آمار

تعداد نشریات54
تعداد شماره‌ها2,536
تعداد مقالات35,996
تعداد مشاهده مقاله15,879,480
تعداد دریافت فایل اصل مقاله7,268,690
رضایی, علیرضا, ساسانی, حبیب. (1404). تبیین نقش بازیگران داخلی بر تیرگی رابطه ایران و مصر در فاصله سالهای 1357-1400. اسلام و مطالعات اجتماعی, 28(2), -. doi: 10.22081/psq.2025.71259.2959
علیرضا رضایی; حبیب ساسانی. "تبیین نقش بازیگران داخلی بر تیرگی رابطه ایران و مصر در فاصله سالهای 1357-1400". اسلام و مطالعات اجتماعی, 28, 2, 1404, -. doi: 10.22081/psq.2025.71259.2959
رضایی, علیرضا, ساسانی, حبیب. (1404). 'تبیین نقش بازیگران داخلی بر تیرگی رابطه ایران و مصر در فاصله سالهای 1357-1400', اسلام و مطالعات اجتماعی, 28(2), pp. -. doi: 10.22081/psq.2025.71259.2959
رضایی, علیرضا, ساسانی, حبیب. تبیین نقش بازیگران داخلی بر تیرگی رابطه ایران و مصر در فاصله سالهای 1357-1400. اسلام و مطالعات اجتماعی, 1404; 28(2): -. doi: 10.22081/psq.2025.71259.2959

