahr. This initiative enabled Persian speakers to read and hear the word of God in their native tongue. With the advent of the fourteenth century AH, the art of translation departed from the older prose styles and entered a new phase, gaining a fresh character through the evolution of Persian prose, gradually moving from literal renderings toward comparative translations. Following the Islamic Revolution, Quranic translation experienced remarkable growth and attained a worthy stature; in recent decades in particular, scholars of Quranic studies have been able to convey God’s message from the source language to the target language without excess or deficiency. One translation that aligns well with systematic translation principles, breaking free from rigid Arabic grammatical constraints and adapting to the temperament and idiom of Persian, is Dr. Haddad Adel’s rendition of the Quran. This article, after briefly outlining the conditions and methods of Quranic translation, introduces and critiques this translation, comparing it with several other versions. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Quran translation, principles and requirements of translation, Dr. Haddad Adel’s translation, critique and evaluation (strengths and shortcomings), comparison with other translations | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1 |
||