آمار
| تعداد نشریات | 54 |
| تعداد شماره‌ها | 2,511 |
| تعداد مقالات | 35,628 |
| تعداد مشاهده مقاله | 14,891,779 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,707,890 |
گذار فنّاورانه در سیاست خارجی: تأثیر حکمرانی هوش مصنوعی بر نقش ژئوپلیتیک امارات متحدۀ عربی | ||
| علوم سیاسی | ||
| دوره 28، شماره 1 - شماره پیاپی 109، فروردین 1404، صفحه 178-153 اصل مقاله (2.34 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/psq.2025.71520.2974 | ||
| نویسندگان | ||
| فرشته بهرامی پور1؛ امیر رضائی پناه* 2؛ پرهام پوررمضان3 | ||
| 1گروه روابط بین‌الملل، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران | ||
| 2گروه علوم سیاسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران | ||
| 3گروه کشمکش و همکاری در خاورمیانه، مرکز پژوهش‌های علمی و مطالعات استراتژیک خاورمیانه، تهران، ایران | ||
| تاریخ دریافت: 19 فروردین 1404، تاریخ بازنگری: 13 اردیبهشت 1404، تاریخ پذیرش: 01 شهریور 1404 | ||
| چکیده | ||
| این مقاله به تحلیل و تبیین «گذار فنّاورانه در سیاست خارجی» با تمرکز بر مطالعۀ موردی امارات متحدۀ عربی می‌پردازد و استدلال می‌کند که حکمرانی هوشمند و هدفمند بر هوش مصنوعی به ابزاری کلیدی برای بازتعریف و ارتقای نقش ژئوپلیتیک این کشور در عرصۀ منطقه‌ای و بین‌المللی تبدیل شده است. در عصری که فنّاوری‌های نوظهور، به‌ویژه هوش مصنوعی در حال دگرگون‌سازی مفاهیم بنیادین قدرت، امنیت و دیپلماسی هستند، امارات با اتخاذ رویکردی آینده‌نگر و سرمایه‌گذاری‌های راهبردی کوشیده است تا از یک قدرت سنتی مبتنی بر منابع نفتی به یک بازیگر فنّاور و تأثیرگذار در نظم نوین جهانی گذر کند. پرسش اصلی پژوهش بر این محور استوار است که حکمرانی هوش مصنوعی چگونه و با چه سازوکارهایی بر سیاست خارجی و موقعیت ژئوپلیتیک امارات تأثیر گذاشته است. در پاسخ، فرضیۀ مقاله این است که بهره‌گیری راهبردی از هوش مصنوعی و ایجاد ساختارهای حکمرانی فنّاورانه، به افزایش قدرت نرم، نفوذ دیپلماتیک و تثبیت جایگاه ژئوپلیتیک امارات در منطقه و فرامنطقه منجر شده است. این پژوهش با رویکردی کیفی و با استفاده از روش تحلیل محتوای راهبردی، به بررسی اسناد، سیاست‌ها و اقدامات امارات در این حوزه می‌پردازد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که راهبرد امارات فراتر از ابعاد صرفاً اقتصادی و توسعۀ داخلی بوده، پیوندی نظام‌مند میان سیاست‌های هوش مصنوعی و اهداف سیاست خارجی برقرار کرده است. این کشور با تأسیس نهادهای پیشرو مانند «وزارت هوش مصنوعی» برای اولین بار در جهان (۲۰۱۷م.) و تدوین «راهبرد ملی هوش مصنوعی امارات ۲۰۳۱م.»، چارچوبی جامع برای تبدیل‌شدن به یک قطب جهانی در این حوزه تعریف کرده است. این راهبرد بر محورهایی چون نهادسازی، جذب استعداد، توسعۀ زیرساخت‌های داده‌محور و ایجاد یک اکوسیستم نوآورانه استوار است. سرمایه‌گذاری‌های عظیم در شرکت‌های فنّاورانه مانند G42 که به‌تازگی سرمایه‌گذاری ۱.۵ میلیارد دلاری مایکروسافت را جذب کرد و همچنین توسعۀ مدل‌های زبان بزرگ بومی مانند Falcon، نشانگر تلاش امارات برای حرکت از جایگاه مصرف‌کنندۀ فنّاوری به تولیدکننده و معمار نظم دیجیتال است. در بُعد ژئوپلیتیک، حکمرانی هوش مصنوعی به امارات امکان داده است تا «دیپلماسی فنّاورانه» را به عنوان یکی از ستون‌های اصلی سیاست خارجی خود به کار گیرد. امارات با میزبانی از غول‌های فنّاوری جهانی، ارائه مدل‌های هوش مصنوعی خود به صورت منبع‌باز و تلاش برای ایفای نقش در تنظیم‌گری جهانی، خود را چونان بازیگری مسئول و پیشرو در عرصۀ فنّاوری معرفی می‌کند. این اقدامات به تقویت «قدرت نرم» این کشور و برندسازی آن به عنوان یک دولت مدرن، نوآور و آینده‌نگر کمک شایانی کرده است. مقاله نشان می‌دهد که امارات در یک «بازی موازنۀ» هوشمندانه میان قدرت‌های بزرگ فنّاوری، یعنی ایالات متحده و چین قرار دارد؛ یعنی در‌حالی‌که از همکاری با شرکت‌های آمریکایی مانند مایکروسافت و OpenAI استقبال می‌کند، تلاش دارد تا از وابستگی مطلق به یک قدرت بپرهیزد و روابط فنّاورانه خود را متنوع سازد. این رویکرد فرصت‌طلبانه به امارات اجازه می‌دهد تا در رقابت‌های ژئوپلیتیک جهانی، موقعیتی مستقل و کلیدی برای خود تعریف کند. از منظر قدرت، هوش مصنوعی در حال تبدیل‌شدن به یک مؤلفۀ جدید در کنار قدرت نظامی و اقتصادی است. امارات با ادغام