تبیین نقش بازیگران داخلی بر تیرگی رابطه ایران و مصر در فاصله سالهای 1357-1400

علوم سیاسی
دوره 28، شماره 2 - شماره پیاپی 110، تیر 1404
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/psq.2025.71259.2959
نویسندگان
علیرضا رضایی1؛ حبیب ساسانی* 2
1دانشیار روابط بین‌الملل، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
2دکتری روابط بین الملل، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
تاریخ دریافت: 12 اسفند 1403،  تاریخ بازنگری: 11 تیر 1404،  تاریخ پذیرش: 10 آبان 1404 
چکیده
رابطه میان دو کشور ایران و مصر به لحاظ تاریخی با فراز و فرودهایی همراه بوده است. در هر دوره ای عواملی در تیرگی این رابطه موثر بوده اند. یکی از مهمترین عوامل،نقش بازیگران داخلی در تیرگی رابطه میان دو کشور بوده است . این بازیگران توانسته اند با اتخاذ مواضعی چه به صورت رسمی و یا غیر رسمی سبب تغییر رویکرد سیاستمداران در دو کشور نسبت به یکدیگر و در نتیجه تغییر رویکردهای ایجابی گردیده و بر تداوم واگرایی و تیرگی رابطه میان دو کشور در فاصله سالهای 1357تا 1400 بیافزایند. از اینرو، مقاله پیش رو در صدد پاسخگویی به این پرسش است که بازیگران داخلی(رسانه ها واحزاب سلفی وملی ، عدم اجماع نخبگان، اسلام سیاسی )چگونه و چه تاثیری بر تیرگی رابطه دو کشور داشته اند.فرضیه پژوهش حاضر هم بر این مبناست که این بازیگران به علت ترس از نفوذ سیاسی ومذهبی و حضور ایران در مصر و تاثیر گذاری بر افکار عمومی از شکل گیری رابطه سیاسی میان دو کشور واهمه داشته اند.براین مبنا، چارچوب نظری.مقاله پیش رو براساس نظریه سازه انگاری می باشد و با بهره گیری از روش کتابخانه ای و تحلیلی-توصیفی و با استناد به منابع مختلف؛ سوال اصلی و فرضیه درنظر گرفته شده مورد آزمون قرار گرفته است.رابطه میان دو کشور ایران و مصر به لحاظ تاریخی با فراز و فرودهایی همراه بوده است. در هر دوره ای عواملی در تیرگی این رابطه موثر بوده اند. یکی از مهمترین عوامل،نقش بازیگران داخلی در تیرگی رابطه میان دو کشور بوده است . این بازیگران توانسته اند با اتخاذ مواضعی چه به صورت رسمی و یا غیر رسمی سبب تغییر رویکرد سیاستمداران در دو کشور نسبت به یکدیگر و در نتیجه تغییر رویکردهای ایجابی گردیده و بر تداوم واگرایی و تیرگی رابطه میان دو کشور در فاصله سالهای 1357تا 1400 بیافزایند. از اینرو، مقاله پیش رو در صدد پاسخگویی به این پرسش است که بازیگران داخلی(رسانه ها واحزاب سلفی وملی ، عدم اجماع نخبگان، اسلام سیاسی )چگونه و چه تاثیری بر تیرگی رابطه دو کشور داشته اند.فرضیه پژوهش حاضر هم بر این مبناست که این بازیگران به علت ترس از نفوذ سیاسی ومذهبی و حضور ایران در مصر و تاثیر گذاری بر افکار عمومی از شکل گیری رابطه سیاسی میان دو کشور واهمه داشته اند.براین مبنا، چارچوب نظری.مقاله پیش رو براساس نظریه سازه انگاری می باشد و با بهره گیری از روش کتابخانه ای و تحلیلی-توصیفی و با استناد به منابع مختلف؛ سوال اصلی و فرضیه درنظر گرفته شده مورد آزمون قرار گرفته است.
کلیدواژه‌ها
ایران؛ مصر؛ سازه انگاری؛ واگرایی؛ رسانه؛ احزاب؛ اسلام سیاسی
عنوان مقاله [English]
تبیین نقش بازیگران داخلی بر تیرگی رابطه ایران و مصر در فاصله سالهای 1357-1400
نویسندگان [English]
alireza rezaei1؛ habib sasani2
1Associate Professor of International Relations, Hamedan Branch, Islamic Azad University, Hamedan, Iran
2PhD in International Relations, Hamedan Branch, Islamic Azad University, Hamedan, Iran
چکیده [English]
رابطه میان دو کشور ایران و مصر به لحاظ تاریخی با فراز و فرودهایی همراه بوده است. در هر دوره ای عواملی در تیرگی این رابطه موثر بوده اند. یکی از مهمترین عوامل،نقش بازیگران داخلی در تیرگی رابطه میان دو کشور بوده است . این بازیگران توانسته اند با اتخاذ مواضعی چه به صورت رسمی و یا غیر رسمی سبب تغییر رویکرد سیاستمداران در دو کشور نسبت به یکدیگر و در نتیجه تغییر رویکردهای ایجابی گردیده و بر تداوم واگرایی و تیرگی رابطه میان دو کشور در فاصله سالهای 1357تا 1400 بیافزایند. از اینرو، مقاله پیش رو در صدد پاسخگویی به این پرسش است که بازیگران داخلی(رسانه ها واحزاب سلفی وملی ، عدم اجماع نخبگان، اسلام سیاسی )چگونه و چه تاثیری بر تیرگی رابطه دو کشور داشته اند.فرضیه پژوهش حاضر هم بر این مبناست که این بازیگران به علت ترس از نفوذ سیاسی ومذهبی و حضور ایران در مصر و تاثیر گذاری بر افکار عمومی از شکل گیری رابطه سیاسی میان دو کشور واهمه داشته اند.براین مبنا، چارچوب نظری.مقاله پیش رو براساس نظریه سازه انگاری می باشد و با بهره گیری از روش کتابخانه ای و تحلیلی-توصیفی و با استناد به منابع مختلف؛ سوال اصلی و فرضیه درنظر گرفته شده مورد آزمون قرار گرفته است.رابطه میان دو کشور ایران و مصر به لحاظ تاریخی با فراز و فرودهایی همراه بوده است. در هر دوره ای عواملی در تیرگی این رابطه موثر بوده اند. یکی از مهمترین عوامل،نقش بازیگران داخلی در تیرگی رابطه میان دو کشور بوده است . این بازیگران توانسته اند با اتخاذ مواضعی چه به صورت رسمی و یا غیر رسمی سبب تغییر رویکرد سیاستمداران در دو کشور نسبت به یکدیگر و در نتیجه تغییر رویکردهای ایجابی گردیده و بر تداوم واگرایی و تیرگی رابطه میان دو کشور در فاصله سالهای 1357تا 1400 بیافزایند. از اینرو، مقاله پیش رو در صدد پاسخگویی به این پرسش است که بازیگران داخلی(رسانه ها واحزاب سلفی وملی ، عدم اجماع نخبگان، اسلام سیاسی )چگونه و چه تاثیری بر تیرگی رابطه دو کشور داشته اند.فرضیه پژوهش حاضر هم بر این مبناست که این بازیگران به علت ترس از نفوذ سیاسی ومذهبی و حضور ایران در مصر و تاثیر گذاری بر افکار عمومی از شکل گیری رابطه سیاسی میان دو کشور واهمه داشته اند.براین مبنا، چارچوب نظری.مقاله پیش رو براساس نظریه سازه انگاری می باشد و با بهره گیری از روش کتابخانه ای و تحلیلی-توصیفی و با استناد به منابع مختلف؛ سوال اصلی و فرضیه درنظر گرفته شده مورد آزمون قرار گرفته است.
کلیدواژه‌ها [English]
ایران, مصر, سازه انگاری, واگرایی, رسانه, احزاب, اسلام سیاسی
مراجع
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 8


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب