تاجیکی, احمد. (1402). بررسی اثربخشی آموزش درس اخلاق حرفهای معلم بر جهت گیری مذهبی و تنیدگی تحصیلی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان. اسلام و مطالعات اجتماعی, 19(4), 141-168. doi: 10.22081/jare.2024.67069.1845
احمد تاجیکی. "بررسی اثربخشی آموزش درس اخلاق حرفهای معلم بر جهت گیری مذهبی و تنیدگی تحصیلی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان". اسلام و مطالعات اجتماعی, 19, 4, 1402, 141-168. doi: 10.22081/jare.2024.67069.1845
تاجیکی, احمد. (1402). 'بررسی اثربخشی آموزش درس اخلاق حرفهای معلم بر جهت گیری مذهبی و تنیدگی تحصیلی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان', اسلام و مطالعات اجتماعی, 19(4), pp. 141-168. doi: 10.22081/jare.2024.67069.1845
تاجیکی, احمد. بررسی اثربخشی آموزش درس اخلاق حرفهای معلم بر جهت گیری مذهبی و تنیدگی تحصیلی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان. اسلام و مطالعات اجتماعی, 1402; 19(4): 141-168. doi: 10.22081/jare.2024.67069.1845
تاریخ دریافت: 08 مرداد 1402،
تاریخ بازنگری: 01 آبان 1402،
تاریخ پذیرش: 29 آبان 1402
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش درس اخلاق حرفهای معلم بر جهت گیری مذهبی و تنیدگی تحصیلی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان کرمان انجام شد. روش تحقیق نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس آزمون گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه فرهنگیان کرمان در نیمسال اول تحصیلی 1400-1401 بود. 50 نفر به روش نمونه گیری در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب و در دو گروه آزمایش (25 نفر) و کنترل (25 نفر) به‌طور تصادفی تقسیم شدند. گروه آزمایش تحت آموزش اخلاق حرفهای معلم در 8 جلسه 90 دقیقه‌ای قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه جهت گیری مذهبی ثناگویی زاده و جان بزرگی(1390) و تنیدگی تحصیلی سان، دون، هو و ژو (2011) بود. تجزیه و تحلیل دادهها با روش آمار توصیفی، تحلیل کوواریانس تک‌متغیره و چندمتغیره و با نرم‌افزار SPSS نسخه 22 انجام شد. نتایج نشان داد که آموزش اخلاق حرفهای معلم به طور معنیداری موجب افزایش جهت گیری پایبندی مذهبی، کاهش جهت گیری ناپایبندی مذهبی و دوسوگرایی و کاهش تنیدگی تحصیلی دانشجویان شد (001/0> P). میزان این تاثیر براساس مقدار اندازه اثر بر جهتگیری پایبندی مذهبی 53/0، ناپایبندی مذهبی 47/0، دوسوگرایی 36/0 و تنیدگی تحصیلی 32/0 بود. بر این اســاس میتوان پیشــنهاد کرد که از این آموزش و راهکارهای موجود در جلسات آموزش اخلاق حرفهای نظیر مسئولیت‌پذیری، تعهد حرفهای و شغلی، مقابله با استرسورهای تحصیلی و سازگار شدن با محیط شغلی و تحصیلی در جهت افزایش جهتگیری مذهبی و کاهش تنیدگی تحصیلی دانشجومعلمان استفاده شود.
