آمار
| تعداد نشریات | 54 |
| تعداد شماره‌ها | 2,497 |
| تعداد مقالات | 35,555 |
| تعداد مشاهده مقاله | 14,592,051 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,560,560 |
حکمت میانفرهنگی؛ بازسازی نظریۀ ارتباطات میانفرهنگی برمبنای الگوی حکایت‌گری در گلستان سعدی | ||
| مطالعات فرهنگی اجتماعی حوزه | ||
| دوره 9، شماره 1، فروردین 1404، صفحه 22-5 اصل مقاله (2.34 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/scs.2025.69628.1341 | ||
| نویسنده | ||
| سید محمدعلی غمامی* | ||
| استادیار، گروه مطالعات فرهنگی و ارتباطات، دانشکده فرهنگ و علوم اجتماعی و رفتاری، دانشگاه باقرالعلوم(ع)، قم، ایران. | ||
| تاریخ دریافت: 10 مرداد 1403، تاریخ بازنگری: 28 آبان 1403، تاریخ پذیرش: 27 مرداد 1404 | ||
| چکیده | ||
| پژوهش حاضر نقدی بر الگوهایی است که برای مدیریت و کنترل فرهنگ ایجاد شده و تلاش می‌‌کنند صرفاً با سند‌‌نویسی و فرمان‌‌های سیاستی، یک سبک خاص را به جامعه منتقل کنند. این پژوهش رویکردی میان فرهنگی را مبتنی بر ادبیات و روایت برای رشد فرهنگ پیشنهاد می‌‌کند که از نسبی‌‌گرایی فاصله می‌‌گیرد، اما تفاوت‌های فرهنگی را انکار نمی‌‌کند. به اعتراف متفکران بزرگ فرهنگ، ادب ایرانی- اسلامی پیشتاز خِرد میانفرهنگی است. گلستان سعدی یکی از شاهکارهای میانفرهنگی است که زمان، مکان و زبان را درنوردیده و نظر و عمل را در قالب حکمتی برای زندگی یکپارچه ساخته است. سوال این است که سعدی چگونه چنین پیامی را تولید کرده که پس از حدود 800 سال همچنان برای تمام مردم جهان تازه است؟ این مطالعه پس از نشان دادن ابعاد برجسته میانفرهنگی در گلستان سعدی و دامنه تاثیرات آن- که تا قلب اروپای امروز کشیده شده- با روش تحلیلی، ساختار گلستان و ساختار هر یک از حکایات آن را بررسی و سه لایه واقعیت، تمثیل و ارزش را تبیین کرده است. ابواب گلستان اساسی‌‌ترین مشترکات میان فرهنگ‌ها را در هشت باب طبقه‌‌بندی می‌‌کند که در دوگانه‌‌های «سیرت پادشان- اخلاق درویشان»، «تربیت-قناعت»، «صحبت-خاموشی» و «پیری-جوانی» ناظر به چهار مقوله قدرت، ثروت، زبان و زیبایی در مطالعات فرهنگی معاصر قابل توضیح است. مهم‌ترین عنصر میانفرهنگی در حکایت‌های سعدی، همگرایی «واقعیت» و «ارزش» از مسیر «تمثیل» است. توصیف زندگی واقعی مردم و تجویز ارزش‌های انسانی- الهی در حکایات سعدی با شیرینی تمثیل درهم می‌‌آمیزد. سعدی در بیان واقعیت‌ها از نثر بهره می‌‌برد و هرچه به سمت ارزش‌ها حرکت می‌‌کند، متن به قالب «نظم» سوق می‌یابد. در پژوهش حاضر این یافته در الگویی مفهومی به عنوان بینشی میانفرهنگی در ادب ایرانی- اسلامی تبیین شده است، الگویی که امکانی بزرگ برای گفتگوی انسان ایرانی مسلمان با جهان اسلام و تمام جهان فراهم می‌‌کند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| گلستان؛ سعدی؛ ارتباطات میانفرهنگی؛ تمثیل | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Intercultural Wisdom: Reconstructing Intercultural Communication Theory Based on the Narrative Model in Saadi’s Golestan | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Seyyed Mohammad Ali Ghamami | ||
| Assistant Professor, Department of Cultural Studies and Communication, Faculty of Culture and Social and Behavioral Sciences, Baqir al-Olum University, Qom, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| This study critiques existing models of cultural management and control, which attempt to impose a specific cultural framework on society solely through policy documents and top-down directives. Instead, it proposes an intercultural approach rooted in literature and narrative to foster cultural development—one that avoids relativism while acknowledging cultural differences. As acknowledged by leading cultural thinkers, Persian-Islamic literature is a pioneer in intercultural wisdom. Saadi’s Golestan (The Rose