انصاریان, نسرین. (1403). علمیبودن آموزههای دینی در «اثبات چشمزخم» و «دفع آن». اسلام و مطالعات اجتماعی, 5(3), 161-186. doi: 10.22081/jqss.2024.66665.1271
نسرین انصاریان. "علمیبودن آموزههای دینی در «اثبات چشمزخم» و «دفع آن»". اسلام و مطالعات اجتماعی, 5, 3, 1403, 161-186. doi: 10.22081/jqss.2024.66665.1271
انصاریان, نسرین. (1403). 'علمیبودن آموزههای دینی در «اثبات چشمزخم» و «دفع آن»', اسلام و مطالعات اجتماعی, 5(3), pp. 161-186. doi: 10.22081/jqss.2024.66665.1271
انصاریان, نسرین. علمیبودن آموزههای دینی در «اثبات چشمزخم» و «دفع آن». اسلام و مطالعات اجتماعی, 1403; 5(3): 161-186. doi: 10.22081/jqss.2024.66665.1271
سطح 4 رشته تفسیر تطبیقی، مدرس و پژوهشگر جامعه الزهراء. قم. ایران.ا
تاریخ دریافت: 20 خرداد 1402،
تاریخ بازنگری: 12 دی 1402،
تاریخ پذیرش: 11 اردیبهشت 1403
چکیده
چشمزخم از قدیمترین باورهای بشر است که از طرف ملل و نحل مختلف، راهکارهای متفاوتی برای دفع آن ارائه شده که مؤثربودن برخی از آنها، مورد تأیید عقل و شعور انسانی نیست، با توجه به اینکه در آموزههای دینی نیز نکاتی در این باره دیده میشود، پیبردن به علمیت آن نکات اهمیت دارد؛ ازاینرو هدف این نوشته پاسخگویی به این پرسش اصلی است: «دلایل علمیت آموزه های دینی در اثبات چشمزخم و دفع آن چیست؟»؛ یافتههای پژوهش که به روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانهای و نرمافزاری بهدست آمد این شد که: علمیت وجود چشمزخم در آموزههای دینی از پشتوانه «استدلال براساس ماوراء طبیعیبودن انسان»، «استدلال تجربی» و «استدلال عقلی» برخوردار است؛ همینطور راهکارهای دفع چشمزخم در آموزههای دینی که «توکل بر خدا»، «قرائت برخی آیات و ادعیه»، «استفاده از عقیق»، «استفاده از نمک»، «پوشاندن» و ... است نیز، پشتوانه علمی دارند به این صورت که راهکارهای یادشده از پشتوانه «استدلال عقلی» برخوردار است.
Scientific Validity of Religious Teachings on "Evil Eye" and "Protection Against It"
نویسندگان [English]
Nasrin Ansarian
. Level Four (PhD) in Comparative interpretation of the Qur’an, Professorand researcher of al-Zahra University, Qom, Iran
چکیده [English]
The belief in the "evil eye" is one of the oldest human beliefs, and various cultures have proposed different remedies to protect against its effects. While some of these remedies may not be supported by rational and scientific reasoning, religious teachings also address this phenomenon. Therefore, it is important to explore the scientific basis of these teachings. The aim of this article is to answer the main question: "What are the scientific reasons for the scientific validity of religious teachings on proving the existence of the evil eye and protecting against it?" The research findings, obtained through a descriptive-analytical method using library and software sources, suggest that the scientific validity of the belief in the evil eye in religious teachings is supported by "arguments based on the supernatural nature of humans," "empirical arguments," and "rational arguments." Similarly, the protective measures against the evil eye in religious teachings, such as "reliance on God," "recitation of specific verses and supplications," "use of amulets," "use of salt," "covering oneself," etc., also have scientific foundations, as these measures are supported by "rational arguments."
کلیدواژهها [English]
Scientific validity, religious teachings, evil eye, protection against the evil eye
مراجع
* قرآن کریم
ابن بابویه، محمد بن على. (بیتا). علل الشرائع (ج1). قم: کتابفروشی داوری.
ابن بابویه، محمدبنعلى. (1406ق). ثواب الأعمال و عقاب الأعمال (چاپ دوم). قم: دارالشریف الرضی للنشر.
ابن فارس، احمد بن فارس. (1404ق). معجم مقاییس اللغة (ج3). قم: مکتب الاعلام الاسلامی.
ابوالفتوح رازى، حسین بن على. (1408ق). روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن (ج11). مشهد: آستان قدس رضوى، بنیاد پژوهشهاى اسلامى.
ابوحیان، محمد بن یوسف. (1420ق). البحر المحیط فى التفسیر (ج10). بیروت: دار الفکر.
احمد جبار، احمد. (1984م). السیبة: تقالید و عادات شعبیة. التراث الشعبی، ش 11 و 12.
ازهرى، محمد بن احمد. (1421ق). تهذیب اللغة (ج9). بیروت: دار احیاء التراث العربی.
اشکورى، محمد بن على. (1373). تفسیر شریف لاهیجى (ج4). تهران: دفتر نشر داد.
بغوى، حسین بن مسعود. (1420ق). تفسیر البغوى المسمى معالم التنزیل (ج5). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
بلاغى، عبدالحجه. (1386ق). حجة التفاسیر و بلاغ الإکسیر (ج1 و 7). قم: حکمت.
جاحظ، عمرو بن بحر. (1423ق). الحیوان (ج1 و 2). بیروت: مؤسسه الاعلمی للمطبوعات.
جصاص، احمد بن على. (1405ق). احکام القرآن (جصاص) (ج5). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
حفنى، عبدالمنعم. (2004م). موسوعة القرآن العظیم (ج2). قاهره: مکتبة مدبولی.
دهخدا، علی اکبر. (1377). لغتنامه دهخدا (ج6، چاپ دوم). تهران: دانشگاه تهران.
راغب اصفهانى، حسین بن محمد. (1412ق). مفردات ألفاظ القرآن. بیروت: دار القلم.
زارع زردینی، احمد؛ کریمی رکن آبادی، اصغر و به رقم، نعمتالله. (1394). آسیبشناسی پدیده چشمزخم در جامعه اسلامی در پرتو آیات قرآن. دوفصلنامه کتاب قیم، 5(13)، صص 73-92 .
زمخشرى، محمود بن عمر. (1407ق). الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الأقاویل فى وجوه التأویل (ج2، چاپ سوم). بیروت: دار الکتاب العربی.
سبحانی پامچی، محمد. (1397). علتشناسی تأثیر و بازدارندگی آیه "و ان یکاد" از چشمزخم در نگاه فریقین. عیون، 5(8)، صص 113- 148.
شریف الرضی، محمد بن حسین. (1414ق). نهج البلاغة (للصبحی صالح). قم: هجرت.
شوکانى، محمد. (1414ق). فتح القدیر (ج3 و 9). دمشق: دار ابن کثیر.