Evaluation of the effectiveness of teaching professional ethics course on religious orientation and academic stress of student of Farhangian university
نویسندگان [English]
ahmad Tajiki
هیات علمی
چکیده [English]
The Iranian teacher training system emphasizes the need to include the teacher ethics course in the teacher training curriculum and one of the common courses in all disciplines of Farhangian University is the teacher ethics course with emphasis on Islamic rights and duties. The aim of this study was to investigate the effectiveness of teaching professional ethics on the religious orientation and academic stress of student at Kerman Farhangian University. The research method was quasi-experimental with pre-test-post-test design of the control group. The study population included all students of Kerman Farhangian University in the first semester of 2022. 50 people were selected as the sample by available sampling method and were divided into experimental (n= 25) and control (n= 25) groups accidentally. The experimental group underwent teacher professional ethics training in 8 sessions of 90 minutes and the control group did not receive any intervention. Data collection tools were the religious orientation questionnaire of Sanagouizadeh and Jan Bozorgi (2011) and the academic stress of Sun, Don, Hu and Zhou (2011). Data analysis was performed by descriptive statistics, univariate and multivariate analysis of covariance and SPSS-22 software. The results showed that teacher professional ethics training significantly increased the orientation of religious adherence, decreased the orientation of religious instability and ambivalence and reduced the academic stress of students (P <0.001). The magnitude of this effect based on the amount of
کلیدواژه‌ها [English]
واژگان کلیدی: اخلاق حرفهای, جهتگیری مذهبی, تنیدگی تحصیلی, تعلیم و تربیت اسلامی, دانشجویان
مراجع
کتاب‌نامه
قرآن کریم.
آرام‌فر، رسول و علی زینالی (1394)، «رابطۀ تنیدگی تحصیلی و کمک‌طلبی آموزشی با پیشرفت تحصیلی دانشآموزان»، فصلنامۀ علمی آموزش و ارزشیابی، ش8 (31)، ص37-48.
اصفهانی، مریم و بتول شاهی (1400)، «خوانشی بر اخلاق حرفهای معلم در تراز نهج‌البلاغه»، رویکردی نو در علوم تربیتی، ش3 (4)، ص58-71.
ایمانی، سعید، مونا باغبانی نادر، علی حسین‌زاده اسکوئی و مهین نوروزی دشتکی (1400)، «بررسی نقش واسطه‌ای قدردانی در رابطۀ بین جهتگیری مذهبی و رضایت زناشویی زنان»، رویش روان‌شناسی، ش10 (۵)، ص۱-12.
ایمانی‌پور، معصومه (1391)، «اصول اخلاق حرفهای در آموزش»، مجلۀ ایرانی اخلاق و تاریخ پزشکی، ش5(6)، ص25-38.
بشیری، زهره، آزیتا بازوبندی و پریوش قاسمی (1398)، «اخلاق حرفهای معلمان»، مطالعات روان‌شناسی و علوم تربیتی،ش2 (41)، ص211-222.
بهمنی، بهناز، سحرالسادات ترابیان، سالار رضایینژاد، وحید منظریتوکلی و مژگان معینیفرد (1395)، «اثربخشی آموزش خودکارآمدی هیجانی بر سازگاری اجتماعی و اضطراب اجتماعی نوجوانان»، فصلنامۀ پژوهشهای کاربردی روانشناختی، ش7 (2)، ص69-80.
پرتو، مسلم (1394)، «نقش جهتگیری مذهبی و وضعیت اقتصادی- اجتماعی در تحول قضاوت اخلاقی نوجوانان دانش‌آموز»، مسائل کاربردی تعلیموتربیت اسلامی، ش1(1)، ص11-38.
ثناگویی‌زاده، محمد و مسعود جان‌بزرگی (1390)، رابطۀ رضامندی زناشویی و پایبندی مذهبی با الگوهای ارتباطی زوجین، پایاننامۀ کارشناسی‌ارشد روان‌شناسی، دانشگاه علم و فرهنگ.
جارچی، سیدرضا، حمدالله حبیبی، وحید منظری توکلی و وجیهه‌السادات هاشمی‌زاده (1396)، «اثربخشی معنی‌درمانی گروهی بر جهتگیری مذهبی و سلامت روان نوجوانان»، فصلنامۀ پژوهشهای کاربردی روانشناختی، ش8 (3)، ص145-160.
جان‌بزرگی، مسعود (1386)، «جهتگیری مذهبی و سلامت روان»، پژوهش در پزشکی، ش31 (4)، ص345-350.
جلیلی، فاطمه و زهرا هاشمی (1402)، «روابط ساختاری جهتگیری مذهبی با اخلاق حرفهای معلمان: نقش میانجی‌گر تحول اخلاقی»، مسائل کاربردی تعلیم وتربیت اسلامی، ش۸ (۱)، ص۶۷-84.
خاکپور، عباس و حسین درویشی (1395)، «نقش اخلاق حرفهای معلمان در تقویت انگیزش پیشرفت تحصیلی دانشآموزان»، فصلنامۀ تدریس پژوهش، ش4 (2)، ص1-15.
رجایی، سیدمهدی، فائزه ایمانی، مهدی واثقی اردکانی و میهن اوستا (1399)، «بررسی میزان انگیزۀ پیشرفت تحصیلی دانشجومعلمان رشتههای آموزش زیست‌شناسی و فیزیک دانشگاههای فرهنگیان استان اصفهان»، پژوهش در آموزش زیست‌شناسی، ش2(6)، ص37-48.
رستمی‌نسب، عباسعلی، سیدحمیدرضا علوی و منیره کریمی (1396)، «بررسی اثربخشی آموزش شادی با رویکرد اسلامی بر بهزیستی روانشناختی و جهتگیری مذهبی دانشآموزان مقطع متوسطۀ دورۀ دوم شهر کرمان»،مسائل کاربردی تعلیموتربیت اسلامی، ش۲ (۴)، ص۴۷-66.
سهرابی، لیلا و فرانک موسوی (1399)، «بررسی رابطۀ اخلاق حرفهای اسلامی مدیران آموزشی با پیشرفت تحصیلی دانشآموزان ابتدایی شهر کرمانشاه»، هشتمین کنفرانس ملی توسعۀ پایدار در علوم تربیتی و روان‌شناسی، مطالعات اجتماعی و فرهنگی.
صابری، علی، صمد گودرزی، مجید جاوید و محمدحسین قربانی (1398)، «تأثیر اخلاق حرفهای اساتید تربیت‌بدنی عمومی بر انگیزش پیشرفت دانشجویان دختر در فعالیت‌های ورزشی»، مدیریت در دانشگاه اسلامی، ش8 (2)، ص407-420.
عابدی، ابراهیم، علی‌نقی فقیهی، هادی مصدق و حسن انصاری (1399)، «رابطۀ نگرش دینی با عملکرد تحصیلی؛ نقش میانجی تنیدگی تحصیلی در دانشجویان دانشگاه گیلان»، مسائل کاربردی تعلیموتربیت اسلامی، ش5 (4)، ص83-108.
فرامرز قراملکی، احد، زینب برخورداری و فائزه موحدی (1394)، کتاب اخلاق حرفهای در مدرسه، چ8، تهران: انتشارات مؤسسۀ آموزشی و فرهنگی شهید مهدوی ایران.
کوشی، زهرا، نعمت‌الله موسیپور، محمد آرمند و علی محبی (1399)، «طراحی و اعتبارسنجی الگوی تربیت اخلاقی در دورۀ ابتدایی نظام آموزشی جمهوری اسلامی ایران»، مسائل کاربردی تعلیموتربیت اسلامی، ش5 (3)، ص127-154.
گودرزی، مصطفی (1388)، بررسی مبانی اخلاق حرفهای معلمان از دیدگاه اندیشمندان مسلمان، پایاننامۀ کارشناسی‌ارشد رشته علوم تربیتی گرایش تعلیموتربیت اسلامی، دانشکدۀ علوم انسانی دانشگاه کردستان.
معاونت آموزشی و تحصیلات تکمیلی دانشگاه فرهنگیان (1393)، مشخصات کلی، برنامه و سرفصل دروس دورۀ کارشناسی پیوسته آموزش ابتدایی، تهران: انتشارات دانشگاه فرهنگیان.
منصوریان، فرخنده (1401)، «بررسی تأثیر آموزش اخلاق حرفهای معلمان بر خودکارآمدی تحصیلی دانشآموزان»، پژوهشهای کاربردی در مدیریت و علوم انسانی، ش3 (7)، ص195-209.
نجفی، زهرا (1399)، رابطۀ مهارتهای ارتباطی و اخلاق حرفهای دبیران با پیشرفت تحصیلی دانشآموزان، پایاننامۀ کارشناسی‌ارشد روان‌شناسی، دانشگاه اهواز.
