آمار
| تعداد نشریات | 54 |
| تعداد شمارهها | 2,580 |
| تعداد مقالات | 36,679 |
| تعداد مشاهده مقاله | 16,989,889 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 7,719,901 |
نقش شعرای مازندران در گسترش فرهنگ غدیر (مطالعه موردی امیر پازواری) | ||
| التاریخ والحضارة الاسلامیة رؤیة معاصرة | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 19 آذر 1404 | ||
| نوع مقاله: المقالة الأصلية | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/ihc.2025.73702.1106 | ||
| نویسندگان | ||
| سید رضا صفری ارچی* 1؛ عامل حسن مظاهری2؛ علی آقاصفری3 | ||
| 1کارشناس ارشد، علوم قرآن و حدیث، دانشگاه کاشان | ||
| 2دانش پژوه دکتری قرآن و علوم (گرایش علوم تربیتی). | ||
| 3دانش آموخته دکتری قرآن و علوم (گرایش مدیریت). | ||
| تاریخ دریافت: 19 آذر 1404، تاریخ پذیرش: 19 آذر 1404 | ||
| چکیده | ||
| غدیر به عنوان مهمترین و غنیترین سند ماندگار مکتب وحیانی اسلام و واضحترین دلیل امامت و پایه ولایت، طی قرون متمادی از سوی اندیشمندان و کاوشگران حقیقت جو و شاعران بلند آوازه مورد توجه و اهتمام ویژه قرار گرفته است. شعر و ادبیات هر ملت و هر قومی تجلی افکار، باورها و فرهنگ آن است و از سوی دیگر بهترین و کارآمدترین وسیله جهت انتقال مفاهیم و دست آوردهای آنان به نسلهای بعدی محسوب میشود. غدیر به عنوان مهمترین نماد تفکر و فرهنگ شیعی از جمله وقایعی است که از همان لحظات وقوع قطعه شعری به عنوان سند ضمیمه آن شده است که این امر باعث انتقال بهتر این واقعه مهم و سترگ به دیگران شد. از جمله مناطقی که میتوان تاثیر شعر را در انتقال فرهنگ غدیر مشاهده نمود، خطه مازندران است که امروزه جریان شعری تحت عنوان امیری در میان مردم آن دیار رواج داشته و از محبوبیت خاصی برخوردار است. از جمله مشهورترین شاعر بومی سرای مازندران امیر پازواری است. دوره زیست وی به درستی مشخص نیست اما خاورشناسان در سده سیزدهم دیوان او را با نام «کنز الاسرار» مازندرانی در سن پترزبورگ به چاپ رساندهاند. نگارنده در صدد است با بهرهگیری از روش توصیفی و تحلیلی و منابع در دست رس نقش این شاعر مردمی را در غدیرشناسی و گسترش فرهنگ غدیر در مازندران کشف و تبیین کند. | ||
| کلیدواژهها | ||
| امیر پازواری؛ غدیر خم؛ امام علی؛ شعر؛ مازندران | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Role of Mazandaran Poets in Promoting the Culture of Ghadir (A Case Study of Amir Pazevari) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Seyyed Reza Safari Archi1؛ Amel Hassan Mazaheri2؛ Ali Aqa Safari3 | ||
| 1MA graduate in Qur’anic Sciences and Hadith, University of Kashan | ||
| 2PhD candidate in Qur’an and Sciences (Educational Studies) | ||
| 3PhD graduate in Qur’an and Sciences (Management Studies). | ||
| چکیده [English] | ||
| Ghadir, as the most important and enduring document of the divine Islamic tradition and the clearest evidence for Imamate and the foundation of Wilaya, has for centuries attracted the attention and dedication of scholars, truth-seeking researchers, and renowned poets. Poetry and literature of any nation or community reflect its thoughts, beliefs, and culture, and at the same time serve as the most effective medium for transmitting their concepts and achievements to future generations. Ghadir, as the central symbol of Shia thought and culture, is among the events that—starting from the very moment of its occurrence—was accompanied by a poem that became attached to it as a historical testimony. This contributed greatly to conveying this profound and momentous event to others. One of the regions in which the impact of poetry on transmitting the culture of Ghadir can be clearly observed is Mazandaran. Today, the poetic tradition known as Amiri remains widespread and highly cherished among its people. Among the most renowned local poets of Mazandaran is Amir Pazevari. Although the exact period of his life is uncertain, Orientalists published his Divan under the title Kanz al-Asrar of Mazandaran in St. Petersburg in the 13th century. Using descriptive–analytical methods and available sources, this study seeks to uncover and explain the role of this popular poet in promoting knowledge of Ghadir and the dissemination of the Ghadir culture in Mazandaran. | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| Amir Pazevari, Ghadir Khumm, Imam Ali, poetry, Mazandaran | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 7 |
||