Garden) is a masterpiece of intercultural discourse, transcending time, space, and language to integrate theory and practice into a unified philosophy of life. The central question is: How has Saadi crafted a message that remains relevant to global audiences nearly eight centuries later? After highlighting Golestan’s intercultural dimensions and its far-reaching influence (extending even into modern Europe), this study employs analytical methods to examine the structure of Golestan and its individual narratives, identifying three layers—reality, allegory (tamsil), and value. The eight chapters of Golestan categorize fundamental commonalities among cultures through dualities such as “Conduct of Kings – Ethics of Dervishes,” “Education-Contentment,” “Speech-Silence,” and “Old Age-Youth,” which correspond to contemporary cultural studies categories of power, wealth, language, and beauty. The key intercultural element in Saadi’s narratives is the convergence of “reality” and “values” through “allegory.” His tales blend vivid depictions of real-life experiences with prescriptions of human-divine values, sweetened by allegorical storytelling. Saadi employs prose to depict realities, while shifting toward verse (nazm) as he approaches values. These findings are conceptualized into a model of intercultural insight within Persian-Islamic literature—a framework that offers significant potential for dialogue between Iranian-Muslim societies, the Islamic world, and beyond. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Golestan (The Rose Garden), Saadi (Saʿdī Shīrāzī), Intercultural Communication, Allegory (tamsil) | ||
| مراجع | ||
|
قرآن کریم.
اکس، گای (1387). مقدمه گای اکس. در: مقالاتی درباره تفسیر در علوم اجتماعی، اثر گئورگ زیمل؛ ترجمه شهناز مسمی‌پرست. تهران: شرکت سهامی انتشار.
خامنه‌ای، سید علی (01/05/1392). بیانات در دیدار با شاعران. قابل دسترس در:
https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=23231
دبیری‌‌نژاد، بدیع‌الله (1350). تصوف در نظر سعدی. در: مقالاتی درباره زندگی و شعر سعدی. به کوشش منصور رستگار.
رادفورد، گری پ. (1388). جان لاک و مدل مخابراتی ارتباطات: غباری در برابر چشمان ما. در: زیبایی‌شناسی و فلسفه رسانه، سید حسن حسینی. تهران: مهرنیوشا.
شمیل، آنماری (1381). تأثیر شعر فارسی در شرق و غرب. ترجمه فریدون مجلسی. تهران: نشر مروارید.
شوتس ایشل، راینر (1391). مبانی جامعه‌شناسی ارتباطات. ترجمه کرامت‌اله راسخ. تهران: نشر نی.
فکری ارشاد، جهانگیر (1356). تاثیر سعدی بر گوته. وحید، شماره 225، ص46-42.
فیاض، ابراهیم (1386). جامعه‌شناسی معرفتی آمریکایی و ارتباطات میان فرهنگی. نامه صادق، شماره 32، ص145-117.
کیویستو، پیتر (1378). اندیشه‌های بنیادی در جامعه‌شناسی. ترجمه منوچهر صبوری. تهران: نشر نی.
گادیکانست، ویلیام بی. (1385). نظریه‌پردازی درباره ارتباطات میان فرهنگی. رسانه، شماره 67، ص97-49.
همایـون، محمدهـادی (1377). جهانگـردی و ارتبـاطات میان‌فرهنگـی. دین و ارتبـاطات، شمـاره 6-7، ص196-167. Griffin, E.M. (2009). A first look at communication theory. New York: McGrow-Hill.
Nakayama, T. & Martin, J. (2010). Intercultural communication in contexts. New York: McGraw-Hill.
Kincaid, D. (1987). Communication theory: Eastern and western perspective. San Diego: Academic Press.
Samover, L.A.., Porter, R.E. & Mcdaniel, E.R. (2007). Communication between culture. Holly Allen.
Sokolowski, R. 92000). Introduction to phenomenology. New York: Cambridge, 2000.
Tönnies, F. (1887). Gemeinschaft und Gesellschaft. New York: Cambridge. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1 |
||