| تعداد نشریات | 54 |
| تعداد شمارهها | 2,566 |
| تعداد مقالات | 36,387 |
| تعداد مشاهده مقاله | 16,645,216 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 7,563,124 |
بیان معانی «لَو» با تکیه بر معنای «تمنّی» و بیان شواهدی از قرآن کریم | ||
| مطالعات علوم قرآن | ||
| دوره 7، شماره 2 - شماره پیاپی 24، تیر 1404، صفحه 159-178 اصل مقاله (1.61 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/jqss.2025.69936.1329 | ||
| نویسنده | ||
| سید علی میرلوحی فلاورجانی* | ||
| عضو هیأت علمی باز نشسته گروه عربی ،دانشگاه اصفهان، دانشکده زبانها خارجی، | ||
| تاریخ دریافت: 07 فروردین 1404، تاریخ بازنگری: 15 خرداد 1404، تاریخ پذیرش: 29 خرداد 1404 | ||
| چکیده | ||
| یکی از حروفی که در زبان عربی در معنای شرط و غیرشرط کاربرد دارد حرف «لو» است. در این مقاله از کاربرد حرف «لو» در معانی مختلف بحث شده است، ازجمله شرط در زمان ماضی، شرط در آینده و «لو» مصدری، و روی یکی از معانی آن که «تمنّی» است تأکید شده و بیان شده است؛ هرچند دانشمندان نحو از نظر اعراب آن را حرف مصدری نامیدهاند که به تأویل مصدر نمیبرد، امّا به این نکته اشاره نکردهاند که از نظر معنی مفید معنای تمنّی میباشد؛ بهویژه آنگاه با فعل «ودّ» (دوست داشت) و یا سایر مشتقات آن بهکار رودکه در کتابهای نحو و اعراب بیان شده و این مقاله گنجایش آنها را ندارد. در این مقاله با روش توصیفی - تحلیلی و کتابخانهای با استناد به آیات قرآن کریم، نظر مفسران و دانشمندان ادبیات عرب و تحلیل اعرابی نحوی نویسنده، سعی شد معنای تمنی «لو» در آیات منتخب بیشتر مد نظر قرار گیرد و الزام به در نظرگرفتن محذوف و تکلف در معنا نیز برطرف شود. | ||
| کلیدواژهها | ||
| حرف مصدری؛ تمنّی؛ اعراب؛ تفسیر؛ تأویل | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| An Explanation of the Meanings of “Law” with a Focus on the Meaning of “Tamanni,” Along with Evidence from the Holy Quran | ||
| نویسندگان [English] | ||
| SeyydAli Mirlohi Falavarjani | ||
| Arabic Department of ,Foreign language fculty, Isfahan university, IslamicRepublic of Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| One of the particles in the Arabic language that is used with both conditional and non-conditional meanings is the particle law (لو). This article discusses the various meanings of law, including past-tense condition, future condition, and the law that functions like a verbal noun. Special emphasis is placed on one of its meanings—tamanni (wish/desire). It is shown that although grammarians have called it a “verbal-noun particle” (harf masdari) that does not actually yield a verbal noun through interpretation, they have not pointed out that semantically it conveys the meaning of wishing. This is especially the case when it is used with the verb wadda (to wish/like) or its derivatives, as mentioned in grammar and parsing books—details that exceed the scope of this paper. Using a descriptive–analytical and library-based method, and relying on Quranic verses, the views of commentators, scholars of Arabic literature, and the author’s own grammatical-parsing analysis, this article seeks to highlight the meaning of wishing conveyed by law in selected verses. It also attempts to remove the need for assuming ellipses or engaging in forced interpretations of meaning. | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| Verbal-noun particle, tamanni, parsing, exegesis, interpretation | ||
| مراجع | ||
|
* قرآن کریم.
** نهج البلاغه.
ابن عطیه اندلسی، عبدالحق. (۱۳۹۸ق). المحرّر الوجیز فی تفسیر کتاب الله العزیز (تحقیق و تعلیق ابراهیم الأنصاری، ج1، 8، 12). قاهره: دارالفکر العربی.
ابن فارس، أحمد. (١٤١٨ق). الصاحبی فی فقه اللغة العربیة و مسائلها و سنن العرب فی کلامها. بیروت: محمدعلی بیضون.
ابن هشام انصاری، عبدالله جمالالدین. (1410ق). مغنی اللبیب عن الکتب الأعاریب. قم: کتابخانه عمومی حضرت آیت الله العظمی مرعشی نجفی.
جلال الدین محمّد بلخی. (1366). مثنوی معنوی. تهران: امیرکبیر.
درویش، محییالدین. (1415ق). اعراب القرآن وبیانه (ج1، 2، 3، 4، 5، 7، 8). سوریه: دارالارشاد.
زمخشری، محمد بن عمر. (1407ق). الکشاف عن حقایق التنزیل وعیون الأقاویل فی وجوه التأویل (ج1، 2، 4). بیروت: دار الکتاب العربی.
طباطبایی، سیدمحمدحسین. (۱۳۷۹ق). المیزان فی تفسیر القرآن (ج1، 9، 11، 16، 17). تهران: دارالکتب الاسلامیه.
طبرسى، فضل بن حسن. (1372). مجمع البیان فى تفسیر القرآن (ج1، 4، 6). تهران: انتشارات ناصر خسرو.
طوسى، محمد بن حسن. (بیتا). التبیان فى تفسیر القرآن (ج9). بیروت: دار احیاء التراث العربى.
فخررازی، ابوعبدالله محمد بن عمر. (1420ق). مفاتیح الغیب (ج20). بیروت: دار احیاء التراث العربى
محلی، جلال الدین؛ سیوطی، جلالالدین. (۱۴۱۶ق)، تفسیر جلالین (ج1). بیروت: مؤسسه النور للمطبوعات. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2 |
||