فنّاوری‌های پیشرفته در ساختارهای دفاعی و امنیتی خود که نمونۀ آن در همکاری‌های فنّاورانه پس از «توافق‌نامه ابراهیم» با اسرائیل مشهود است، در حال تقویت «قدرت سخت» خود نیز می‌باشد. این گذار فنّاورانه صرفاً یک انتخاب نیست؛ بلکه یک ضرورت راهبردی برای بقا و نفوذ در قرن بیست و یکم به شمار می‌رود. امارات با درک این واقعیت، توانسته است هوش مصنوعی را به‌مثابۀ ابزاری برای افزایش استقلال راهبردی، ایجاد مزیت‌های اقتصادی پایدار و بازآفرینی نقش خود به عنوان یک قدرت کوچک، اما تأثیرگذار در معادلات منطقه‌ای و جهانی به کار گیرد. در‌نهایت این مقاله نتیجه‌گیری می‌کند که الگوی امارات در تلفیق حکمرانی هوش مصنوعی با اهداف سیاست خارجی، نمونه‌ای موفق از چگونگی استفاده دولت‌های کوچک و متوسط از فنّاوری برای عبور از محدودیت‌های ژئوپلیتیک سنتی و ایفای نقشی فراتر از وزن متعارف خود در نظام بین‌الملل است. این مدل می‌تواند به عنوان الگویی برای دیگر کشورهای در حال توسعه باشد که به دنبال ایفای نقش فعال‌تری در نظم جهانی آینده هستند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| امارات متحدۀ عربی؛ هوش مصنوعی؛ حکمرانی فنّاورانه؛ سیاست خارجی؛ ژئوپلیتیک؛ گذار فنّاورانه؛ قدرت نرم؛ دیپلماسی فنّاورانه | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| A Technological Transition in Foreign Policy: Impact of AI Governance on the Geopolitical Role of the United Arab Emarates | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Fereshteh Bahramipour1؛ Amir Rezaeipanah2؛ Parham Pourramezan3 | ||
| 1Department of International Relations, University of Isfahan, Isfahan, Iran. | ||
| 2Department of Political Science, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran | ||
| 3Department of Conflict and Collaboration in the Middle East, Scientific Research and Middle East Strategic Studies Center, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| This article analyzes and explains the "technological transition in foreign policy," focusing on a case study of the United Arab Emirates (UAE). It argues that smart and purposeful governance of artificial intelligence (AI) has become a key tool for redefining and enhancing the UAE's geopolitical role in both regional and global arenas. In an era where emerging technologies, especially AI, are transforming fundamental concepts of power, security, and diplomacy, the UAE, through a forward-looking approach and strategic investments, has sought to transition from a traditional oil-based power to a technological and influential actor in the new world order. The central question of the research revolves around how AI governance and its mechanisms have impacted the UAE's foreign policy and geopolitical position. The article's hypothesis posits that the strategic use of AI and the creation of technological governance structures have led to an increase in soft power, diplomatic influence, and the consolidation of the UAE's geopolitical position both regionally and globally. This study, employing a qualitative approach and using strategic content analysis, examines the UAE’s documents, policies, and actions in this domain. The research findings indicate that the UAE’s strategy goes beyond purely economic dimensions and domestic development, establishing a systematic connection between artificial intelligence policies and foreign policy objectives. The country, through the establishment of pioneering institutions such as the "Ministry of Artificial Intelligence" (2017), the first of its kind globally, and the formulation of the "UAE National Artificial Intelligence Strategy 2031," has defined a comprehensive framework to position itself as a global hub in this field. This strategy is built on key pillars such as institutional development, talent acquisition, data-driven infrastructure development, and the creation of an innovative ecosystem. Massive investments in technology companies like G42, which recently attracted a $1.5 billion investment from Microsoft, as well as the development of native large language models like Falcon, highlight the UAE’s efforts to shift from being a consumer of technology to a producer and architect of the digital order. In the geopolitical dimension, AI governance has enabled the UAE to employ "technological diplomacy" as one of the key pillars of its foreign policy. By hosting global technology giants, offering its AI models as open-source, and striving to play a role in global regulatory frameworks, the UAE positions itself as a responsible and leading player in the technology field. These actions have significantly strengthened the country's "soft power" and helped brand it as a modern, innovative, and forward-thinking state. The article shows that the UAE is engaged in an "intelligent balancing game" between the major technology powers, namely the United States and China. While it welcomes collaboration with American companies like Microsoft and OpenAI, it seeks to avoid complete dependence on any single power and diversifies its technological relationships. This opportunistic approach allows the UAE to define an independent and key position for itself in the global geopolitical competition. From a power perspective, artificial intelligence is becoming a new component alongside military and economic power. The UAE, by integrating advanced technologies into its defense and security structures—evident in its technological collaborations with Israel following the "Abraham Accords"—is also strengthening its "hard power." This technological transition is not merely a choice but a strategic necessity for survival and influence in the 21st century. Recognizing this reality, the UAE has successfully employed AI as a tool to increase strategic independence, create sustainable economic advantages, and redefine its role as a small but influential power in regional and global equations. Ultimately, the article concludes that the UAE’s model of integrating AI governance with foreign policy objectives is a successful example of how small and medium-sized states can use technology to overcome traditional geopolitical constraints and play a role beyond their conventional weight in the international system. This model can serve as a template for other developing countries seeking to take a more active role in shaping the future global order. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| UAE, artificial intelligence, technological governance, foreign policy, geopolitics, technological transition, soft power, technological diplomacy | ||
| مراجع | ||
|
AI Now Institute. (2024). Beyond Techwashing: The UAE’s AI Industrial Policy as a Security Regime. URL= https://ainowinstitute.org/publication/beyond-techwashing-the-uaes-ai-industrialpolicy-as-a-security-regime.
Al Khatib, I. (2024). Beyond Techwashing: The UAE’s AI Industrial Policy as a Security Regime. URL= https://ainowinstitute.org/publication/beyond-techwashing-the-uaes-ai-industrialpolicy-as-a-security-regime.
Al Olama, O.S. (2024). AI GUIDE. National program for artificial intelligence.
Al Otaiba, Y. (2024). Forging the Future of AI Together: UAE-US Advanced Technology Cooperation. Embassy of the United Arab Emirates Washington DC.
Alexander, K. P. (2020). Artificial Intelligence and Innovation in the UAE’s National Discourse. URL= https://trendsresearch.org/insight/artificial-intelligence-and-innovation-in-the-uaes-national-discourse/
Allen, G.C. & Chan, T. (2017). Artificial Intelligence and National Security. Belfer Center for Science and International Affairs.
Allison, G. (2021). The Great Tech Rivalry: China vs the U.S. Harvard Kennedy School.
Axios. (2023). UAE wants to disrupt the AI superpowers. URL= https://www.axios.com/2023/09/26/uae-disrupt-ai-superpowers (para. 4). Babiker, A. (2023). Artificial Intelligent in UAE (A Study on the Uses and Attitudes of AI in Media Companies). Emirati Journal of Digital Art AND Media, 1(1), pp. 4-8.
Bhatia, R. (2020). UAE’s push for AI. URL= https://www.sme10x.com/technology/uaes-push-for-ai. BISI. (2024). The UAE’s technology diplomacy balancing act. URL= https://bisi.org.uk/reports/the-uaes-technology-diplomacy-balancing-act. Bjola, C. & Holmes, M. (2020). Digital Diplomacy and International Organisations: Autonomy, Legitimacy and Contestation. Routledge.
Brookings. (2023). The geopolitics of generative AI. URL= https://www.brookings.edu/events/the-geopolitics-of-generative-ai/ Bughin, J., Seong, J., Manyika, J., Chui, M. & Joshi, R. (2018). Notes from the AI frontier: Modeling the impact of AI on the world economy. McKinsey Global Institute.
Carchidi, V. & Soliman, M. (23 May 2023). The technical is geopolitical: Expanding US-UAE relations through AI. URL= https://www.mei.edu/publications/technical-geopolitical-expanding-us-uae-relations-through-ai.
Chaudhary, A. & Warner, B.R. (2021). Algorithmic Public Diplomacy: The Impact of Artificial Intelligence on International Relations. International Studies Review, 23(4), pp.1–16.
CSIS. (2025). The United Arab Emirates’ AI Ambitions. URL= https://www.csis.org/analysis/united-arab-emirates-ai-ambitions. Dafoe, A. (2018). AI Governance: A Research Agenda. Centre for the Governance of AI, University of Oxford.
Dhabi Government. (2024). The state of Artificial Intelligence. Report of Business and Economic Intelligence Sector.
URL= https://www.doe.gov.ae/-/media/Project/ADCCI/ADCCI/Media-Center-Publications/Research-and-Reports/2024/AI_Sectoral-Report_Feb2024.pdf
Diplomacy. (2023). How is the United Arab Emirates thriving in a fragmented geopolitical landscape. URL= https://www.diplomacy.edu/updates/how-is-the-united-arab-emirates-thriving-in-a-fragmented-geopolitical-landscape/
Dubai World Trade Center. (2023). Digital and Information Communication Technology (ICT). URL= https://www.trade.gov/country-commercial-guides/united-arab-emirates-digital-and-information-communication-technology-ict.
Flew, T., Martin, F. & Suzor, N. (2019). Internet regulation as media policy: Rethinking the question of digital communication platform governance. Journal of Digital Media & Policy, 10(1), pp. 33–50.
Floridi, L., Cowls, J., Beltrametti, M., Chatila, R., Chazerand, P., Dignum, V. ... & Vayena, E. (2018). AI4People—An Ethical Framework for a Good AI Society: Opportunities, Risks, Principles, and Recommendations. Minds and Machines, 28(4), pp. 689–707. https://doi.org/10.1007/s11023-018-9482-5.
Geels, F.W. (2002). Technological Transitions as Evolutionary Reconfiguration Processes: A Multi-Level Perspective and a Case-Study. Research Policy, 31(8–9), pp. 1257–1274.
GIP Digital Watch Observatory team. (2024). OpenAI’s CEO suggests UAE as global AI regulatory sandbox. URL= https://dig.watch/updates/openais-ceo-suggests-uae-as-global-ai-regulatory-sandbox. Gorwa, R., Binns, R. & Katzenbach, C. (2020). Algorithmic regulation: A comparative perspective. Internet Policy Review, 9(4), pp. 1–23.
Halaweh, M. (2018). Viewpoint: Artificial Intelligence Government (Gov. 3.0): The UAE Leading Mode. Journal of Artificial Intelligence Research, 1(62), pp. 269-27.
Heath, R. (2023). UAE wants to disrupt the AI superpowers. URL= https://www.axios.com/2023/09/26/uae-disrupt-ai-superpowers. Kashyap, S.V. (2024). How Saudi Arabia and UAE’s bold AI strategy is transforming the tech landscape in the Middle East. URL= https://www.edgemiddleeast.com/emergent-tech/how-saudi-arabia-and-uaes-bold-ai-strategy-is-transforming-the-tech-landscape-in-the-middle-east. Kaspersen, L.B. & Andersen, R.S. (2020). Geopolitics in the Digital Age. Journal of International Affairs, 73(2), pp. 1–12.
Kello, L. (2017). The Virtual Weapon and International Order. Yale University Press.
Khaled, M. (2023). From Vision to Impact: UAE's Inspiring the World as an Innovation Hub and Source of AI and Digital Technology. URL= https://www.linkedin.com/pulse/from-vision-impact-uaes-inspiring-world-innovation-hub-khaled.
Kitchen, K. (2024). The UAE’s AI Dreams. URL= https://www.aei.org/op-eds/the-uaes-ai-dreams/ Lazard. (2023). Geopolitics of Artificial Intelligence. Lazard Geopolitical Advisory.
Leo, M.D. (2024). Opinion | UAE’s bold plan for tech leadership. URL= https://www.fdiintelligence.com/content/opinion/opinion-uaes-bold-plan-for-tech-leadership-83849. Microsoft. (2024). Microsoft invests $1.5 billion in Abu Dhabi’s G42 to accelerate AI development and global expansion. URL = https://news.microsoft.com/2024/04/15/microsoft-invests-1-5-billion-in-abu-dhabis-g42-to-accelerate-ai-development-and-global-expansion/ Miragenews. (2024). Dubai Emerges as Global Hub for Artificial Intelligence. URL= https://www.miragenews.com/dubai-emerges-as-global-hub-for-artificial-1257378/ Moiz, M. (2024). UAE’s AI Ambitions: Leading the World by 2031. URL= https://thinktank.pk/2024/07/10/uaes-ai-ambitions-leading-the-world-by-2031/ Mucci, T. & Stryker, C. (2024). What is AI governance? URL= https://www.ibm.com/think/topics/ai-governance Nye, J.S. (2011). The Future of Power. New York: PublicAffairs.
Nye, J.S. (2021). The Changing Nature of Power in the 21st Century. Political Science Quarterly, 136(1), pp. 7–25.
Pavel, B., Ke, I., Spirtas, M., Ryseff, J., Sabbag, L., Smith, G., Scholl, K. & Lumpkin, D. (2023). AI and Geopolitics: How Might AI Affect the Rise and Fall of Nations? URL= https://www.rand.org/pubs/perspectives/PEA3034-1.html. Quest search and selection. (2019). Can UAE be a global hub for Artifical Intelligence? URL= https://www.questsearch.co.uk/2019/06/can-uae-be-a-global-hub-for-artifical-intelligence/ Singh, J. (2024). Why the Middle East is Poised to Become a Global Hub for AI. URL= https://www.linkedin.com/pulse/why-middle-east-poised-become-global-hub-ai-jasnek-singh-oalwf. Statista. (2024). Artificial Intelligence - United Arab Emirates. URL= https://www.statista.com/outlook/tmo/artificial-intelligence/united-arab-emirates. Tamir. A. (2024). UAE Artificial Intelligence Landscape. URL= https://www.linkedin.com/pulse/uae-artificial-intelligence-landscape-aviad-tamir-p8okf. Tcacenco, V. (2024). UAE's Vision and Strategy for AI. URL= https://techbehemoths.com/blog/uae-vision-and-strategy-for-ai. The Artificial Intelligence, Digital Economy and Remote Work Applications office. (2018). UAE national strategy for artificial intelligence 2031. URL= https://ai.gov.ae/wp-content/uploads/2021/07/UAE-National-Strategy-for-Artificial-Intelligence-2031.pdf.
UAE Government. (2017). UAE Artificial Intelligence Strategy 2031. URL= https://u.ae/en/about-the-uae/strategies-initiatives-and-awards/federal-governments-strategies-and-plans/artificial-intelligence. Ulrichsen, K. C. (2016). The United Arab Emirates: power, politics, and policy-making. Texas: Baker Institute.
West, D.M. & Allen, J.R. (2018). How Artificial Intelligence Is Transforming the World. Brookings Institution. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 44 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 28 |
||